დღიური-628-14 - 1957 წელი
ჩემი კალენდრის (1957 წ.) მარტისა და აპრილის ფურცლები სავსეა თითქმის ყოველდღიური ჩანაწერით: „16 აპრილი, სამშაბათი. გახსოვდეს 16 აპრილი“.
ამ დღეს ვფიქრობდი ოპერის თეატრში დიდი საღამოის მოწყობას - თემატიური განხრით: „დიდი ოქტომბრის სოციალისტური რევოლიუცია გალაკტიონ ტაბიძის შემოქმედებაში“.
მთელი ჩემი გულისყური ამ დატისკენაა. ყოველი დღე რაიმე ახალი შემაქვს, დღე და ღამ ვფიქრობ - როგორ სჯობია საქმის დაწყება, გაგრწელება, დამთავრება. აქ შემთხვევით უკვე დავუშვი შეცდომა: გაგრწელების მაგიერ დავსწერე - გაგრწელება. და ეხლაც უნებლიე შეცდომა, გაგრძელების მაგიერ კიდევ გაგრწელება დავსწერე... ჰმ... რას უნდა ნიშნავდეს ნეტა? რა თქმა უნდა, არაფერს - ნერვიულობის გარდა. ოთხჯერ დავსწერე გაგრწელება. ახლაც რომ მივუმატე... ხა, ხა, ხა, ხუთი გაგრწელება, სულ კი შვიდი გაგრწელება გამოდის.
დავანებოთ თავი ამ საქმეს. მაგრამ არსებობს თუ არა გრწელი? თუ არ არსებობს, უნდა შემოვიტანოთ. ქრწელი, კრწელი - ხრწელი, გრცელი, გ(ე)რცელი... ძრწელი. მრწელი (გრძელი წელიწადი?).
გრწელი - (გრძელი წელიწადი) - Высокосный год.
მრწელი - მოკლე წელიწადი - Невысокосный год.
- ვარგა თუ არ ეს სიტყვა?