ლექსები
- * * * მცხეთა. ჯვარი...
- * * * მე არ დაგიდევ არავის ნიშანს...
- * * * ქვეყნად კაცმა...
- * * * შენ არ უხვევდი გზას არასოდეს...
- * * * ნუ დასახლდები იმ არე-მარედ...
- ეგრედ წოდებული
- * * * რასაც აზრი ჰქონია...
- * * * გულზე მაწევს მწუხარების მთები...
- 21 მარტი
- * * * აი, მეტეხი, სად ჩონჩხები აწყვია ციხედ...
- * * * სიონის სანთელი ჰქრებოდა...
- * * * აბა, თვალწინ ვით არ მედგას...
- * * * მტკვარი, მთები...
- პრინციპი არაკის
- * * * მილიარდერმა ააგო ციხე...
- * * * სხვისთვის შორისა...
- * * * არ მსურს ვიცოდე სრულიად...
- * * * ამიდია, თუმცა თოვს კი...
- * * * ხმაურობდა...
- პოეტის მკვლელობა
- * * * მე როგორც პოეტს და ადამიანს...
- * * * ჩვენი გულგამხარებელი...
- * * * სიკვდილს ვერავინ ვერ მოატყვილებს...
- * * * უკანასკნელი პროლეტარული...
- * * * სამშობლო ჩემი ხმაურობს...
- * * * მე მინდვრებიდან მოგკარი თვალი...
- * * * პატიოსანის, დინჯის, სწორ-კაცის...
- * * * მანამდის ცა გამქრობია...
- * * * ჩვენო ნაზიკო!
- * * *დადგება დღე და ქარიშხალი...
- * * * დგომა ერთ ადგილს, კვდომაა...
- * * * ამიერიდან: ვიყო მე მკვდარი...
- ასარ-ბასარის ანდერძი
- პოეზიის შემოსავლიანობა
- * * * შენ სოფელს შენსას შეხარი...
- * * * საღამო დავაგრიალოთ...
- თათბირი რითმების შესახებ
- * * * შენ ჩვენს შორის აღმართულხარ...
- * * * არვინ გაცმევს ჯვარზე...
- * * * და რამდენი მეგობარი მყოლია!..
- * * * მიდიხარ, გულით სიხარულს მღერი...
- * * * "ვეფხის ტყაოსნის“ ავტორს...
- * * * ინტერნაციონალის დიდი ავტორი...
- * * * მიტოვებული კოშკი რას სტირის?..
- ამბავი, რომელიცა რომა გარდახდა თავს დავით მაქსიმეს ძე ჭიპაძეს საღამოთი 24 აგვისტოს, საკანდიტერიას წინა
- ხევსურული ბუღა
- * * * ნათელი დღეა...
- გრავჲურა
- * * * დიდება ხალხს...
- * * * ოცი წელი შეუსრულდა...
