ზღვაზე ბავშვების ბედნიერ სირბილს
ზღვაზე ბავშვების ბედნიერ სირბილს
ეხმაურება ხმა მრავალ მერცხლის.
ზეცის სიმწვანეს, მიწის სირბილეს
აერთებს ეს ხმა მზიური ვერცხლის.
მშვენიერია ეს გრძნობა ბაღში -
უეცარ ძალით რომ შეიქმნება,
იყო და ეხლაც არის ის ბავშვი,
არის ბავშვი და მარად იქნება.
ასე: მარადის არსებობის ხეს
არხევს ნიავთა წუთიც, წამიცა:
რამდენი ბავშვი შეჰხარის ამ დღეს,
რა ახალია ეს დედამიწა!
1944 წლის 3 ივლისი