ედელვეისი

ვიცოდი, ცეცხლს გამიჩენდი.
კოშკები შემხვდნენ ლილეთი.
და ვერც ერთს ვერ ავირჩევდი,
მცოდნოდა, გადაგირჩენდი.
გალავნით და კარიბჭეთი
სმენით ხევის ხმას ვიჭერდი.
წინ წადი, რას გამიჩერდი.
ჩანგის ხმა ისმის, შინ შედი...
და ერთადერთი იმედი.