დღიური-661-3 - 1944 წელი
ამხანაგებო
აი, ამ წიგნში [რომლის] სახელწოდებით „ოქრო აჭარის ლაჟვარდში“, რომელიც დაწერილია ჩემს მიერ და გამოცემული აჭარის [სახელგამის] სახელმწიფო გამომცემლობის მიერ [ბათუმში] 1944 წ. მოთავსებულია ლექსი [სახელდებული] სახელწოდებით „კავკასიონის პროფილი“. ამ ლექსს წინ მიუძღვის ციტატა შოთა რუსთაველის გენიალური „ვეფხისტყაოსნიდან“:
სადაცა შენ და შენი ძმა ხართ, ძნელი გაადვილდების...
არც თურე კაცმან დაგიდგნას, ვეჭვ, კლდეცა გაგილბილდების...
შოთა რუსთაველი ამ ციტატაში ხაზს უსვამს, თუ რა ძალა აქვს ძმობას, გატანას, ნდობას: რუსთაველი ამბობს, რომ ასეთი ძმობით, ასეთი გატანით, გაადვილდება ყოველი ძნელი საქმე.
სადაცა შენ და შენი ძმა ხართ, ძნელი გაადვილდების...
არც თურე კაცმან დაგიდგნას, ვეჭვ, კლდეცა გაგილბილდების...
ასეთია უკვდავი შოთა რუსთაველის სიტყვა „ძმობისა და გატანის“. სწორედ ამ ძმობამ, ამ გატანამ [იხსნა] დაიცვა კავკასიონი მოსალოდნელი, თუნდაც დროებითი, მაგრამ საშინელი რბევისაგან, რომელიც გველოდა, რომ გერმანელები[საგან] ძაუგიდან საქართველოში [შემოსასვლელად] შემოჭრილიყვნენ. ეს ლექსი, „კავკასიონის პროფილი“, დაწერილია 1944 წ. [ე. ი.] იგი ასე [სამამულო ომის პერიოდში] იწყება:
ოდეს ართობს მტერს
ცლა ხალხის ღონის,
სისხლი, ბორკილი
და საპყრობილე -
ურყეველად სდგას
შენი პროფილი,
ბრწყინვალე სახევ
კავკასიონის!
იმ მტაცებელთა
რიგი სხვადასხვა
აქ მოეხეტა
და სცდიდა ღონეს.
ხომ განადგურდა
შენი თავდასხმა -
შენით, არმიავ,
კავკასიონის!
ვინ გაუბედა
გზა მეწამული
საყვარელ მთების
მშვენიერ ჩარჩოს?
ბერია! კლდეთ სდგას
შენი მამული!
კავკასიონის შუბლს
გაუმარჯოს!
ამხანაგებო! [მე პოეტი ვარ და თუმცა ისეთ სახელწოდებით, როგორც „საქართველოს სახალხო პოეტი“ - მაინც თავს ნებას ვერ მივსცემ ფამილიარულად ვილაპარაკო ლავრენტი პავლეს ძე ბერიას შესახებ. მაგრამ აი, როგორ მიმართავს მას - ძველი მუშა ვანო წითელაური (იხ. „კომუნისტი“, 3 იანვრის №2)].
ამას წინად მე დავესწარი კრებას, რომელზედაც გამოვიდა ერთი ძველი მუშა:
"მე ვფიქრობ - [განაგრძობს] ამბობდა ამხ. წითელაური, - რომ გამოვხატავ არა მარტო ჩვენი ფაბრიკის კოლექტივის ნება-სურვილს, არამედ მთელი ქართველი ხალხის მისწრაფებას, როცა საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს დეპუტატობის კანდიდატად ვასახელებ ჩვენს საყვარელ ლავრენტი პავლეს ძე ბერიას.
უდიდესია ამხ. ბერიას როლი საქართველოს სამეურნეო და კულტურული აყვავების საქმეში. ქართველი ხალხის, მთელი ამიერკავკასიის მშრომელთა მეხსიერებაში არასოდეს წაიშლება ის მრისხანე დღეები, როცა ვერაგი მტერი გააფთრებით უტევდა კავკასიას და წალეკვას უქადდა ჩვენს რესპუბლიკებს. ამ მრისხანე დღეებში ჩვენ გადაგვარჩინა ამხანაგ ბერიას ბრძნულმა ხელმძღვანელობამ.
ჩვენი ფაბრიკა, - ამბობდა ამხ. წითელაური, - ატარებს ლავრენტი პავლეს ძე ბერიას სახელს, [- ამბობდა ის მუშა]. ეს ჩვენ ბევრ რამეს გვავალებსო. [მოგიწოდებთ მომავალშიც ვიმუშაოთ ძალღონის დაუზოგავად იმისათვის, რომ ჩვენი საბჭოთა სამშობლო კიდევ უფრო ძლიერი და ძლევამოსილი გახდეს“].
ამხანაგებო!
ჩვენი რესპუბლიკის უმაღლეს ორგანოში დეპუტატად დასახელებულ დიდი სტალინის უახლოეს თანამებრძოლს, ქართველი ხალხის საყვარელ შვილს - ლავრენტი პავლეს ძე ბერიას ვაძლევ ხმას 9 თებერვალს, და მოვუწოდებ ყველა ამომრჩეველს, ერთსულოვნად მისცეს მას ხმა.
გაუმარჯოს ლავრენტი პავლეს ძე ბერიას!
გაუმარჯოს დიდ ბელადს, ამხანაგ სტალინს!