დღიური-110 - 1937 წელი
არის ლექსები.
რევაზოვის ქ. №24. კიკაბიძე.
ფრანჩესკა გაალი.
გრიბოედოვის №28?
Капу (про головную боль).
მარდალეიშვილი გიორგი (ჩვ. სახ. კომენდანტი).
გრ. 28. ცერცვაძე.
3-22-85. Абашели. 3-55-25. მწ. სახ. ქვ. 35.
3-69-68. მწერალთა სასახ. ხევი.
Кл. Цеткина. 28. Управ. дел.
*
ცხარედ ცივა,
ცხარედ ცივა,
ცივა, ცივა,
ცივა, ცივა,
ცხარედ ცივა.
მერე შენ რა ხარ.
Ладо Храмели. Т. 3-49-97. Ул. Кл. Цеткина (б. Елизаветинская) 98.
ერთდროული (разовый ) თოვლი.
ერევნის მოედანზე ნახევარ საათზე (სამიდან ოთხის ნახევრამდე) ჩაიარ-ჩამოიარა 200 ავტომ. 5/IV-38.
Тифлис.
- სხვა, ისე, როგორ ხარ.
გულბოყვი.
*
1. Расширение сердца. 2. Nevrastenia Qrabia. 3. Грипп. Сопр. насмор. 4. Перелом ноги. 5. Перелом ключицы. 6. Общее недомогание. 7. А..... 8. О..... 9. Б..... КЦ. 10. Псих. растр. 11. Боязливость. Угнетенность, горе, сильное переутомление, аппатия ко всему. 12. Громадное количество личных врагов. 13. Цинизм. 14. Борьба с моим знакомым (не друзьями <...>) из за меня.
*
მაღალ. Эолова арфа. Ясно, весело. Светло, звонко, прозрачн. Героический, доблестный, с юмором. Весьма оживленно. Стремительно, запально, с натиском, пылко, сильно (бои). В духе народной поэзии. Бесконечно.
*
რადიომ მოსკოვიდან მოგვცა სიგნალი, რომ ეხლა სრული 19 საათია.
საინტერესო ხეები ტფილისში.
რამდენი ხიდია ტფილისში?
რამდენი მდინარე და ნაკადულები.
რამდენი ელეკტრონის ლამპარი.
გაზაფხული შილლერის.
19/XII. 37.
1. ფედერაციაში „ერთტომეული“.
2. სახელგამში მე-III-მე ტომი.
3. "З. В."-ში წიგნი.
*
12/II. 37.
წარწერა ხოვლეს ორნამენტის სურ. გამო
სადღაც კი იყო ადგილი
ხოვლე,
სადღაც კი იყო
ნაკალოარი.
საუკუნეთა თოვლო,
ითოვლე!
მაინც დადნება ეგ
ნათოვლარი!
სადღაც კი იყო ადგილი
ოშკი,
სადღაც კი იყო ის
ზედაზენი -
[დაკარგულია] დაფარულია თანაბრად
კოშკი,
რომ აღიმართოს
ის საზარელი.
* * *
- მგონი გაზაფხულდა!
- ჰო! დიდ აღმართს დიდი თავდაღმართი (დაღმართი) მოსდევს (საუბრიდან).
ააფეთქა როგორც ნაღმმა
უბოლოო დრტვინვის ხლართი,
რომ დიდ აღმართს
დიდი მოსდევს თავდაღმართი.
*
Халидиконский пом. (Древняя Халдикиа.) Баст. <с…>.
Гагион. 1057. Феирия.
Были Греческ. следы.
Студийский монастырь в Константинополе основ. в половине V века по имени Студит. Феодор Студит, настоятель монастыря (ум. 826) составил монастырский устав, известный в нескольких редакциях. Студийский устав перешел во многие монастыри на Афоне, в юж. Италии и в России (впервые введен в Киево-печерской Лавре Феодосием Печерским). Турки обратили С. монастырь в мечеть.
(Из Малого Энц. Слов. Брокгауза, Эфрона).
Из статьи о Феодосии - Киево-печерском игумене в Энциклопедии Просвещения:
Ф. стал во главе монастыря в 1057 г. Он послал в Константинополь за Студийским монастырским уставом. Строгий устав этот славился еще со второй половины VIII века. Он то и лег в основание монастырской жизни Киевопечерской лавры. Устав этот предписывал общежитие, т. е. отрицал частное имущество и отдельную трапезу монахов. Определял разные степени и должности монашествующих, ежедневный порядок служб, церковное пение, чтение, стояние, поклоны, сидение за трапезой, монастырскую пищу. Во главе всех требований стояло послушание воле игумена.
XX том.
ათონის მონასტერი დაარსებულია თორნიკე ერისთავის მიერ მე-X საუკუნეში.
Афон:
Малый Энц. Словарь. Брокгауз-Эфрон.
Грузины из рода Багратионов основали в X веке Иверский монастырь на самой южной оконечности Афона – монастырь св. Афанасия величаемый лаврою, с живописным источником св. Афанасия, основан св. Афанасием 956 г.
Из Энц. просвещения статья „Афон“ (т. 2). Конец статьи:
„Русские пожертвования преимущественно поступают в монастыри Пантелеймона, Хиландарский, скит Андрея Первозванного, св. Илии и Иверский монастырь с особо чтимою иконою Иверской Божьей матери неменее, если не более, почитаемая, копия с которой находится в Иверской часовне в Москве“.
Из. Энц. Просвещения статья.
„Иверская икона Божьей Матери“.
„Ив. икона Б. М.“ находится в Иверском м-ре на Афоне и почитается чудотворною. Монастырь этот основан около 787 г. иверскими (грузинскими) монахами. Появление икон на Афоне относится к 830 году. В России имеется несколько точных снимков И. ик.; почитаются из них две. Первый составляет одну из главных святынь Москвы и находится в особой часовне у Воскресенских ворот Китай города на месте, где она была встречена патриархом и царем 13 октябр. 1648 г. по доставлении ее греками в Москву. Другой снимок Ив. чудотворной иконы находится с 1654 г. в Иверском-Богородицком м-ре Новгородской губ. Валдайского уезда.
Из. Енц. слов. Брок. и Эфрона. т. 11а.
Иверский монастырь, рано известный русским паломникам, основан современниками Св. Афанасия, представителями рода Багратидов, братьями Иоанном и Эфимием, прославившимися постничеством. Ища совершенного уединения, они поселились в 6 часах ходьбы от св. Афанасия, близ церкви основанной каким то Климентом. Братья построили [небольшой] храм и небольшую обитель. Здесь захотел провести остаток жизни воевода Георгий Торникий, но был вызван императрицей Феодосии…
Потом обогатили этот монастырь.
*
[Возвратный перев. 50 р.]
Возвращается за истечением срока хранения и неявкой адресата (срок хранения 1 месяц).
10/III-38
*
„Ищут <пр...> быть живым,
Но вместе с тем
Героем быть“.
Шалва
- უფალს გეფიცები.
Торголян. Клара Цеткина 74. სომეხი მწერალი. ვესპერის მეგობარი.
*
„ლურჯა ცხენები“
ისე არ ვარგა,
როგორც „მერანი“
ბარათაშვილის.
ა. მაშაშვილი
*
[იყო] გქონდათ, ლექსებო ძველო,
ნაზი, მსუბუქი ფრთები.
აყვავებულა მდელო,
აყვავებულა მთები.
არ დაგივიწყებთ, არა.
[შოთავ,] ნიკო, ილია, ვაჟა!
[მაგრამ ძველი ხმა კმარა,]
რომ ძველ დროს ვუთხრათ: კმარა!
[დღეებს] დღეს მომავალს კი: ვაშა!
38.
გადაწერილია.
*
მთვრალია გრძნობით,
მთვრალია ცეცხლით
და მაინც ღვინით
ჰგონიათ მთვრალი.
გალაქტიონ ტაბიძის პოეზიიდან
(გოგი ქავთარაძე)
*
ქალები:
1. ფრანჩესკა გაალი. 2. გრეტჰენი. 3. თამარი. 4. და სხვ.
*
თამარა ჩუჩულაშვილი ხელს ვაწერ იმაში, რომ ჩემი საკუთარი სული მივყიდე რესპუბლიკის სახალხო პოეტს გალაკტიონ ტაბიძეს.
თამარა ჩუჩულაშვილი
*
გამარჯვებას თქვენ გვისურვებთ,
სიკვდილს კიდევ ჩვენ!
*
აზერბეიჯანელები ლაპარაკობენ ერთმანეთში აზერბეიჯანულად და შიგ ურევენ „შე კაი კაცო!“
კუზანოვი. 732. ანიკო.
ვეფხის ტყაოსანში არის 670 სტრ., 1669 ტაეპი.
19 - ფედერაციაში, 20 - Заря Вост.
მეჩეჩზე დაჯდა (сел на мель.).
3-48-48. Бел. 24. Коч. გალინა.
ვოხ! ლექსო.
*
ეხლა კი წყნარით მივდივარ გემით.
* * *
[ას] ათასფუთიან ჩაქუჩის ცემით
ვერ გატყდა (მოჰკლეს) გმირი,
[მაგრამ ათასი ფუთის სიმძიმით]
ვდგევარ და [ვტირი] ვმღერი.
ზეცაზე [ჩაჰქრა] ბრწყინავს ვარსკვლავი [ჩემი] შენი,
[ჩაჰქრა] ძველი დიდება,
[არავინა მყავს] ბუნება, [ჩემი] დედა ნუგეშის მცემი
[ბრბო] არ მერიდება.
[მინდოდა] უნდოდათ, [ჩვენი მიწა] გული ჩემი რომ ეხნათ
ძველ სინაზეთი.
[სიკვდილი] სიცოცხლე ბევრი მინახავს ქვეყნად...
მაგრამ... ასეთი?
გ. ტაბიძე
27/XI-37
Химико фармацевтическая фабрика „Гален-Москва“
1. Тиолан (нафталанно-цинковая мазь). Разреш. Мосздравотделом. Средство против прыщей, сыпи, чесотки, красноты, зуда кожи и др.
2. Секаровская жидкость. Вытяжка из семенных желез, разр. НКЗ. №9862. Применяется против истощения, упадка сил, полового бессилия и неврастении во всех ее видах.
*
ევროპაში რაც ჟუჟია (ჭირია)
და კრიზისის აგონია,
ჯოჯოხეთის ფანტაზიაც
მასთან გამონაგონია.
*
12 დეკემბ.
სოციალისტურ შრომის და სწავლის
და ამიტომაც ყველასთან ერთად,
ხმას ვაძლევ სტალინს,
და ამიტომაც ხმას ვაძლევ სტალინს.
*
მუშები. გლეხები. წითელი არმია. ინტელიგენცია.
მწერალთა კავშირი:
1. ფოტო-წარმოება. 2. ფეხსაცმლის სახელოსნო. 3. სამკერვ. სახელოსნო.
ფოლკლორი:
* * *
ზესტაფონო,
ზესტაფონო, გშორდები,
მივალ შორსა,
ძლიერ შორსა მხარესა.
სალდათი ვარ,
სალდათი ვარ საწყალი,
არც მიწა მაქვს,
არც მიწა მაქვს, არც წყალი.
სამს წელიწადს,
სამს წელიწადს ვერ გნახო,
ჩემო ბაღო,
ჩემო ბაღო, ვენახო.
ზესტაფონო,
ზესტაფონო, გშორდები,
მივალ შორსა,
ძლიერ შორსა მხარესა.
(შეადარეთ თანამედროვე წით. არმ. მოწვევას).
ყრუ-მუნჯების ლხინი.
*
ევროპაში რაც მტრობაა
და კრიზისის აგონია -
ჯოჯოხეთის ფანტაზიაც
მასთან გამონაგონია.
*
<Симпатолимитин> по проф. Чукичеву.
„ჭყვიში“ - ნიშნავს მწყესს (მეგრ.). ამ არემარეში დარჩენილია მეგრული გვარები: ქაჯაია, მამფორია, დარჯანია, შენგელია, ლეჟავა, ფანცხავა, გაგუა ("პატეის-ფონი", "ფშანი") ტაბიძეების ჩამოსვლამდე.
*
ჩვენში სხვაა. ვარსკვლავი.
არა ძველი „ინტლი-გენტლი“ -
მართლა ინტელიგენტია.
*
ჩერო:
გაჩერება. შეჩერება. შეაჩერდა თვალებში. შეჩერდი! რას მომჩერებია.
სულ სხვაა:
შესდეგ. დადეგ. შედგომა. დადგომა (Остановка).
*
ვარსკვლავი. ჩემი.
ცად რონინია ღრუბელთა გროვის,
რატომღაც, [დღემდის] არვის არ მხსენებელი,
[მე] შენ გამახსენდ[ა]ი ბავშობის დროის
ფრანგული ენის მასწავლებელი.
*
ულევი, უანგარიშო,
შენს არემარეს, ტფილისო...
- შემომაქვს წინადადება, ვატაროთ „ვეფხის ტყავის“ კეპკები.
*
ულევი, უანგარიშო,
შიშის და ჟრჟოლის ამტანი,
შენს არემარეს, პარიჟო,
აშუქებს კაფე-შანტანი.
ვინც შენგან შენის ტკივილით
საქართველოში დაბრუნდა,
დაბრუნდა შერეკილივით
[და უცნაურად გამრუდდა.]
[თითქო] [ფერი იცვალა, გამრუდდა.]
[დაბრუნდა და მსწრაფლ გამრუდდა.]
შემობრუნდა და გამრუდდა!
*
ბინის ქირა თვეში - 20 р. 70 к.
დარ. - 192 р. 59 კ.
შევიტანე 140 მან. კიდევ - 50. რჩება - 92 მ. (23/I-38).
2/II. შევ. - 50. რჩება - 42. ისიც შეტანილია.
იანვრამდე გასწორებულია ყოველივე.
*
ლექსები ჩემს შესახებ:
შიო მღვიმელი, გიორგი ქუჩიშვილი, ლიდია მეგრელიძე, დარიკო ახვლედიანი, კალე ბობოხიძე, შალვა ჯანბერიძე.
*
...Оглушительные взрывы отработанного газа отдавались среди пустынных трибун и замирали вдалеке.
[მესხური გამოხედვა]
[ვწერ ვინმე მესხი]
* * *
ვწერ ვინმე მესხი მელექსე,
[მე რუსთავისა დაბისა.]
ქვეყნის მივლია მე გზები,
ჯერ ლექსი მწვავდა, მერე მზე,
ჯერ მზე და მერე ლექსები.
ჩემგნით ნაკვეთი შაირი,
როგორც ნასროლი ისარი -
ხან სრბოლა ნიავ-ნაირი,
ხარ რხევა სამაისარი.
ხან [საკნესარი] დაირი,
ხან ჩანგი მოდაისარი,
ის არი სუნთქვა, ჰაერი,
მთელი სიცოცხლეც ის არი.
ვწერ ვინმე მესხი მელექსე,
ველად გაჭრილის სადარი,
ვერ ჰპოით მთა და ველებზე,
შოთას სამარე სად არი?
ჯერეთ მზე.
* * *
საქმე თუ ვინმეს გიჭირდეს,
გაიკითხეთ მარჩიელი,
ტყვილებს ბევერს მოგახსენებს,
სახლში წახვალთ მადლიერი.
(ხალხური)
*
- რამდენი წლისა ხართ?
- თხუთმეტის, ბატონო რედაკტორო.
* * *
ვოხ! ლექსის თხუზვა ძნელი ყოფილა,
რადგან არა ვარ რომ რუსთაველი.
გეხერხებავო, მითხრა პორფილმა,
თავმჯდომარეა ჩვენი კოლხოზის.
(კედლ. გაზ.)
*
ვწერ ვინმე მესხი, [გაჭრილი] მელექსე,
ველად [რაინდის] გაჭრილის სადარი.
[ვარ სიყვარულით დაჭრილი]
[მშობლიურ] ვერ ჰპოით მთა და ველებზე,
შოთას სამარე სად არი.
თამარა თენეიშვილი.
„დედა ენა“
როგორ უნდა „დედაენა“ თუ „დედა-ენა“?
1. დედა ენა - ხმის მომსახურებით სწრაფად.
2. დედაენა - В звуковом отношен. русифизм. Наукой доказанно, что это так. „В час назначения“, и т. д.
*
კომუნისტი, ახ. კომუნისტი, მნათობი, სალიტ. გაზეთი, [მუშა] .
პერ-ლაშეზ.
დიდი წიგნიდან
1. თავთან უზის დედა. 2. მისი ბავშობა იყო რუსთავის. 3. ხმაურობს ქუჩა. 4. შოთა, შენ დახვენ ერთხელ კარები. 5. რამდენ მდინარეს არბევს. 6. ვნახე ნოტრ-დამი. 7. შენ გამოშორდი. 8. ბაღთან რომ ძეგლია. 9. ლეგენდა შოთაზე. 10. სადაც ეხლა ფოთლებს სძინავთ. 11. ჩვენს იქ ყოფნაში. 12. ვწერ ვინმე მესხი. 13. შოთა რუსთაველი. 14. პოემა ვეფხისა. 15. ჩვენი დრო ისევ რუსთაველს ელის.
* * *
იყო ღრმა ფილოსოფოსი,
სახელად ერქვა - სპინოზა,
ის ქადაგებდა: ნუ [სვამთა] სომთო,
დღის შემმოკლებელ ღვინოსო.
ეს რომ სიკვდილმა გაიგო,
სთქვა: „ცოტა მამითმინოსა“,
გამაუქროლა სპინოზას
და მტვრად აქცია სპინოზა.
ესე ამბავი სახუმრო -
სერიოზულზე მეტია:
[რაც ვერ გაიგო სპინოზამ -
შენ უნდა იგრძნო, ფედია!]
რაც დღე დააკლდა სპინოზას,
შენ შაგემატოს, ფედია.
* * *
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარი -
თმა, სურათები ან ყვავილები.
Андрей Петрович.
ათანასეს უხარია
ათანასეს უხარია,
როცა ჩაი მდუღარეა.
ათანასეს უხარია,
თუ ჩაიზე სუხარია.
ათანასეს უხარია,
როცა ცეცხლი მქუხარეა.
ათანასეს უხარია -
ცეცხლი საჩიბუხარია.
ათანასეს უხარია,
რომ საწოლთან ბუხარია.
ათანასეს უხარია,
რომ საწოლიც მდუღარეა.
თუმც ზამთარი მწუხარეა,
ათანასეს უხარია...
ათანასეს უხარია,
ცოლი რომ ჰყავს მსუქანია.
14/II. 38
*
წითელ არმიის XX წელი.
ახალი ფლოტი.
* * *
მარჯვენა მკლავზე დაყრდნობილს გძინავს,
ვიწრო გვირაბის [ცივ] ქვაზე - მჯდომარეს,
[შენთვის არასდროს აქ] აქ არასოდეს მზე არ გიბრწყინავს,
გამოღვიძების ასე - მდომარეს.
და მაინც წერაქვს, რომ გდია გვერდით,
ვეღარ შორდება ხელი მშრომელი,
ძილშიაც მასთან ისვენებ მკერდით:
მწარეა ძილი: განსაცხრომელი.
გაღვიძებისას - შესძლებ თუ არა
ამ ვიწრო ხელში გამართო წელი?
გარედ კი მთვარის ჰყვავის იები:
[თავისუფლების მოედნის] ბაღში,
ასეთი არის ბარელიეფი.
გამოიღვიძე, გამოდი ბაღში.
* * *
სადღაც, ყინულზე, ცეცხლი ანთია,
და ადის ბოლი.
სადღაცა შორი სჩანს გრენლანდია,
ტიტანის ტოლი.
იმ ყინულებზე დროშა ფრიალებს
[სიმდიდრეები] მიზანის დიდის -
ამოდის ქარი, დათვი ღრიალებს,
დრეიფი მიდის.
[ამოალაგე] მაშ, ამოდუღდი, სიმდიდრეების
[ზღვებო] უხვო მარაგო,
ველად ფრიალებს დროშა დრეიფის,
მხნე, საარაკო.
1938
ეს გადაწერილია:
* * *
[ლენინ-] დიდის სტალინის მარად
ძლევამოსილი დროშით
წინ ახალახალ, ნათელ
გამარჯვებისკენ, მხარევ!
[გამწარებულის] განადგურებულს ძველი
ყინვით, სუსხით და თოშით
აწ მარგალიტად გთვლიან,
სხვა ქვებში რომ ვერ გარევ.
ვაშა შენებას ერთგულს,
სასწაულებს რომ ახდენს.
[მათ] იმ უშიშრობას, [ვისიც] რითიც
[ლეგიონია] სუნთქავს თერთმეტი ერი.
იმ უბოლოოდ მედგარ
და საიმედო საყრდენს.
წინსვლას, რომელსაც ვერ ძლევს
ვერავითარი მტერი!
38 წ.
*
26/II-38.
12 საათი იქნება. მესმის კარებზე იდიოტური რახუნი (ო! მე ამ გარემოებას ვიცნობ). ჯერ ისევ პირდაუბანელი ვარ, მაგრამ ეს რახუნი მაბრაზებს და ვიძახი:
- Кто там?
პასუხი:
- Откройте двери! - რაღაც მყრალი, მედიდური ხმა.
მე ვიმეორებ:
- Кто там, спрашиваю!
- Откройте двери и узнаете! - ისმის პასუხი.
- Кто вы такой? - ვეკითხები.
- Откройте двери и скажу!
ნერვები ამეშალა და სწრაფად გამოვაღე კარები, რომ გამეგო, ვინ არის, მაგრამ უცნობმა კითხვა არ დამაცალა და პირდაპირ მოდის ბინაში.
- Я из домоуправления. Можно к вам?
უზრდელი ადამიანი არ კითხულობს, შეიძლება თუ არა, ამგვარად.
გამახსენდა: საპირფარეშო შეუკეთებელია და ალბად ამაზე მოვიდა.
- ჰო, ალბად საპირფარეშოზე მობრძანდით. ნახეთ, წყალი ჩამოდის. ქვეშ აფთიაქთა სამმართველოს აწუხებს. შეიძლება შეაკეთოთ თუ არა?
- შეიძლება ვნახოთ?
დაათვალიერა. სთქვა:
- აქ არაფერი არ არის! (ჰმ!)
ქვევით დავათვალიერებთ აფთიაქის სამმართველოს. გინდათ, მარტო წავალ. გინდათ, გამომყევით.
მე ვუპასუხე, რომ ეს ეს არის საწოლიდან ავდექი, მაგრამ ეს საკითხი იმდენად მაწუხებს, რომ მზად ვარ ერთად შევამოწმოთ.
ჩავიცვი პალტო. უცნობი განსაკუთრებით იყურებოდა ამ დროს სამზარეულოსკენ, სადაც ჯერ კიდევ ყველაფერი მიულაგებელია.
თან მეკითხება:
- თქვენ მწერალი ტაბიძე ხართ?
- დიახ, - ვუთხარი.
მან რაღაც ორაზროვნად გაიღიმა.
- თქვენი გვარი? - ვკითხე.
- რა საჭიროა ჩემი გვარი! - სთქვა მან, - წავიდეთ ქვევით, შევამოწმოთ.
ჩავედით. ვნახეთ აფთიაქთა სამმართველოს კედელი, სადაც წყალი ჩადიოდა, მაგრამ ეხლა ყველაფერი გამშრალია, რაღაც ხაზები კი აჩნია.
- ეხლა შრება! წინად კი ძალიან სოველი იყო, - განაცხადა თანამშრომელმა ქალმა.
- არაფერი აქ არ არის! - განაცხადა უცნობმა, - თითქო სპეციალისტი ყოფილიყოს და გაიმეორა: Нет, здесь ничего нет.
- როგორ არ არის, - ვეუბნები, - ხედავთ?
- არაფერიც არ არის, წავიდეთ.
გამოვედით. კარიდორში ვკითხე:
- თქვენი გვარი?
- სულ ერთია. თუ კიდევ ამგვარი რამ იქნეს, დაგვირეკეთ სახლთა სამმართველოში. კლარა ცეტკინის 22.
- თქვენ ჩემთან მოგასწავლეს.
- სახლთა სამმართველოს გამგემ მითხრა, დაათვალიერე ტაბიძის ბინაო..
- ნ.
საეჭვო პიროვნებაა.
1937