* * * ტყე სდგას გარინდებიდან...

ტყე სდგას გარინდებიდან,
დღეა სახე მცინარე,
შორით, მწვანე მთებიდან
ეშურება მდინარე.

მდინარე არ ჩერდება,
სულო, შენც გაალდები:
შორით ოქროსფერდება
ტყეთა ლურჯი კალთები.