ძმაოგა­ლაკ­ტი­ონ!
     მე­გო­ნა, რომ შენ და­პი­რე­ბებს სა­ღა­მოს მოწყო­ბი­სათ­ვის შე­ას­რუ­ლებ­დი და და­ი­ცავ­დი ვა­დებს. არ გვე­კად­რება არც მე და არც შენ ამ­გ­ვა­რი უდარ­დე­ლო­ბა სე­რი­ო­ზულ საქ­მი­სად­მი.
     ჩე­მის მხრივ, წი­ნას­წარ ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­კე­თე, მაგ­რამ შენ მოს­ვ­ლას ვერ ვე­ღირ­სეთ და ვა­და მუ­დამ ირ­ღ­ვე­ვა.
     წრის წევ­რებ­თან მრცხვე­ნია! ამი­ტომ ეს სა­ღა­მო ან უნ­და გა­დავ­დოთ ან და მთლად ხე­ლი უნ­და ავი­ღოთ.
     რე­კით მარ­ტო შე­ვა­წუ­ხე ქ-ნი ნი­ნო და მწე­რალ­თა კავ­ში­რის მო­რი­გე.
                                                                                                                                                                             შე­ნი ს. ფან­ცხა­ვა
                                                                                                                                                                                     21/II-1955 წ.