დღიური-81 - 1933 წელი
* * *
Вот один тут.
Когда янтарно-красные листья вместе с последним листопадом в вихре уносят последние дни 1933 года, года великого строительства, грандиозного преобразования мира и когда с этим великим годом совпала и великая оценка твоего творчества... то теперь, поэт Gall, тебе следует натянуть туго тетиву - перо, засесть мыслить и творить! Да здравствует начало великого шедевра твоего творчества! Дай руку! Даешь шедевр? Клянись!
1933 г., Листопад, 10/Х, Оля
*
დილით 12 საათზე ტიხონოვთან.
ზედმიწევნით ზრდილობიანი.
И так, я начинаю: სიმღერები გამარჯვებული „პოეტის“.
1933. 11/X.
Переведенные.
26-09.
პავლე. 25 დეკემბერი.
* * *
1. ეხლა რა ვარ...
წინად უნდა გენახეთ -
მრავალ, მრავალ,
ვენახთა მევენახეთ!
2. ზე-ქარი
შენ როგორ უნდა მართო
(ეგ არი:
ჩემი თავია მარტო!).
3. წლები თუმც რბიან როგორც რიონნი,
წვერი ჭაღარათ, თავი მელოტად,
მაინც გამოვა გალაკტიონი
იმ დროს, როდესაც არ მოელოდეთ!
4. მღიმარე
სახეს ეხლა ვინ არ აჩენს:
კი მარა
სხვისი პურმარილით ბაბუაჩემს გაუმარჯოს.
5. თუ გამოეხმაურებით
შაირს -
მოისმენთ საკუთარ ყურებით
ლექსებს სხვადასხვანაირს.
6. გაუმარჯოს შაი...
*
Было скучно.
Падали листья,
Шопена-бы, хотелось Листа,
Был снег. Снежинки падали
И все было, как сон.
И вдруг явился он
- Галактион.
Ф. Печалин
В подземельи встретились,
Была душа тосклива,
И вспомнилась мне ива.
Моей любви к тебе,
Душа не изменила!
Ф. Печалин, 11.ХI.
Поэт, восставший раньше баррикад.
11/ХI. Ф. Печалин
Рука поэта бить устала.
11/XI. Ф. Печалин
Но, если тебя на казнь поведут;
Все уйдут, я приду из Канелений.
*
გამოვიდა იმ ომიდან
წელიწადი თვრამეტი,
პოეტების ტომიდან
არც დარჩა მესამედი.
ვინაც შიმშილს, წყურვილსა
და სიცივეს გადარჩა,
ნახევარი რა არის -
ნახევარიც არ დარჩა!
რა ხანა გავიარეთ,
ცივი და უნდობარი,
მათი, დაღუპულების,
შევსვათ შესანდობარი.
*
ზუგდიდის თეატრი. გიორგი გორდაძე.
*
ვის შეუძლიან გააკეთოს თარგმანები:
1. ოლია ოკუჯავას, 2. დომენტის და მარგარიტას, 3. ალის, 4. შალვა ქართველიშვილს, 5. ალკა სულავას, 6. ბუსურაშვილს, 7. [თედორეს,] 8. [პ. დადვაძეს,] 9. ს. კვიჟინაძე, 10. გ. ტაბიძე, 11. გ. აგარელი, 12. ვ. გორგაძე.
მთარგმნელები:
ბ. პასტერნაკი, ვლ. ელსნერი, ბ. ბრიკი, ვ. გაფრინდაშვილი, ტ. პეტრენკო (1 декабря), ნ. ტიხონოვი, კ. ბოგდანოვსკი, ს. ყანჩელი, ელ. შერრი.
Стилиз. Работа будет. 12.000. 11/2 месяц. Драться за... Хорошо.
„Луна Мтацминды“.
„ტყემ წამიყვანა“ - პასტერნაკს.
„პირველი მაისი“. „პარიჟს“.
Костюм. Хорошо. 1500.
*
Павел Феодорович Дадвадзе.
პ. დადვაძე. ლექსები. დაახლოვებით 5-6 стихотв. 500 სტრიქონი რუსეთში წასაღებად. იქ დიდი წიგნი გამოდის. საჭიროა პირველ იანვრამდის.
Подстрочники. ჰონორარი იქნება, რა თქმა უნდა.
Закгиз, Советская литература, Московская литерат. Антология.
500 ეს.
*
21 სეკტემბერი, 1933. ტელეფონს უნდა ემუშავა.
21 სეკტემბერი, 1933. სტრეშნევი. მესანგრ.
Было распоряжение наркома, включить в тот же день.
Я не знал, что телефон был выключен. Потому звонил ежедневно в бюро повреждения, чтобы исправить те-н, т. к. думал, что телефон испорчен.
Узнал я только - 12 октября об этом.
* * *
გულო ჩემო, მღელვარევ,
სულო ჩემო, მყივარო!
ერთი დღეც არ გქონიათ
მშვიდი, უსატკივარო!
*
ქარვისფრად წითელი
ლილისფრად ყვითელი...
* * *
იგი არ არის მხოლოდ თქვენი -
არამედ ჩვენიც...
თუ ჩვენ ბრძოლა გვაქვს
პარტიასთან,
მხოლოდ იმისთვის -
რომ არ ყოფილა.
გ. ტაბიძე
*
წიგნები, ხელნაწერები, ხელნაწერები.
Пастерн. 30.000.
Убедурэ.
*
თქვენ გინახავთ, გიგრძვნიათ რუსეთის დიდი რევოლუცია, მაშ, იცნობთ იმას და ნიჭი თქვენიც ხელს გიმართავთ იმის სამსახურისათვის. ჩვენ, ვინც შორს ვიყავით და არც თუ ძალიან თანაუგრძნობდით იმ რევოლუციის სწორგზიანობას, რა გვეთქმის, ან თუნდ ვთქვათ, განა ის ნათქვამი ნაგრძნობი და სიმართლით იქნება წარმოთქმული? უგრძნობი და არა მართალი სიტყვა (ვისთვის რა ფასი აქვს!).
გალაქტიონ ტაბიძეს.
თქვენი ნიჭი მე მაკვირვებს და მახარებს, როგორც ქართველ დედაკაცს.
რაც შეეხება რევოლუციას და თქვენ რევოლუციანარ გიმთა წერას, მე ვერაფერს ვიტყვი, არ ვიცნობ მას და არც თუ მესმის იმისი სიდიადე. თქვენ ხელთ არის გაგვაცნოთ და სამლოცველოთ გაგვიხადოთ.
ეკატერინე გაბაშვილისა
ჩემ შვილად საგულებელ გალაკტიონ ტაბიძეს უძღვნი გამარჯობას, დღეგრძელობას და მადლობას.
ეკ. გაბაშვილი, 4 დეკემბერი 23 წ.
გამარჯობა, გაგიმარჯოს, ჩემო ძვირფასო გალაკტიონ.
ეკ. გაბაშვილისა
იდეალურ პოეტათ ხარ აღიარებული, ღმერთმა ჰქმნა ხალხის გულამდინ მივიდა შენი ძახილი, გიცნო მან და თაყვანი ქცა ისე, როგორც ლიტერატორთა საზოგადოებამ და განათლებულ მკითხველთ უკვე გაკურთხეს და სახელი, ხალხოსნობის სახელი გიწოდეს.
ეკ. გაბაშვილისა
*
Не только годы преломляются целиком,
Минута преломлена, бьется звонко,
Не покидай стиха беспризорным ребенком
Вне эпохи, бросающей старье на слом.
Многие смотрят теперь без участья,
Многих шаги медленно движутся,
Время, дыханье твое мне слышется.
Обозначь дату года и часа.
Не только годы преломляются целиком,
Каждая строчка каждого стихотворения
Под знаменем Эпоха с классовым врагом
Пущена во бой! И врагу нет спасения;
Эпоха индустрии звонче гремит,
Лучших ведя за собою.
Ну, что значит точка? И та спешит
Эпохе помочь собою.
Вне эпохи бросающей старье на слом,
Никто не должен быть! Врагам не поверим.
Шестой части земли знамя несем,
Капитализма штурмуя двери.
Не только годы преломились целиком,
Минута преломлена, бьется звонко,
Не покидай...
С тысяча семнадцатого года [ведь] идут
В мире восстания, бунты и волненья,
Старое отбросив без сожаленья -
Освобожденный станет труд!
И освобожденная китайская земля,
Изнемогающая Индия..
Фабрики, шахты, заводы, поля,
Восстанут в штурме невиданном.
А чтобы бросить ярмо страдания
И уничтожить старый мир,
Поднимутся тогда Германия,
Египет, Франция, Алжир.
Пятнадцать лет прошло, Эпохи
Победно голоса зовут!
Пусть эти взвихренные строки,
В костер восстаний упадут.
А. Чачиков
*
დევ-გოლიათს. ფოლადს.
პეტრენკო: ლურჯა ცხენები, თოვლი, მერი. 1933 წ.
გურიის მთები, პირველი მაისი, ორი ნაპირი.
Снег
Снега фиалки паденьями дев
С арки моста до меня долетали...
Надо любовь до конца дотерпев
Брать словно влажное чувство печали.
Дни убегут мне даря седину...
О, дорогая! В душе моей иней.
В нашей стране обошел я одну
Крытую бархатом синим пустыню.
Так то вся жизнь пробежит словно стих,
В братья мне ряд январей обрекая,
Все же снега белых ручек твоих
Я до конца сберегу, дорогая!
Вижу: бессильно склонились они,
В этот как лавры блистающий иней,
Вижу: взлетает и меркнет в тени,
Шарф твой играющий в этой пустыне.
Сердце подавлено радостью дня,
Падает снег - сон усталый и синий.
О если б ветер оставил меня!
Как уцелеть в этой снежной лавине?
Есть и дорога где тихой игрой
Ты удаляешься без провожатых...
Так я любил нежный снег словно твой
Голос неясно грустивший когда то!..
Это пьянило: ведь помнишь и ты,
Дней белизну, хрусталей перезвоны
И в волосах полевые цветы,
И на ветру их полет удивленный...
Жажду тебя как бездомный зимой
Жаждет потерянной радости крова!
Белых деревьев движенья за мной...
С тенью своею остался я снова.
Падает снег. Синей радостью дня,
Сыпет пороша устало на тело.
О если б ветер оставил меня!
Если б спастись от зимы захотел я!..
Перевод Пантелеймона Петренко
*
Бригада нашей св., но ты наш... Бригада не <вом...>.
Жизни нити. Да здр. К.К.К.
*
პლანი ლექსისა სტალინის შესახებ.
1. У порога.. 2. Два гренадера.. 3. Клятва Сталина..
წრეომ.
Дет. в Мел.
ილ. ჭავჭავაძე.
* * *
ჩემი უბის წიგნაკებით,
ჩემი ძველი რვეულებით,
მიმოცურავს მოგონება,
სავსე მწარე სნეულებით.
მეგულებით, იმედებო,
მშვენნო რიდე-ხვეულებით,
[ხან მკვნესარენი] მოლხინენი მარტოობით,
[ხანაც ლაღნი] და მარტონი წვეულებით.
*
54 стр. из. кн. „Рев. Гр.“, 12 июля, №159, 1933 г.
К 1 январю все подстрочники.
Бумагу хорошую картогрическое. Союзбумтрест.
Джибладзе. Чер. Мгалоблишвили.
ვაჟა-ფშაველა.
არაგვის შეს. 23. კოწია ლორთქიფანიძე.
„Заря“ при искр. пер. издания.
В Женеве - журн. в боль. 1904 г. Стих. пер. Ш. №4.
В 1904 в Заре об „отрезках“. Алекс. Ширский.