ელისაბედჩერქეზიშვილი

გარდაიცვალა ელისაბედ ჩერქეზიშვილი. ვერის ხიდთან, სადაც დარიალისკენ მიმავალი ავტობუსების ბილეთებსა ჰყიდიან, ისიც იდგა თურმე რიგში ბოლნისში გასამგზავრებლად. იქ წარმოდგენაზე იყო მიწვეული. „ხანუმა“ უნდა ეთამაშნა. „ბოლნისიდან კვერცხები უნდა ჩამოვუტანო ჩემს შვილსო“, - ამბობდა (შვილი საზღვარგარეთიდან, დიდი ხანი არაა, რაც დაბრუნდა. ხიზანიშვილიდანა ჰყავს, ტუბერკულიოზითაა ავადო). სულ იმ შვილზე დარდობდა საწყალი ელისაბედი. უკანასკნელადაც მასზე ჰფიქრობდა, ის უდგა თვალწინ. აღმერთებდა მას. რიგში მდგარ ამხანაგებს ეხლაც მასზე ესაუბრებოდა: „ბოლნისიდან რამეები უნდა ჩამოვუტანოვო“.
უეცრად გული შეუწუხდა, ჩაიკეცა, გათავდა კიდეც.
ხიდის ყურთან. ვერის ხიდთან, სადაც იდუმალია მტკვარი, საიდანაც ასე ნათლად სჩანს კავკასიონის მთის მწერვალები, ყაზბეგი, სადაც ლესელიძის ძეგლია, სადაც ამდენ ამბავშია მტკვარი, სადაც სანაპიროა და ახალი სანაპირო შენდება - წავიდა ამ სანაპიროდან სხვა სანაპიროში ელისაბედ ჩერქეზიშვილი.
- ბედნიერი სიკვდილიაო, - ამბობდა გომიაშვილი (მარჯანიშვილის თეატრის წინ შემხვდა), - მაგრამ როდესაც ასეთი სიკვდილით ჰკვდებიან, სახეზე ღიმილი თან დაჰყვებათ ხოლმეო. ელისაბედის სახე კი რაღაც უღრმეს მწუხარებას გამოხატავსო... ეჰ, შვილმა გადაიტანაო.
გაიხსენეთ ივ. ჯავახიშვილი, ია ეკალაძე, ისინიც უეცრად გარდაიცვალნენ. „Пьер счастливчик“.ცუდიაო, - სთქვა გომიაშვილმა, როცა ლაპარაკი სეზონზე ჩამოვარდა, - ცუდია, როცა გიჭირს და ამას ხალხი ხედავს. კარგია, როცა გიჭირს და როცა რომანტიულად განწყობილად კი აჩვენებ თავსო.  შენს გაჭირვებას ხალხი არ უნდა ხედავდესო.

 [19 ოქტომბერი].

მუხაძე

გრ. მუხაძეც სულ უკანასკნელად შემხვდა ვერის ხიდზე. ასაფლავებდენ ექიმს. მუხაძე ძალზე დასუსტებული, მაგრამ უაღრესად გაბრწყინვებული სახით, მიდიოდა ნელა. უკეთ, ის მიჰყავდა ქირურგ ფიფიას. რომ დამინახეს, შეჩერდნენ.
- ხომ ამართლებთ გვარს, ბ. გრიგოლ, - ვუთხარი მე, - ხომ ისევ ისე მუხასავითა ხართ, ა?- ცოტა დავსუსტდი, - მიპასუხა მან, მაგრამ სახე უცინოდა, უბრწყინავდა, თვალები დიდი სიცოცხლით ანათებდენ. „ასე რამ გამოსცვალა ეს მკაცრი, გაუღიმარი სახე-მეთქი“, - ვფიქრობდი მე. წინად უფრო სხვა იყო. აკადემიის სხდომებზე რომ ესწრებოდა მუხაძე, უსათუოდ ვაშლს ამოიღებდა,  ჯიბის დანით სუფთად გათლიდა და მთელი საღამოს განმავლობაში გემრიელად შეექცეოდა. სულ ერთია, არჩევნები იყო თუ სხვა რამ.
[21 ოქტომბერი].
საბიბლიოგრაფიო მასალებისათვის - ქეთევან ანანიაშვილი, ეთერი შუშანია.
პიონერთა სასახლე. ლიტერატურის კაბინეტი. ქეთევან ანანიაშვილი.
[3 ნოემბერი].
აფიშების [მთავლიტის]  ნებართვა აღებულია (მთავლიტი: საღამო დიდ საღამოდ გადაიქცევაო).
[4 ნოემბერი].
არ შედგა, უნდა ყოფილიყო საღამო კონსერვატორიაში.
კონსერვატორიაში კომპოზიტორები.
[9 ნოემბერი].
საღამო მარჯანიშვილის თეატრში.
[12 ნოემბერი].
40 დღე აბესალომის გარდაცვალებიდან.
[22 ნოემბერი].
საღამო ოპერის თეატრში.