ქალაქი სიბნელეში მე მოვდივარმკვდარი ქალაქისაკენ,მას ორად გაუპეს გული,არ ისმის სიმღერები,არ ისმის სიცილი,არვინ საუბრობს,არვინ მოძრაობს.ღამეა საშინელი, ღამეამართული, როგორც შავი დროშა.გრიგალი ძაღლივით ღრღნისქალაქის ქალას.[1927 წლამდე]