დღიური-628-22 - უთარიღო
[სარა ბერნარი] ახალი სოფლის პიონერები
[ჩვენ გვინდა, გამოვარკვიოთ] რანაირად გადაიჭრა [უდიდესი მსახიობი ქალის ნიჭის განვითარებაში] ახალი სოფლის პიონერებში - გავლენა რევოლიუციონური რასსის, რევოლიუციონური წრის, რევოლიუც. აღზრდის, რევოლიუც. ტემპერამენტის? [ერთის სიტყვით, გადმოგვცემენ სრულიად სარწმუნო წყაროებიდან, რომ] ერთხელ, დიდი ხნის წინად, ორი [ახალგაზრდა] პიონერი ქალი, რომლებიც არც ტანისამოსით, არც მანერებით არ ჰგავდენ [პარიზელ ქალებს] ტფილისელ ბავშებს - ისხდენ [სავარძლებში: პალე-როიალის] ოპერის თეატრის ბაღში. ერთი მათგანი იყო თხუთმეტი წლისა, მეორე - უფრო ახალგაზრდა. ისინი გამვლელ-გამომვლელებს უცქეროდენ გაოცებული და აღტაცებული სახეებით. ბაღის ზედამხედველი ქალი მივიდა მათთან და მოითხოვა ფასი [სავარძლისა] ბაღში შემოსვლისთვის - კაცზე [თითო სუ] ორი შაური. [ახალგაზრდა ქალებმა] ბავშებმა გადიკისკისეს: მათ არ მოეპოებოდათ არც ერთი [სუ] გროში. ზედამხედველი ქალი თავისას არ იშლიდა, ახალგაზრდა ქალები კი უფრო ენერგიულ უარს ადგენ. ჩაერია მოსამსახურე დარაჯი, შემდეგ [პოლიციელი] მილიციელი და ორივე ახალგაზრდა ქალი [საუბნო ნაწილში გაგზავნეს] ბაღიდან გამოაბძანეს. იქ საქმე გამოირკვა.
მართლაც, მათ არ აღმოაჩნდათ არც ერთი გროში. ისინი ეს-ესაა ჩამოსულან [ამსტერდამიდან] კახეთიდან. შთამომავლობით ისინი გოლანდიიდან არიან და ეკუთვნიან სავსებით პატიოსან ოჯახს. ისინი დილიჟანსით წამოსულან პარიზში ცარიელი ქისით? აშკარაა, ამას საფუძვლად რომანიული ნიადაგი აქვს. ისინი სახლიდან გამოიქცენ უფულოდ და რომ ყინვაზე გაეცურებინათ დილიჟანსის პატრონი, თავიანთი ჩემოდანი აავსეს შეშის ნაჭრებით, ასე რომ, მისი სიმძიმე მეტად საგრძნობელი იყო.
ჩამოვიდენ რა პარიზში, მათ საწინდრად დასტოვეს შეშის ნაჭრებით სავსე ჩემოდანი: და აი, ისინი დაიჭირეს [პალე-როიალში] ოპერის ბაღში.
უმცროსი ამ ახალგაზრდა ქალთაგანი ორსულად იყო: ორი თვის შემდეგ მას ეყოლა ქალი, პირველი შემდეგი თერთმეტისა. ქ-ნი სარა ბერნარი იყო ერთი ამ თერთმეტთაგანი. ოჯახი, რომელსაც იგი ეკუთვნოდა, იყო ებრაული და, მაშასადამე, ოჯახის წევრებშიდაც განსაკუთრებული სიძლიერით სცემდა ინსტინკტიური სურვილი ხეტიალისა, რომელიც ახასიათებს ამ რასას: ისინი მოეფინენ მთელს დედამიწის ზურგს და სარა ბერნარს არ უნახავს არც ერთი ადგილი ევროპაში ან ამერიკაში, რომ არ შეხვედროდა რომელიმე ბიძას ან საერთოდ, ნათესავს. ყველა წევრები ხსენებული ოჯახისა განირჩეოდენ არაჩვეულებრივი სილამაზით: განსაკუთრებით დედა სარასი განთქმული იყო [ურიცხვი] უმრავლესი გამარჯვებებით და [თაყვანისმცემელთა] ურიცხვ თაყვანისმცემლებს თავბრუს ახვევდა. რაც შეეხება მამა-მისს, მასზე თითქმის არა ვიცით-რა: ცნობილია მხოლოდ, რომ იგი იყო მეტად ღირსეული კაცი და გარდაიცვალა ჯერ ისევ ახალგაზრდა. ასეა თუ ისე, ქალიშვილი მონათლეს და ასაზრდელად მოათავსეს ვერსალის მონასტერში, სახელწოდებით Crandchamp. ბავშვმა გააოცა მონასტრის დები თავისი უცნაური ხასიათით, რაღაც გამოცანისებური ყოფაქცევით, რომელიც მაშინაც კი ემჩნეოდა. იგი ოთხჯერ გამორიცხეს შკოლიდან და ოთხჯერვე ისევ მიიღეს: დები ყოველთვის ემორჩილებოდენ მის თხოვნას, ცრემლებს, რაღაცას გავლენაზე მეტს. ამნაირად იგი ბავშობიდანვე ისეთივე მომაჯადოებელი იყო თავისი მასწავლებლების, როგორც შემდეგში მთელი პარიზის, მაშასადამე, მთელი ევროპის მზრუნველ ქალებს ასეთი შენიშვნები შეჰქონდათ თავიანთ დღიურში: სარა ბერნარი დაბადებული არ არის ცხოვრების ჩვეულებრივი პირობებისათვის, იგი საბედისწერო სახით უნდა გახდეს ან უსპეტაკესი კანდელი ღვთისმოყვარეობისა ან ყველაზე მეტად საშინელი არსება, რაც კი ოდესმე დაუწყევლია ეკლესიას.
როდესაც დადაფნული სარა ბერნარი მონასტრიდან გამოვიდა, ღრმა რწმენით წამოიძახა: აჰ, მე მინდა მონაზვნად წავიდე.. ყველამ ერთმანეთს გაოცებით გადახედა, მაგრამ სარამ მაშინვე დაუმატა: „თუ როგორმე არ გავხდი მსახიობი ქალი“. გადასწყვიტეს, რომ ის უნდა შევიდეს კონსერვატორიაში. [ეკზამენი] გამოცდები უნდა ჩააბაროს: კანდიდატები, ვაჟები და ქალები დაისწავლიან რომელიმე ნაწარმოებს და...