შუალედი - დან - მდე
 
 


მოხევის ქალი


ალბად ამგვარი, ლამაზი და
              წარმოსადეგი,
შთაგონების დროს რომ თვალწინ ედგა
             მღელვარე ყაზბეგს.

მის მაღალ მხრებში მაისისას
             ვხედავ მე დამდეგს.

ჩვენ გავუსწორდით სერს - ნაბდიანს,
             თუმც - კაბინაში
არის მანქანის ხმაურობა
             დაუმცხრალ ჟინად.

ქალმა კვლავ ღელვით დაიძახა:
             „რა სიმშვიდეა“,
მაგრამ რა ცეცხლი იდგა მწველი
             ამ ადგილს წინად.

სული და გულით ყოველივე
             ახალგაზრდაა.
იგი წინ მიდის თავდადებულ
             ნებით და შრომით.

მოვედით - კიდეც თვითმფრინავი
             დაბლა ეშვება...
ვარდ-ყვავილებით მორთულია
             აეროდრომი...

[1948]