შუალედი - დან - მდე
 
 


მოხევის ქალი


ალბად ამგვარი, ლამაზი და
               წარმოსადეგი,
შთაგონების დროს რომ თვალწინ ედგა
              მღელვარე ყაზბეგს.

მის მაღალ მხრებში მაისისას
              ვხედავ მე დამდეგს.

ჩვენ გავუსწორდით სერს - ნაბდიანს,
              თუმც - კაბინაში
არის მანქანის ხმაურობა
              დაუმცხრალ ჟინად.

ქალმა კვლავ ღელვით დაიძახა:
              „რა სიმშვიდეა“,
მაგრამ რა ცეცხლი იდგა მწველი
              ამ ადგილს წინად.

სული და გულით ყოველივე
              ახალგაზრდაა.
იგი წინ მიდის თავდადებულ
              ნებით და შრომით.

მოვედით - კიდეც თვითმფრინავი
              დაბლა ეშვება...
ვარდ-ყვავილებით მორთულია
              აეროდრომი...

[1948]