შუალედი - დან - მდე
 
 


დღიური-159 - 1944 წელი


1 ლექსი.
საშა ჩიქოვანი - 3-64-32. 3-65-09 - ცაგურია თამარ (სტურუა).
დღე და სოფელი. უარმყოფელი. შემოკონილი. პარასკევი.

წერეთლის ქუჩა 3/5, ეზოში IV შესავალი, II სართული, ბინა - დემურიშვილი, ალ. ბუკია.

ლიუქსი - ერთი თვის მერეო.
უნივერმაღი - არაფერი არ გვაქვსო.
„მოდელთა ატელიე“ - რიყეზე.

Заря Востока. 19 февраля. 1944 г. №35. Речь депутата М. Н. Джав.

ჩერკასი. მინსკი. ოდესა. კახოვკა.
3-80-84 - ჩვენი რედაქცია.
ლენინის ქ. №3. საბავშვო ბაღი №120.

* * *
იდიდე, სამშობლოვ! [იდიდე, სა.] ერთა მეგობრობის
და თავისუფლების ფუძედა და ხმად.
დროშაო საბჭოთა, სახალხო დროშაო,
იმარჯვებდე, დაე, მარად და მარად.

*
От 23 февр. Красной Армии. ჩემი ლექსია, ვისი? რანაირი? მთარგმნელი ხელს არ აწერს!

Гимн Советского Союза
(Сергей Михальков. Эль-Режстан)
Союз нерушимый республик свободных
Сплотила навеки Великая Русь.
Да здравствует созданный волей народов,
Единый, могучий Советский Союз!

Припев:
Славься, отечество наше свободное,
Дружбы народов надежный оплот!
Знамя советское, знамя народное
Пусть от победы к победе ведет.

Сквозь грозы сияло нам солнце [победы] свободы,
И Ленин великий наш путь озарил.
Нас вырастил Сталин – на верность народу,
На труд и на подвиг нас вдохновил.

Славься и т. д.

Мы армию нашу растили в сражениях,
Захватчиков подлых с дороги сметем!
Мы в битвах решаем судьбу поколений,
Мы к славе отчизну свою поведем!

Славься и т. д.

Грядущим годам
Слава солнечным дням,
Слава солнца лучам,
Слава новым годам,
Счастья долгим годам!

[Чтоб отчизна без бед]
Пусть лучом бьет нас в грудь,
Светом льется в сердцах,
Чтобы ярок был путь
Многим новым годам.

Чтоб отчизна без бед,
По геройским следам
Шла дорогой побед
К счастью, к ясным годам!

Слава маршалу, честь
Армии и бойцам,
Слава новым годам,
Счастья ярким годам.

*
და კიდევ.. სიკვდიმდე: მიწიდან ზღვის კიდე, ცის კიდე. სჭედავდე და მკიდე. ის რიდე, მიზიდე, მითი - დე, სიმშვიდე. ზრდიდე. ცდიდე. წრთვნიდე. ღვრიდე. შიშს გვრიდე. მიდიდე. მიმითითე.

Петро Афанась. 27 მარტი, ორშაბათი.

გაყრა მზისა და ქედის
[მიმაფრენს ფრთები] მიჰქრის მერანი მოგონებათა
უუნაგირო და ულაგამო.
რაც მაბადია და რაც მებადა -
[ის მშვენიერი იყო] მოგონებაა... შორი საღამო.

[ო, მეგობრები!] აღტაცებები გვწყუროდა [ხანა] თანა,
სულით მაღალი, [და ჯანსაღ-ამო] ჯანსაღი, ამო,
[მაგრამ სხვაგვარი მოვიდა ხანა]
ახალგაზრდობა იყო ის ხანა.
ის მშვენიერი იყო საღამო.

(რა) თუ ვაჟკაცი ხარ, მარად გახსოვდეს,
სიტყვა და საქმე შეასაბამო,
არ დაგავიწყდეს შენ არასოდეს,
ის მშვენიერი, [იყო] ძველი საღამო.

არ დაშვებულა ჯერ კიდევ ფარდა
და გული სცოცხლობს სულ იმის გამო,
რომ ჩვენ სამშობლო ჩვენი გვიყვარდეს.
რა მშვენიერი იყო...

*
1. უუნაგირო და ულაგამო.
2. სულით მაღალი და ჯანსაღ-ამო.
3. სიტყვა და საქმე რომ შეახამო.
4. და ყველაფერი სულ მისა გამო, რომ...
5. გზა სათუო და საკინაღამო.
6. წამწამი აღარ დაახამხამო. [ლაქამო.]
7. გაყრისა ჟამი ჰქონდათ მზეს და ქარს.
8. როს მეგობრები შევხვდით ერთმანეთს,
შორი, ვრცელი და დაუსაბამო
გაყრის დრო ჰქონდათ იმ მზესა და ქედს
მხნე, მშვენიერი იყო საღამო.

*
ნ. მუსხელიშვილი - პრეზიდენტი, ს. ჯანაშია - ვიცეპრეზიდენტი, ნ. კეცხოველი - ვიცეპრეზიდენტი, კ. კეკელიძე, დ. უზნაძე, არნ. ჩიქობავა, აკ. შანიძე, ი. ბერიტაშვილი, ა. ჯანელიძე, გ. ჩუბინაშვილი, გ. ხაჭაპურიძე, კ. ზავრიევი, ზაიცევი, კვარაცხელია, გ. ახვლედიანი, ა. თვალჭრელიძე.

*
მოსკოვში ქართული ლიტერატურის საღამოებში მონაწილე მწერლების სია:
1. ი. აბაშიძე, 2. შ. დადიანი, 3. ა. მაშაშვილი - არიან, 4. გ. ტაბიძე, 5. ი. გრიშაშვილი, 6. კ. გამსახურდია, 7. ს. ჩიქოვანი, 8. დ. შენგელაია, 9. ი. მოსაშვილი, 10. შ. აფხაიძე, 11. კ. კალაძე, 12. კ. ლორთქიფანიძე, 13. გ. აბაშიძე, 14. ბ. ჟღენტი, 15. ა. ქუთათელი, 16. რ. გვეტაძე.

*
1. როდის? 2. ტანისამოსი, ფეხსაცმელი? 3. რამდენი ხნით? 4. მატარებლით თუ?

Москва, Замоскворечье, Вишняковский переул, №26, кв. 10, Галина Михаиловна Войшвилло, кв. Панкиных.

*
სია საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილი წევრებისა, წევრკორესპონდენტებისა და სამეცნიერო დაწესებულებათა დირეკტორების, რომლებიც შედიან საზოგადოებრივ მეცნიერებათა განყოფილების შემადგენლობაში:
ნამდვილი წევრები:
1. ახვლედიანი გიორგი სარიდანის ძე, 2. ბერძენიშვილი ნიკოლოზ ალექსანდრეს ძე, 3. გამსახურდია კონსტანტინე სიმონის ძე, 4. თოფურია ვარლამ ტრიფონის ძე, 5. კეკელიძე კორნელი სამსონის ძე, 6. ლეონიძე გიორგი ნიკოლოზის ძე, 7. ნუცუბიძე შალვა ისაკის ძე, 8. ტაბიძე გალაკტიონ ვასილის ძე, 9. უზნაძე დიმიტრი ნიკოლოზის ძე, 10. ხაჭაპურიძე გიორგი ვასილის ძე, 11. ჩიქობავა არნოლდ სტეფანეს ძე, 12. ჩუბინაშვილი გიორგი ნიკოლოზის ძე, 13. შანიძე აკაკი გაბრიელის ძე, 14. შარია პეტრე ათანასეს ძე, 15. ჯანაშია სიმონ ნიკოლოზის ძე.
წევრი კორესპონდენტები:
16. დონდუა კარპეზ დარისპანის ძე, 17. კუფტანი ბორის ალექსის ძე, 18. ჩიტაია გიორგი სპირიდონის ძე, 19. წერეთელი გიორგი ვასილის ძე.
სამეცნიერო დაწესებულებათა დირეკტორები:
20. აფაქიძე ანდრია მელიტონის ძე (საქ. სახ. მუზეუმი), 21. გაბაშვილი ციალა რევაზის ასული (ვარძიის მუზეუმ-ნაკრძალი), ჯოჯუა ანდრია მაქსიმეს ძე (აფხაზეთის სამეცნიერო ინსტიტუტი).

*
გორი. ყორანაშვილი შალიკო (სოფ. დიცი). მირჩია: ბროდსკის ვაშლი გორიდან.

1. საუდი - 13. 2. ქართული წიგნი. 3. „Заря“.
ვინმე მელექსე.

*
14 მარტი. 1944.
მუშტაიდთან დღეს კიოსკში ლუდსა ყიდდენ და ბევრი ხალხი ეხვია. მოდის ორი რკინისგზელი, ორივე მთვრალი, ასე, შეზარხოშებული. მღერიან: ორთავ თვალის სინათლევ.
ერთმა ხელი მხარზე დაადო მეზღვაურს, და მას ეს ეწყინა.
- Брось дурака валять! - მრისხანედ სთქვა მეზღვაურმა.
- რა არისო?
ცოტა აკლდა, კინაღამ დაჰკრეს ერთმანეთს.
- Я грузин, а ты русский, - ეუბნება რკინისგზელი, - не думи, что ты меня побьешь, хочишь выходи.
მეზღვაურმა გაცლა არჩია. წავიდა.
მაშინ რკინისგზელმა სთქვა:
- ებიონა მატ...
მეორე რკინისგზელმა უთხრა, გაჩუმდიო.
- გავჩუმდე? რითვინაო ვითომ. ქართველი კაცის დედა ნიფხავს ჩაიცვამს - ხუთი ათასი მანეთი ღირს. მაგათი დედები კი სულ უნიფხონი არიან, მაგათი დედა მ...
ყველამ გადიხარხარა. მინდოდა, მეც გაცინება. არ ივარგებდა, რადგან მთელი რიგი ახალგაზრდებისა რატომღაც მომჩერებოდენ, როცა მე გავიღიმე, იმ ახალგაზრდების სახეზეც შევამჩნიე ღიმილი.

*
ანარეკლის შესახებ (Отражение). ხე არაფერს წარმოადგენს, ანარეკლში მშვენიერია.

მირცხულავა. ჭიქაშუა. II კ. სამ. სტუდენტი.
ორიონი.
18 - შაბათი. პარ. 1944.
1. სად ზის სტალინი.
Резиновый катетер - 20-22.
სახლთმართველი მარტიროვი.

*
ვანო კაკაბაძე. ჭყვიში. მეორე პერიოდი. ბარათაშვილი (მიართვეს წყალი).
რა საჭიროა ასე გაჭიანურება პირველი პერიოდისა?
იწყება რევოლიუციური მომენტი.
ბუნება.
მეძველე რომ თითს ამოსდებს გახვრეტილ ადგილას.
(„უდაბნოა სამშობლო“).
მომხსენებელი ძალიან ბევრს ლაპარაკობს, იგი იმეორებს ერთსა, ამახინჯებს ლექსებს.
„პოეტის პოეზიაში“.

*
ქ. მეფემ ერაკლიმ ეს ციხე მტერსა წაართო ძალადო,
აიღო ჯვარი ქრისტესი, წინ მიიმძღვარა ფარადო,
დაიხსნა ეკლესიანი, ახლა აქვს საყდრის კარადო,
ღვთის მოყვარეს ხელმწიფესა, ესე სჭირს, ამას გვარადო.

1944