შინაარსი: მოწინავე [პოეზიის] პოეტების თვითკმაყოფილებისა და ერთ­გვა­რი და­ცემის შესახებ.
     გრიშაშვილი - ღობემძვრალობს.
     ლ. მეტრეველი - „რევოლიუციონური“ და არა რევ-ციური.
     მ. წულუკიძე - ყალბი პათოსი, ყალბი სიგულწრფელე.
     ფრ. შილლერი: ორად ორი მშვენიერი ფრაზა: 1. უკვე აღიძრა ღმერთი მრის­­ხა­ნე / მათი ზეიმის ჩამშხამებელი. 2. და ილიონზე საშინელების / შავმა ღრუბ­ლებმა გა­შალეს ფრთები.
     გრ. ნატროშვილი - სულ ერთგვარი ტონი. სიტყვები, რომლებიც სულ არ შე­ე­ხე­ბა დ. შენგელაიას. შენგელაიას მოთხრობებში უამრავი ლაფსუსები ყო­ფი­ლა, თუ ნატ­როშვილის ხოტბას დავეყრდნობით.
     ილ. ხოშტარია - წყალწყალა და პრეტენზიით სავსე ლექსი.
     ახალი წიგნები - ხოშტარია და გრიშაშვილი(!).
     აპ. წულაძე - საინტერესო ცნობა მეგრული და გურული ტირილის შესახებ.

     მიზეზები რატომ არ არის დასახელებული?
     ნუთუ ყველაფერი პოეტის ბრალია?

     მაგრამ ამ წარმატებამ, შეიძლება ითქვას, საქართველოს საბჭოთა მწერლებს შო­რის ერთგ­ვარი თვითკმაყოფილება გამოიწვია. თუ გადავხედავთ ჩვენს მხატვ­რულ ლიტერატურულ ჟურ­ნალ-გაზეთებს, ცხადი გახდება, რომ შემოქმედებითი მუ­შაობა არ მიმდინარეობს იმ ტემ­პით და მოცულობით, როგორც ეს საჭიროა.
     საკითხის გადაჭრით დასმა. სწორედ ესაა მთავარი: საკითხი დასმულია მკვეთ­რად. იგი მოითხოვს პასუხს, ახსნა-განმარტებას.
     ზოგიერთი პოეტი კმაყოფილდება მხოლოდ იმის ხელახლად გამოქვეყნებით, რაც აქამდე დაუ­წერია.
     რისთვის მაინც და მაინც პოეტი, რატომ ბელეტრისტი არა (ი. გრ.).
     ...ერთმანეთს უზიარებენ თავიანთს შემოქმედებითს გეგმებს, სადაც აფასებენ და არჩევენ ხელ­ნაწერებს.
     აქ ადვილი შეიქნება ქურდობა, სხვისი გეგმების მიტაცება.
     კრიტიკა და თვითკრიტიკა, რომელიც განუზომლად ეხმარება მწერალს.
     ეს სრულებით არ ითქმის ჩვენს თანამედროვე კრიტიკაზე.
     არის შემთხვევები, როცა ესა თუ ის პოეტი კმაყოფილდება მხოლოდ გან­ყე­ნე­ბული ფრა­ზებით, უკვე თქმულის განმეორებით. სოციალისტურ ლიტერატურას კი მეტი სიღრმე, მე­ტი სიფართოვე და დამტეობა მოეთხოვება.
     რას ნიშნავს ეს „განფენილი ფრაზები“?

     ი. გრიშაშვილი - ლიტერატურული ღობემძვრალა.

     გორკი კაპრის კუნძულზე. მოგონება - ლევ. მეტრეველი.
     უნდა, მართლაც, რევოლიუციონური და არა რევოლიუციური.
     უნივერსიტეტის რუსულ-ქართულ ლექსიკონში არ არის რევოლიუციური.
     საჭიროა მასალების შეკრება ამ საკითხებზე.

     დ. შენგელაიას მოთხრობები - გ. ნატროშვილი.
     ...რატომღაც ჩვენს ლიტერატურაში მეცხრამერტე საუკუნის ომები დღევან­დლამ­დე ხე­ლუხ­ლებელ თემად დარჩა.
     განა მარტო ეს?
     - გურული ვარ, ძამიავ, ჭყონია!.. - მიუგო დაჭრილმა, მაგრამ ილიას მისი თა­ვი აღარ ჰქონ­და...
     ასეთი მომენტის ასეთნაირად გადმოცემა ხეპრეობას უდრის.
     ...ერთი მეორეს ძმას უწოდებენ.
     ეს სრულიად არა სჩანს წინამდებარე დიალოგიდან!
     ეს არის ის წვრილბურჟუაზიული შემეცნება ომისა, რომელიც პაციფიზმის სა­­ხე­­ლითაა ცნო­ბილი. აქ არის ადამიანის, ბუნებისა და სამშობლოს სახელით პრო­ტესტი უსამართლო ომის წინააღმდეგ.
     ამას ახერხებს თქვას დ. შენგელაიაზე - მაგრამ ვერ ახერხებს ჩემს „პა­ცი­ფიზმზე“.
     ...როცა მისი სამშობლოს გლეხობა გმინავს და ფართხალებს...
     უნდა: ფართხალებს და გმინავს. უნდა: სულთმობრძავი გმინავს. „ფართ­ხა­­ლებს“ თევზის ასოციაც.
     ნამესტნიკი - მთავარმმართებელი!