დღიური-497-6 - 1955 წელი

I. კონგრესი როგორც მსოფლიო მნიშვნელობის საზოგადოებრივი მოვლენა.
1. ღრმა დიფერენციაცია კაპიტალისტური ქვეყნების ინტელიგენციაში.
2. კონსოლიდაცია ანტიფაშისტური და ანტიმილიტარისტული ძალების.
ჩამოთვლა გამოსვლების (ანდრე ჟიდი, ანრი ბარბიუსი, ანდრე მალრო, ჰენრიხ მანნ, ფორსტერი და სხვ.).
II. კაპიტალიზმს არ მოაქვს კაცობრიობისათვის არაფერი, გარდა კულტურის ლპობის... (მაგალითები), გონებრივი სიღატაკის... (მაგალითები), სულიერი სიცარიელის... (მაგალითები).
III. პროსპერიტის დრო.
III. საერთო ეკონომიური კრიზისი და ბურჟუაზიული კულტურა.
ომის საფრთხე (საშიშროება).
ამ პირობებში შეიკრიბენ მწერლები (ჩამოთვლა).
1. კულტურის დაცვის გარშემო.

კონგრესმა აღიარა, რომ ერთადერთ მემკვიდრედ იმისა, რაც კი უკეთესია და ძვირფასი ლიტერატურაში, არის თანამედროვე რევოლიუციონური კლასი, და რომ ლიტერატურა უნდა ვითარდებოდეს სოციალისტური რეალიზმის და გუმანიზმის გზით.
ანდრე ჟიდის ერთი ფორმულა: რომ ინდივიდუუმს შეუძლია უსაზღვროდ და ყოველმხრით განვითარდეს მხოლოდ კოლეკტივთან ერთად.