კვნესაზე! სასაზე.

არ არის ეს ასე!
[არ არის!
არ არის!]
არა, არ არის!

რა შემცდარია, ვისაც ჰგონია.

არია - ჟანდარმია. ჰარიარალეს - ზარალის. ხარბია - სარბიელს.

*
ისე, როგორც ერთგვარი სახადი -
და სენი...

ჰყავს.
ჩასტოვებს ძვლებს და ტყავს...

ზოგი... ზოგს. ზოგმა. ზოია.

*
მნათობს რომ ემატება
ახალახალი ხალხი.
ვინ იცის, სად მოკრეფილი
დაგეშილებით
შილიფით
დაიარება.

ტუსაღებია - უსაღებია.
ჩვენ-ჩვენ.
ითაოთ - სათითაოდ.
ხმით გამწივარით - ორორი ვზივართ.
ვუახლოვდებით, მაგრამ ვაი ასეთ დაახლოვებას.
სათქმელი - გადასადგმელი.
[მთელი] ერთი გაყოლება.
სიტყვის ბარაქა... - მოიმარაგა.
ფიცხია - მე დამიწყია.
ვისაც უყვარს ყბედობა - მიდებ-მოდება..
სიტყვის ოსტატი - ოცდაათი.
პოეტია - გზას ვერ გამოეტია.
შიგნი.
გარუჯულს - სარჩულს.
მეც არ ვეძალები.
ბროლთა - სცემს ბოლთას.
დარეკო - შეუდგეთ თავდარიგს.
დაობდა - აბდა-უბდა.
„თქვენ გყვარებიათ ვინმე?“
„გუნებიერად“.
კაცი, სისხო ზვინის.
თავ-ღია - ავყია.
მზგავსი - ბადალი - სათალი.
ხამაკი - ამაგი.