ჩე­მოძვირ­ფა­სოგა­ლაქ­ტი­ონ, გიგ­ზავ­ნი ში­ნა­მო­სამ­სა­ხუ­რე ქალს, რომ­ლის იმე­დი მაქვს, რომ მო­გივ­ლის ისე, რო­გორც სა­ჭი­როა. აუცი­ლებ­ლად აიყ­ვა­ნე. მო­ვალ ხში­რად და შე­ვეც­დე­ბი, რამ­დე­ნა­დაც შე­მეძ­ლე­ბა, ყუ­რადღე­ბა მი­ვაქ­ციო შენს კე­თილ­დღე­ო­ბას. ეხ­ლა­ვე დას­ტო­ვე სახ­ლ­ში. ნუ გექ­ნე­ბა ნუ­რაფ­რის ში­ში. პა­ტი­ო­სა­ნი ქა­ლია. უთხა­რი რიგ­ზე მო­იყ­ვა­ნოს ბი­ნა და მეც შე­მატყო­ბი­ნე, რომ ჩა­მო­ვი­დე და ვნა­ხო, რო­გორ გა­ა­კე­თებს საქ­მეს. ვიც­ნობ კარ­გად. ჩემ­თან მსა­ხუ­რობ­და დიდ­ხანს. აბა, ჩე­მო ძვირ­ფა­სო მე­გო­ბა­რო, იყა­ვი კარ­გად. ნუ და­მი­ვიწყებ და მა­ლე გვნა­ხე. მოგ­ვე­ნატ­რე ისე, რო­გორც სუ­ლი­ე­რი სიმ­შ­ვი­დე.

                                                                                                                                                       შე­ნი ელი­კო ქარ­თ­ვე­ლიშ­ვი­ლი
                                                                                                                                                                                              18. V. 37