დღიური-484-13 - 1953 წელი
1. წინასწარ შეუკვეთა ამხან. ბ. ჩიქობავას სიტყვა-სიტყვით თარგმანები 9000 სტრი¬ქო¬ნისა.
1. სკოლაში წასვლის წინ, საწოლში, პირველად.
2. მასწავლებელი.. ისიდორე..
3. ბურთის თამაშის დროს (ვალოდია).
4. აბესალომი...
5. სერაპიონის ამბავი.
6. აგაბო (გორაზე).
7. ზედამხედველი კასრაძე.
8. მე, სანდრო, ტიტე.
9. შემთხვევა ფარცხნალში.
10. შემთხვევა თეატრში (გუგუშვილი).
11. შემთხვევა თეატრში (უკრაინა).
12. შემთხვევა თეატრის წინ (1914. პაპაშვილს).
13. გააფთრებული მესტამბე (ქუთაისი).
14. გააფთრებული მესტამბე (მოსკოვში).
15. გააფთრებული მიკიტანი (მოსკოვში).
16. გააფთრებული მეგრელი ქალი (მოსკოვში).
17. გააფთრებული ახვლედიანი (გრ.).
18. გააფთრებული გრანელი (გლ. სას. წ.).
19. გააფთრებული გოგოხია.
20. გააფთრებული ტიანი.
21. გააფთრებული მაჭავარიანი.
22. გააფთრებული უცნობი ჩერკესკით (ვ. ადა.).
23. გააფთრებული მიზანდარი.
24. გააფთრებული მებუკე.
25. გააფთრებული ესები.
26. გააფთრებული კეშელავა (ქუთაისი).
27. გააფთრებული მეეტლე (ქუთაისი).
28. გააფთრებული სტრადივარიუსი.
29. გააფთრებული დიასახლისი.
30. გააფთრებული ბოგდანოვსკი.
31. გააფთრებული რუსთაველელი და გელოვანი.
32. გააფთრებული გარიყულის და.
33. გააფთრებული იოსელიანი...
34. გააფთრებული ფოცხვერ. - მეგუნდე.
*
ლენინი. ლენინის. ლენინს. ლენინმა. ლენინით. ლენინ-ო!
დღეს ველი. დღე სველი. დღეს.
ლენინი.
დევნილი. გრდემლნი. ცრემლნი. ცელნი (ცელავენ).
ჩვენი, დღენი, კლდენი, თვენი.
გადამრჩენელი, გამოჩენილი, შერჩენილი, მშველელნი.
[დავვი]. უკვდავია. სათავეა. ვულკანია.
Он любил поэтов!
ქალს. სტალინს. პიტალოს. კაპიტალ.
ომები. მონდომებით. ნახტომები.
კომუნიზმია. დავუმიზნეთ.
ანდერძს. სჩანდეს. ლანდავს.
ნოდარი და ვაკაკაკი.
მავზოლეუმი. შორეული. მოლეული. ზოლეული. ბოლეული. გამოლეული. ლენინი.
მელანი. და კრემლთა. კორეელი. დამკვრელი. მეგრელი. მგვრელი.
ეპოქა. გამოეყოფა. ე, კობა! მდეგობა (მეგობრად). ზემდეგობა.
ხალხია. რომ შეარხია. ალხია (Зной). ჩარხია. გახია. დამახია. სიამაყეა.
თაობა.. პურის თავთავობა. დავობა. მოძრაობა. დააობა. სხვადასხვაობა.
მშრომელს. რომელს. უცხრომელს.
ის ცოცხალია! წინამძღოლი. საფოცხავია. მოწყალეა. ცხავი.
დასაცობი. საცერი.
დროშკა. დროშა. თოშკა. შკოლა.
ოკტომბერი. მოყმე. მერი. ოქრომკედი.
ჩვიდმეტისა. გორით მეხი. მშვილდები.
*
Страдания молодого Маяковского.
„И так, мой Манасей
То так... то сяк“.
„И так мой
Манасей:
То так,
То сяк“.
И так
Мой
Манасей:
То
Так,
То
Сяк!..
И
Так
Мой
Манасей:
То
Так,
То
Сяк.
*
მეეტლე თავისი ჭახრაკი ცხენებით სდგას... უცდის მუშტარს. აგერ, მოდის აზნაური!!!!!
- მობრძანდით, ბატონო, მობრძანდით!!!!!
- რაო? მასხარა კი არა ვარ, მაგაში ჩავჯდე, - გულმოსულად გახედა აზნაურმა.
- თქვენი ნებაა, მარა გული რაზედ მოგდისთ...
- შეხედე ახლა ამ... (ჩხუბი. კორიანტელი. ნესტორა მიიწევს. მიეშველებიან. ხალხი იკრიბება. მეეტლე იგინება).
- Молодой человек! Сколько раз вы обедаете в неделю?
1905 წ.
ეს იყო მეტად მიამიტური სახის, მაგრამ, ამასთანავე, მეტად გამხდარი [ახალ¬გაზრდა კაცი] გიმნაზიელი. მტკაველი არც იქნებოდა მისი წელი, და ეხლა ქამარს რომ შემოიჭერდა, უფრო [მეტად] შესაბრალისი შესახედაობა ჰქონდა. იტყოდი: [ჩონ¬ჩხიაო] როგორ დადის ეს ჩონჩხიო. ხმაც საუბრის დროს უსუსტდებოდა, მაგრამ ამ სუსტსა და ავადმყოფ ხმას ძლიერადა ხდიდა დიდი ცისფერი თვალების ენერგიული გამოხედვა... ეს თვალები, მართლაც გენიალური თვალები, მისჩერებოდენ თანამოსაუბრეს ისეთი უშუალო სიწრფელითა და დანდობით, ისეთის ამხანაგობის გრძნობით. იგი საუბრობდა მარქსზე, ენგელსზე, ლასალზე, გადავიდოდა ვერა ვიგნერზე... ის გატაცებით ლაპარაკობდა, ეს სუსტზე უსუსტესი აგებულობის კაცი.
მის კონტრას წარმოადგენდა მისი თანამოსაუბრე გიმნაზიელი, ძალზე ჩასუქებული. მუცელი გამობერილი ჰქონდა. ლოყები ვარდივით უღაჟღაჟებდა. ეტყობოდა, ლოყებზე ეწერა, რომ ის მდიდარი ოჯახიდან იყო. მან უკმეხად შეაწყვეტინა საუბარი პირველს: ირონიით ჰკითხა:
- Молодой человек! Сколько раз вы обедаете в неделю?
მოსაუბრემ იგრძნო დაცინვა და გაფითრდა. მარტო რომ ყოფილიყო, კიდევ სხვაა, მაგრამ მეც იქ ვიყავი... „არა გრცხვენია, ტიტე?!“ - ვუთხარი.
განა შეიძლება ამხანაგთან ამნაირი ტონით...
ანალოგიურია. ანალოგიური ამბავია. ანალოგიური ამბავია.
მე ყველას ასე პატიოსნად ვეპყრობი, დათა.
ფაცია გალდავას ქალი.
*
შეწუხდი!!!
აი, მიზეზი, მიზეზი და კიდევ მიზეზი!
რა არის ეს. ლექსად.
პოეტი არასდროს მარტო არ არის.
საგანია ჩვენი ზრუნვის. მომავალი?
აქ რა არის. რა არის?
ვენგრული ლექსები.
Он теперь ром.
მომავალი?
*
[გამაგრდი, ჩვენო ციხევ!]
ჩვენი ციხე-სიმაგრეები.
I. „ციხე შიგნიდან ტყდება“...
II. „ციხის სანგრევად წასული“.
III. „ორშაბათობით აშენდა ციხე-ქალაქი მთაზედა,
გარს გალავანი არტყია, ცა ახურია თავზედა“..