იმ ვენეციურ ხიდეზე
იმ ვენეციურ ხიდეზე
შველი შევნიშნე მზიანი,
ისეთი ლამაზი იყო,
ისეთი ალერსიანი.
იმ ვენეციურ ხიდეზე
ქარი მოვარდა ხმიანი,
ისე ბოროტად აჰქუხდა
მკაცრი და განგებიანი.
ვენეციური ხიდიდან
ქარის სად შეხვდა ზიანი,
მაინც არ გადაიჩეხა
მშვენება ოცნებიანი.
ვენეციურო ხიდეო,
გიყურებ ხალისიანი,
ყელმოღერებას შველისას
ჟღერს ჩემი ლექსი გვიანი.
[1941-1945]