ედელვეისი ვიცოდი, ცეცხლს გამიჩენდი.კოშკები შემხვდნენ ლილეთი.და ვერც ერთს ვერ ავირჩევდი,მცოდნოდა, გადაგირჩენდი.გალავნით და კარიბჭეთისმენით ხევის ხმას ვიჭერდი.წინ წადი, რას გამიჩერდი.ჩანგის ხმა ისმის, შინ შედი...და ერთადერთი იმედი.