შუალედი - დან - მდე
 
 


დღიური-18 - 1924 წელი


სამშაბათს 12 საათზე ხელოვნების სასახლეში მოვა შალიკო ჟურნალის შესახებ.
კურსკის შესახვევი №9 - კ. ცინცაძე.
5 თვე. 16X5=80 р.
У Натариуса. Сторож Григорий.  პავლემ გა...
5-0-9 - 5-ая типогр.
მასწავლებელთა კავშირი.
16-25. Ц.С.У. Центральн. статистич. управл. Сельско-хоз. отд.
მაგრამის მაგიერ - მარ.

*
№21. ვერის დაღმართი. მიხეილ ადამაშვილი.
11 საათზე გლავპოლიტპროსვეტი.
ს. თოდრია, მ. ტოროშელიძე,  ვანო ბოლქვაძე, ფ. მახარაძე, კოტე ცინცაძე.
Туркестанский край. Сыр-Дарийская обл. Гор. Чимкент. Черняев. Кауфманско-<К...> ул., д. №26. Апполон  Ор...

І
წერილები, ლექსები. 1908.
„სოფელი“.
ავტობიოგრაფია.
ალი არსენიშვილი.
მაყურებელი. როდენი.

მეფე პოეტების
პორტრეტი
1. არა ერთისა, არამედ ათასი კაცის (ბინდში).
2. სურათი (ოფორტი). გალაკტიონ ტაბიძე გამოჩნდა.
3. თეატრი. ტაშისცემა.
4. კასსასთან, ფოჲეში, შესავალში. პორტრეტები.

*
შალვა ამირანაშვილი.
50.000 000 000. გალაკტიონ ტაბიძე.
320 стр.
გ. ტ. ჟ.; ვასილ ჩხენკელი.
4 გალაკტ.; 3 ხომალდ.; 2 ალიონელი; 2 ნეიტრ.
ტატიშვილი. კ. გამსახურდია.
სათო, ანნა, კ. მ.;  ტატიშვ.; კ. მ.; ი. ეკ.; ობ. მ.; ხ. ვარდ.
320 стр.  ფ. მახარაძე.
600 миллион.
Комсомол.

*
ვარსკვლავების გუნდი ცას შელეკია,
მესმის რულში როგორც ელეგია
მატარებლის რა-რა-რა-რა რა-რა-რა.

*
გალაკტიონ ტაბიძის ჟურნალი.
კოკოლა. 48 миллионов.
ავკარგი. ყორჩიბაში - ჯიბაში. სამოცი. ყველა საქმეები. ხელოვნება 77. უზრდელი. იავარგი. მაგონდება. პარასკევ., შ. და კვირა. რითმის. მასესხე.

*
აგარა - სოფ. აჭარაში. იქ...
იოანნე - მოწაფე ქრისტესი, რომელმაც პატმოსი შეარყია ქ. მჭერმეტყველებით.
მწუხარე forte და ნელი piano.
თოვლი მოდის ირიბი, ალმაცერი. დუმილი და წიგნი.
ღამიანი ხმით აყეფდა ძაღლი.
მოგრძო, გრძელი თვალები.
ჭლექიანის სიწითლით.
ბუნება, ნაცნობი მიცვალებული.
გრაფი ალმავივა.
ავადმყოფ დუმილს.
ჰიმნ. უშიშრად სიკვდილი.

*
ხალხის წამებას, როგორც ზღვას კოვზით,
შენი სიმღერით ვერ ამოსწურავ.

*
ცას ღრუბლები მოედო, როგორც შავი ფიქრები.
სულო, ნუ დაეცემი, მზეო, ნუ გამიქრები.
 
ეპიტაფიები
1
ჟურნალი „კვალი“
აწ აღარა გვყავს ჟურნალი კვალი,
მან სამუდამოდ დახუჭა თვალი.
მაგრამ ვინა სთქვას, რომ ჟამმა დაჰკრა,
და კვალი იგი უკვალოდ გაჰქრა?

ძველი ცენზორი
შენ აღარ ხარ. მაგრამ სული
შენი ჩვენში იფარება,
და ყველასთვის ნათელია
იმა სულის უკვდავება.

*
წიგნების შხამი...
უცებ ავარდა გრიგალი მსოფლიო ორკესტრის.
და დიდი ხნით გულში დაგუბებული აღტაცება. იპოვა წამი.
მოსაწყენია ეს სიყვარული, ვით შემოდგომის ქარის ზუზუნი.

რისთვის, გალაკტიონ, ახალი სიმართლისთვის
შეჯიბრება გაბედე საუკუნეებთან?
მეცნიერთა ამაო კამათს, და სულელის წამოძახებას.
მას აპატიებს მსოფლიო ცოდვებს.

გაცივდება თქვენი ოცნება, თქვენი გზა არ დაიდაფნება, თქვენის საფლავის ლოდებზე არ იქნება არავითარი წარწერები და თქვენივე მარტოობას მოიგონებს მხოლოდ აღმოსავლეთის ქარი და დაგვიანებული ლექსი მომავლის პოეტისა.
ცა დამტვერილი, გოლვიანი ცა, ყრია ღრუბლები, როგორც დაცემული კოშკები.
უდიდესი ოცნებები ამაოდ ანთებულან.
ისტორია ყვირის, რომ შურისძიება და თვითნებობა უფრო ძლიერია, ვინემ სიყვარული და სიტყვები.
უკეთესები სამარეში წვანან, და ამიტომაა, რომ ჩვენ ვეღარა ვდგებით.
ოკეანეში მიდის კორვეტი.
მონებს დაურიგეს ღვინო. ეხლა მათთვის ყველაფერი ერთია.
იქ, სადაც ოდესმე კვდებოდა გმირი, იქ აიმართა კაфე შანტანი.
სადაც ხმა ისმოდა დიდი პოეტების, იქ ახლა ისმის ცილის წამება.
რა დროს ყვავილებია და ეხლა ყვავილებზედაც მღერიან.
ორი მრისხანე ძალის ბრძოლის, ბავშობიდან ვარ მაყურებელი.
და ვისიც მწყუროდა მე გამარჯვება, დაეცა იგი.
და გლეტჩერები შორი მთებისა - აენთენ.
და კითხულობდენ ზვირთები: რისთვის, და აღმოხდება ნაპირს: არ ვიცი.
ტყვიის ტალღები სულში.
სულის წყაროებს ამღვრევს სურვილი.
კოშმარიდან ხმამაღალ კვნესით - გაეღვიძება.
მე მსურს დემონი გავდევნო ლოცვით, ის ჩემთან ერთად ლოცულობს მაინც.
მაცდური ქიმერა.
როდესაც მოქალაქე ხმა მაღლა იძახის მსხვერპლისა და ბრძოლის შესახებ, მე არ მჯერა. ვიცი: იგი თავისთავსაც არ ერწმუნება.
ხალხი, როდესაც ჩემს იარებს ვუხსნი, მიპასუხებს მხოლოდ ყრუ ტაშისცემით.
წარსულის კერპებს წაერთვა დაფნა.
მსოფლიო ორკესტრის ისმის ხმა კუბოებს და ცარიელ აკვნებს შორის.
უდაბნოზე ჩაესვენა უკანასკნელი სხივი.
მსოფლიო ორკესტრისაც მიწყდა ხმა უკანასკნელი.
ვის რად სჭირია ეხლა მირაჟი?
როგორც მრავალი საუკუნეების წინად ლოცულობდენ ქვებსა და ვარსკვლავებს.
იყო მდიდარი და უეცრად დაკარგა განძი.
იწვის, ვით სიცრუის ოქროს სასახლე. სიმამაძაღლე.
და ვერცხლი ჰანგთა შადრევნის წვეთების თეთრდება უსაზღვროების ჭრელ ხალიჩაზე.

*
კაჟი. ვაჟი. ბაჟი. რაში. პაში. ხმაში. ტაში. ცაში.

[თეატრში]
ორკესტრის ხმაში - ტყის ნაპირია.
[აკტის გმირია] წყაროვ და ველო: ქალი და ვაჟი.
ოცნების რაში ვის რად სჭირია,
ვის რად სჭირია ეხლა მირაჟი?
 
თვალებით ნათლით გადიტვირთება
იქ დედოფალი, აქ მისი პაჟი.
ვოლტორნი ყველას მირაჟს პირდება,
ვის რად სჭირდება ეხლა მირაჟი?
 
უცებ სროლის ხმა.. თოვლი სადები..
მიყუჩდა სცენა.. არ ისმის ტაში.
ქუჩაზე გაჩნდენ ბარიკადები.
ვის რად სჭირია ეხლა მირაჟი?
 
სისხლი! [იბრძვიან] ძახილი ახალი ქროლის,
დაუნდობელად ავარდა ცაში -
მირაჟი სისხლის, მირაჟი ბრძოლის,
მირაჟი გზის და ცეცხლის მირაჟი!

*
მე გამოვდივარ უბრალო ფაკტიდან.
მსწავლული თეორეტიკოსები - ჰქმნიან ფილოსოფიურ ჰიპოტეზებს უკეთესი მომავალისას..

Но жить он будет как мертвец, пьющий кровь живых.
„Вильсон“, К. Радек

გლეტჩერები შორით მო...
 
ქაღალდის ყვავილები - გვირგვინებისათვის, თაიგულებისათვის, და დეკორატიული საჭიროებისათვის, ისინი ჰგავან ბუნებრივს...
 
*
შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს,
შემოდგომისა მზეო [გვიანო] მზიანო,
რისთვის მაგონებ გადამწვარ დღეებს,
მწუხარე ფორტე,  ნელო პიანო.
გწყურია განა ეს მარტოობა
შხამით და გესლით დამიზიანო,
აღარ ეტყობა რტოებს რტოობა,
მწუხარე ფორტე,  ნელო პიანო.
დღე დღეებს მისდევს, [და] დროებს დროება.
დღევ ლილიანო, ცა ლილიანო.
რად მომიკალით სარწმუნოება,
მწუხარე ფორტე,  ნელო პიანო.
ჯერ დაზამთრებას ხელი არ ეხლო,
რომ დაისრებად მოვალს დიანა.
დიანა, ისევ მაწუხებს ეხლა
მწუხარე ფორტე,  ნელი პიანო.

გალაკტიონ ტაბიძე
ტფილისი. 1923 წ. 22/V

Нет остроумия.
 
რიმანელი
ალუჩა რიმანელი ედარებოდა ხან იმ სისწრაფით გადმოვარდნილ ნიაღვარს, რომელიც საკუთარი ძალ-ღონით მიანგრევს დაბრკოლებათა რიგებს, რაც კი გზად ხვდება, ხან წვეთს წყალისას, რომელიც ეცემა რა ერთსა და იმავე ადგილას თავისი დაჟინებული ნებით, [სჭრის] ბურღავს ქვის გულს და ათავებს მით, რომ სრულიად ანგრევს მას.

*
ყველაფერი დამოკიდებულია ჩემზე. არაფერი არაჩვეულებრივი არ იქნება. დავამახსოვდე.
 
არი. სიმონ. 4 წამი.
იონა ვაკელი. ესესარია.
И жизнь, и честь, и...
აბრეშუმის ქაღალდი. პაპიროსის ქაღალდი. პერგამენტის ქაღალდი.
Вы жертвой паливборь бе роко вой.
სირცხვილი არ არის, მე ფული არა მქონდეს?
მილიარდი. გილიარდი. კილიარდი. ვილიარდი. ილიარდი.
Вы жертвой пали в борьбе роковой.
სახუმარო პიესები.
Морская волна.
ბილეთები არასგზით ხელზე არ გაიყიდება, იცით თუ არა?
 
*
11. Вы жертвою пали в борьбе роковой
9. Любви беззаветной к народу.
11. Вы отдали все, что могли за него
9. И жизнь свою, честь и свободу.

11. Настала пора и проснулся народ.
9. Великий, могучий и свободный,
11. Прощайте, друзья, вы с честью прошли
9. Свой доблестный путь благородный.  

*
თქვენ ბედით ბრძოლაში სწირავდით თავს,
ემსხვერპლეთ მოძმეთა სიყვარულს წრფელს,
შესწირეთ გმირულად სიცოცხლე მას,
დაეცით დიდებით მოსილნი თქვენ.

ციხე და ბორკილი თქვენ წილად გხვდათ,
მაინც მხნედ გაჰყევით წამების გზას,
ჯალათთა სიმკაცრე ვერ სტეხდა გულს,
და რწმენით უცქერდით მომავლის ცას.

*
ღვინოს დავლევ, წყალს არა,
შენ გაკოცებ, სხვას არა.
 
საშამ იცის, რაშიც არის საქმე.
რატომ კვნესიან ქალები. ბოღმა.
მეოცე საუკუნე.
ქაღალდის ყვავილები.
შეხლის.
ბელზებელი. ბებელი. მდებელი. მზებნელი. მძებნელი.
დემონის. კეთილი და ბოროტი. ორი მრისხანე სტიქიის ბრძოლის.

*
ორი მრისხანე სტიქიის ბრძოლის
ვარ ბავშობიდან მაყურებელი.

*
1. [ივანე.] 2. მწერალთა. თეატრის.
2 რითმა.
დიდი მთავრის ქუჩა №91.  სამასწავლებლო ინსტიტუტი. დიმიტრი უზნაძეს.
3000 00. Закнарком...  გრძელაძე, ლადო გეგეჭკორი, არტუშა გაბუნია.
 
*
 [ცარიელი სიტყვებით და] გარშემო ჩვენ გვესმის: სიტყვები, სიტყვები, და მხოლოდ - სიტყვები, მაგრამ არ ყოფილა არც ერთი შემთხვევა ისტორიაში, რომ დეკრეტული გამოსვლით ან ამა თუ იმ ზომისაკენ მითითებით შექმნილიყო რაჲმე ახალი. პირიქით: ახალი პოეზია ოცდა ხუთი წლის განმავლობაში ნაკლებად ზრუნავდა რაჲმეზე.

*
ტფ. აღმასკომი, ოთახი №57. პოლიტგანათლების განყოფილების მდივანი ბართლომე პატარაია.
„პოლიტგანათლება“.
ყანწელები ყანწებით: ეს ღმერთმა გაუმარჯოს ბესია ლომინაძეს და არჩილ მიქაძეს. - იკი. იკ..
ხომალდელთა ჯგუფი. კახეტია.
გ. ქუჩიშვილი: ჩვენი ხომალდი დაიღუპა: მი..შველე.

*
მოსაწყენია ეს სიყვარული,
ვით შემოდგომის ქარის ზუზუნი,
მე მინდა ვიყო მიწით ფარული...

ეფემერა.
თანამედროვე...

*
მე - უშიშარი ლომი,
მოპოებული მსხვერპლით -
მფარავს საზარი ომი,
აცეცხლებული ფერფლით.
 
და მოჩვენებას მრავალს,
მოხეტიალეს ღამით,
სულში ვატარებ ყვავილს,
სავსეს მისტიურ შხამით.
 
[იყოს!] დროა! გავარდეს მეხი.
ჩემებრ განწირულ ძმებით
[არ შევშინდები, მეხებს]
შევეგებები ტეხილს
[შევხვდე] მეხის მჭექარე ხმებით.
 
[არ მავიწყდება მაინც
ჩემი პირველი ცრემლი.]

სული ომებით ბოდავს,
სული სავსეა სისხლით.
შურისძიების ცოდვას
ითვლის თვითეულ მისხლით.

სულს ენატრება ნგრევა,
ელის მსოფლიოს კივილს,
ეგებ გადაყვეს რევა
ამ აუტანელ ტკივილს.
 
იყოს ქალაქთა ნაცვლად
სასაფლაოთა რიგი,
თავის ქალებად და ძვლად
გადაიფინოს იგი.
 
რა საჭიროა თალხი,
თუ უგულოდ და ძალათ
მშვიდობიანი ხალხი
დაემსგავსება ჯალათს?
 
[ან იქნებ ფიქრობს ვინმე]
მას არ უნახავს ნისლი,
მას არ ჰქონია სახლი,
ეხლა გულის ჩქეფს სისხლი,
და სისხლს ულოკავს ძაღლი.
 
ან იქნებ ფიქრობს ვინმე,
როს აღიარებს ხმაში,
საქართველოის ჟინი
არ დაიწყება მაშინ?
 
*
კვაჭი კვაჭიაშვილი.
გემი „პესტელი“ [როგორც] ნავთსადგურს მოაყენეს.
ნოლების ჯგუფი. აი ნოლის ჯგუფი.
მართალია თუ არა ეს?
საუბარი გალაკტ.
ჯღაბაძე ოლი.
 
*
მწუხარე გედის ორდენი.
Архивный 22.  გერცელ ბააზოვი.
ივანოვ კავკაზსკი.
საშა საშასაშასაშასაშასაშასაშასაშასაშასაშასაშა...

ვაჲ, ვაჲ, ვაჲ,
რა ცუდია ჩვენი დრო,
ო ჰო ჰო!
 
ა ა რშინ მალ-ალან,
მალალან, მალა ლან!

*
10 შვილი. ნაპოლეონს - 8 შვილი.
ყველაზე მეტი სარგებლობა მოაქვს რესპუბლიკისათვის.
 იაგუნდიშვილი.
 
За два года войны молодой Морган заработал  2 раза больше, чем  старик Морган - в течение всей своей жизни. С авг. 1914 по февр. 1917 г.
Не напрягая при этом никаких других органов, кроме таких,  которые нужны для сидения.

როგორც მოსაწყენი პრაგმატიული სახელმძღვანელო.

საშა.
ჩამოშორება რიმანელის.

„კავკასიონი“
1. რა არის სარედაქციო კოლეგია...
2. რა აზრით ირჩევდა სარედაქციო კოლეგიას მწერალთა კავშირის საბჭო:
3. როგორ გაიგეს სიტყვა „თავმჯდომარე“...
4. სეპარატიული მუშაობა თავმჯდომარისა და სრული გვერდის ახვევა კოლეგიალური მუშაობისადმი.
5. პარალელი კოლეგიალურსა და სეპარატიულ მუშაობას შორის.
6. შედეგები ასეთი მუშაობისა ეხლავე შეიძლება დასახელდეს: 1. ჟურნალს სრულიადაც არ ექნება სახე მწერალთა კავშირის, არამედ იგი იქნება მხოლოდ ინგოროყვას ჟურნალი. 2. ჟურნალი დაპირებისამებრ ვერ გამოვიდა აღნიშნულ ვადას - 15 იანვარს. 3. პირველადვე, დასაწყისშივე 1-2 ნომრის ერთად გამოცემა უკვე დამარცხებას უდრის. 4. საზოგადოებაში უკვე ინტერესს აღარ იწვევს ეს ჟურნალი, რადგან აშკარადა სჩანს ყველასათვის, როგორ არანორმალურ პირობებშია კოლეგიალური მუშაობის მხრით მისი საქმე.
7. ჩემი როლი ამ მუშაობაში, როგორცა სჩანს, მხოლოდ ლექსით უნდა გამოხატულიყო; მე კი ასე არ მსურდა. რადგან კოლეგიის წევრი ვიყავი - მე მინდოდა ერთნაირად მემუშავნა ჟურნალის შინაგანსა და გარეგნულ სახეებზე. როდესაც პასუხისმგებლობა მეკისრება რაჲმეზე, მე ავიღებ და პასუხისმგებლობას პირნათლად შევასრულებ. როდესაც ამის საშუალებას ამხანაგი არ მომცემს, მეც ჩამოვშორდები.
რა არის სარედაქციო კოლეგია - თავიდანვე, როგორც კი მწერალთა კავშირმა განიზრახა საზოგადოდ გამომცემლობის დაწყება, ეს იყო ორი წლის წინად, მაშინვე დასვა საკითხი, როგორი გზით უნდა ეწარმოებია მას ეს გამომცემლობა. დიდი კამათი, როგორც მახსოვს, არ გამოუწვევია იმ აზრს, რომ მუშაობა უნდა წარმოებდეს კოლეგიის სახით, ირჩევენ სარედაქციო კოლეგიას, ერთი მათგანი არის თავმჯდომარე; რა თქმა უნდა, იგი უფრო მეტად პასუხისმგებელია, ვინემ სხვა წევრები კოლეგიის, მაგრამ ეს კიდევ არ ნიშნავს იმას, რომ თავმჯდომარეს მეტი ან ნაკლები უფლება აქვს, ვინემ კოლეგიის დანარჩენ წევრებს: ჩვენ მაშინ ასე გვესმოდა: კოლეგია მუშაობს თანაბარი და ერთი გზით, ერთად, მხოლოდ თავმჯდომარე აკეთებს მოხსენებას, როდესაც საბჭო ან პრეზიდიუმი მოითხოვს და აკეთებს მოხსენებას არა იმის შესახებ, თუ რა გააკეთა თვითონ, არამედ იმის შესახებ, თუ რა გააკეთა კოლეგიამ, იგი ერთნაირი წარმომადგენელია კოლეგიის, არც მეტი, არც ნაკლები. ასე იყო პირველ ხანებში. მუშაობა სწარმოებდა უსათუოდ კოლეგიალურად და ერთმანეთს შორის ჩვენ ვაწარმოებდით ისეთ პოლიტიკას, რომ ერთს არ ჩაედინა ისეთი რამ, რაც დაუშვებელია მთელი კოლეგიისთვის. მე ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ სწორედ ამ აზრით ირჩევდა სარედაქციო კოლეგიას მწერალთა კავშირის წლევანდელი საბჭოც. წლევანდელ საბჭოს ასე ესმოდა: ჩვენ, აი, გირჩევთ ხუთ კაცს. თქვენ ხართ ყველა პასუხისმგებელი ჩვენს წინაშე, ჟურნალი უნდა იქნეს კარგი, ჟურნალი უნდა იქნეს ნამდვილი სახე ქართული მწერლობის, თქვენ ყველამ უნდა იმუშაოთ ერთად, [მაგრამ თქვენ] მიუხედავად იმისა, რომ თქვენ გყავთ „თავმჯდომარე“. თავმჯდომარე არის წარმოდგენილი პრეზიდიუმში - და ამითი საშუალება გაქვთ უშუალო დამოკიდებულება იქონიოთ პრეზიდიუმთან, როგორც უფრო ელასტიურ და საქმიან აპარატთან, რომელიც იკრიბება კვირაში ორჯერ... აი, რას ნიშნავდა საბჭოს აზრით „თავმჯდომარე“. საბჭოს, ღრმადა ვარ დარწმუნებული, არ უთქვამს, რომ თავმჯდომარე ყველაფერია. 1. თავმჯდომარე არჩევს თანამშრომლებს. 2. თავმჯდომარე იღებს მასალებს. 3. თავმჯდომარე ანაწილებს მათ. 4. თავმჯდომარეს გააქვს თავისი საკუთარი ხაზი. 5. თავმჯდომარე განაგებს გარეგნულ სახეს ჟურნალისას, რასაც დღეს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს გამომცემლობაში. 6. თავმჯდომარე იწვევს ტეხნიკურ მომუშავეებს. 7. თავმჯდომარე ნიშნავს ჟურნალის გამოსვლის დროს და ვადას. თავმჯდომარე ჰქმნის ჟურნალის პოლიტ. ხაზს, და სხვ. და სხვ. ერთის სიტყვით, თავმჯდომარე, რომელიც ასე მუშაობს, მუშაობს სეპარატიულად და არა კოლეგიალურად. კერძოთ, ასე მოხდა ჟურნალის „კავკასიონის“ გარშემო მუშაობაშიც. სარედაქციო კოლეგია, არჩეული საბჭოს მიერ პირველ დღესვე უხერხულ მდგომარეობაში ჩავარდა: სარედაქციო კოლეგიამ არაფერი არ იცოდა, ასე წარმოიდგინეთ, იმის შესახებაც კი, რომ ჟურნალს დაერქვა [„კავკასიონი“] „სულ ვართ 2 მილიონი“. ამ სახელის შესახებ [სარედაქციო] კოლეგიაში საკითხიც კი არ დასმულა. მე არ ვამბობ, რომ უკეთესი სახელი მოიძებნებოდა, მე გამოვდივარ უბრალო ფაკტიდან, რომ ისეთი საქმე, როგორიცაა ჟურნალის სახელწოდება, სარედაქციო კოლეგიამ არაფერი არ იცოდა. ამ გარემოებამ თავიდანვე დაგვანახვა, რომ თავმჯდომარის განზრახვები ასეთი იყო, რომ შემდეგშიაც გვერდი აეარა ჩვენთვის, კოლეგიისთვის, რისი უფლებაც მას არ ჰქონდა, დიაღ, მას არ ჰქონდა უფლება ჟურნალის სახელი, რაც არ უნდა ყოფილიყო ის, ჩვენს გარეშე თვითონ გადაეწყვიტა, სულ ერთია, დაეკითხა იგი პრეზიდიუმის ზოგიერთ წევრს თუ არა. მაშ, რას ვაკეთებთ ჩვენ, რაში ვართ არჩეული? ეს ერთი. მეორე: როგორც მახსოვს, შესდგა სულ მხოლოდ ერთი კრება კოლეგიის: ისიც ვიყავით მე, ირაკლი ტატიშვილი და პავლე ინგოროყვა. კრებები არ სდგებოდა: თავმჯდომარე სრულიადაც არ იყო დაინტერესებული, უკეთ რომ ვთქვათ, მას არ უნდოდა კრებები გამართულიყო. მართალია, მან დანიშნა ორი დღე კვირაში, მაგრამ არავითარი ზომები არ მიუღია, რომ კრებები წესიერად მორთულიყო. ის ერთი კრებაც ალბად იმიტომ იყო საჭირო, რომ თავმჯდომარეს საშუალება ჰქონოდა საბჭოს წინაშე წარედგინა პროეკტი რედაკტორის ჯამაგირის შესახებ და სხვა საკითხების შესახებ. ეს იყო და ეს. დაამტკიცა საბჭომ ჯამაგირის შესახებ და მერე არავითარი კრება არ შემდგარა. წესიერება კი მოითხოვდა, რომ ასე ყოფილიყო. უნდა დანიშნულიყო კრება, კრება უნდა შემდგარიყო უსათუოდ. ვერავინ ვერ დამარწმუნებს იმაში, რომ უდიდეს სიძნელეს წარმოადგენს ხუთი კაცის ერთად შეკრება. გაენაწილებიათ ერთმანეთს შორის ფუნქციები - და ემოქმედნათ საერთოდ. რედაქციას ეყოლებოდა მდივანი, რომელიც, თუ თავმჯდომარეს არ შეუძლია, მდივანი შესძლებდა კრებების წესიერად მოწვევას და სხვაგვარ სამუშაო საქმეებს. ეს არაფერი არ მომხდარა. თავმჯდომარეს ან არ უნდოდა, ან ვერ ახერხებდა ამას. ორივე შემთხვევაში ასეთი მოქმედება უსათუოდ დასაგმობია. იმედი გვაქვს, ამიერიდან მაინც მოეღება ბოლო ასეთ გაუგებრობას. მესამე: კოლეგია არავითარ შემთხვევაში პასუხის მგებელი არ არის ჟურნალის ამ ნომრისა, რომელიც ეხლა იცემა, კოლეგიას არავითარი მონაწილეობა არ მიუღია მის დამუშავებაში. მეოთხე: თავმჯდომარე თვითონ იწვევს ტეხნიკურ მომუშავეებს, ამაშიდაც არავითარი მონაწილეობა კოლეგიას არ მიუღია. ეს კი სავსებით კოლეგიის საქმე იყო. ასეთ ნაირად გვერდს უხვევდა მუშაობას ბ. ინგოროყვა. შეიძლება [თქვენ] ვინმემ სთქვათ, რომ, ვინ იცის, იქნება ასე უკეთესი იყო... შეიძლება სეპარატიული მუშაობაც გამოდგეს ასეთ შემთხვევებშიო.. მე გიპასუხებთ, რომ ეს ასე არის: ჯერ ერთი, ეს მწერალთა კავშირის ჟურნალია, და სეპარატიული მუშაობის დროს იგი ვერასდროს ვერ იქნება ნამდვილი თანამედროვე ქართული მწერლობისა, ეს შესაძლებელია მხოლოდ კოლეგიალური მუშაობის დროს. მაშასადამე, რა [ნაკლი მო] [დაბრკ.] უარყოფითი მხარეები მოიტანა პ. ინგოროყვას სეპარატიულმა მუშაობამ: 1. ის, რომ მწერალთა კავშირის ჟურნალი არ იქნება, ცხადია, გამოსახულება მთლიანი ქართული მწერლობის. 2. ის, რომ არ ექნება უმეტესად ლიტერატურული, მწერლური ხაზი. 3. ის, რომ ჟურნალი დაპირებისამებრ ვერ გამოვიდა დანიშნულ ვადაზე, 15 იანვარს. 4. მეოთხე ის, რომ პირველადვე, დასაწყისშივე 1-2 ნომრის ერთად გამოცემა უკვე დამარცხებას უდრის. მე მესმის, გამოვიდეს პირველი ნომერი თავის დროზე, გამოვიდეს მერე მეორე, მერე მესამე და, უკიდურეს შემთხვევაში, მეოთხე და მეხუთე ნომერი ერთად. ამაზე კიდევ მონახავდით გასამართლებელ საბუთს, თორემ ეს პირდაპირ კომიკურია: პირველშივე პირველი და მეორე ნომერი ერთად. 6.  მეექვსე ნაყოფი ასეთი მუშაობისა ის არის, რომ ჟურნალს უკვე დაეკარგა ყოველგვარი ინტერესი მწერალთა წრეებში, როდესაც გაიგეს, რომ მას მარტო ერთი პირი ხელმძღვანელობს და საზოგადოდ, როდესაც გაიგეს, [რომ] თუ რა არანორმალურ პირობებშია ჩაყენებული კოლეგიალური მუშაობის საქმე. ეხლა პირადათ ჩემს შესახებ უნდა მოგახსენოთ: ჩემი როლი ამ საქმეში, ჟურნალის საქმეში, თავმჯდომარეს ესმოდა ასეთნაირად: ჩემგან, გალაკტიონ ტაბიძისაგან, იგი მიიღებს ერთს ლექსს, სამაგიეროდ მომცემს ერთი ლექსის ჰონორარს, მორჩა და გათავდა. ესაა მისი კოლეგიის წევრობა და ყველაფერი. მე კი ასე არ მესმის ეს საქმე: ასე არ მსურდა: რადგან კოლეგიის წევრი ვიყავი, მე მინდოდა, მეც მიმეღო მონაწილეობა, რამენაირი მონაწილეობა მაინც ჟურნალის შინაარსსა და გარეგნულ მხარეებზე. თუ პასუხისმგებლობა დამეკისრა, მე მინდოდა ამ მოვალეობის პირნათლად შესრულება. არ მოხდა ასე. როდესაც ამისი საშუალება ამხანაგმა არ მომცა, მეც ავიღე და ჩამოვშორდი მას. ეხლა ძალიანაც რომ შემეხვეწოს, მე სრულიადაც არ მინდა ამ ნაირად მუშაობა. მე გამოვდივარ სარედაქციო კოლეგიიდან. მაგრამ მომავალი კოლეგიისთვის მე ვისურვებდი - უფრო ფართო ასპარეზს. ამხანაგებმა დამავალეს...
ცოცხალი, თანამედროვე მწერლობის ჟურნალის ნაცვლად ჩვენ მივიღეთ მკვდარი ისტორიული ჟურნალი, სავსე ისეთი ნარკვევებით, რომლის დაბეჭდვა შეიძლება გადადებულიყო.


*
ლენინი. კრემლს ედებოდა თოვლის ფანტელი.
მუშებს ქარხანა-ფაბრიკები. Ртищевская 16, д. коопер.
ბიბილაშვ.


*
არ მაგონდება, [რომელი პოეტისაა] ვისია ეს ლექსი? [ღმერთმა] რევოლიუციამ ადამიანებს [უბრძანა] დასძახა: შეხედეთ, თქვენია ეს ჩემმიერ გაჩენილი ახალი ქვეყანა! ეხლა ეს ქვეყანა თქვენია: გაინაწილეთ სწორედ, გაინაწილეთ ძმურად. რადგან ყველა ძმები ხართ და მე კიდევ თქვენი [უფალი] დიქტატორი. როგორც კი დაასრულა [უფალმა] დიქტატორმა ეს სიტყვა, მაშინვე მიცვივდენ ადამიანები: დაიტაცეს თვალის დახამხამებაში, ვისაც რა მოსწონდა: მიწის მუშებმა მიწა [წაიღეს] გაიტაცეს, ზოგმა ტყე მიიღო და ზოგმა ბაღი, ზოგმა ვენახი. სახელმწიფო ვაჭრებს წილად ხვდათ ზღვა და ოკეანე, რომელთაც გაამდიდრეს იგინი. როდესაც ყოველივე ეს გაინაწილეს და დამშვიდდენ, [მაშინ] ყველაზე ბოლოს მოვიდა ვინმე პოეტი, რომელიც [ამ] განაწილების დროს მოშორებით ყოფილიყო. მან დაინახა, რომ ამ ქვეყანაზე მისთვის არავითარი წილი არ დაუტოვებიათ. განწირულებამ შეიპყრო იგი, მივიდა [უფალთან] დიქტატორთან და შესჩივლა:
- [ღმერთო] დიქტატორო, რისთვის მიმატოვე მარტო, მშიერი?
[ღმერთმა] დიქტატორმა მიუგო:
- სად იყავ იმ დროს, [ადამიანები] მშრომელები რომ ქვეყანას ინაწილებდენ?
- მე [შენთან] ცასთან ვიყავი, [ღმერთო] დიქტატორო, ჩემი თვალები [შენს] შობის ნათელს უმზერდენ; ჩემი სმენა სტკბებოდა, როდესაც ანგელოსთა სიმღერას ისმენდა... მე განცვიფრებული ვიყავი [შენი] მისი დიდებით და სწორედ ამიტომ ვიყავი მოშორებული...
- რა ვქნა, - მიუგო [ღმერთმა] რევოლიუციამ: ქვეყნად არავითარი ნაწილი არ დარჩა. ირონიულად: მაგრამ, მგონია, როდესაც [ჩემთან] ცაში [მოხვალ] წახვალ, ცაში ადგილი ყველგან გექნება..
(შილლერი).

ქართული სიყვარული სულ გინება გახლავსთ.
გ. ერისთავის „გაყრა“

ეხლა ჩვენ განვაგრძოთ ამ პოეტის ისტორია.
გამობრუნდა თავის ბინასთან ასეთი [მზიური სიტ.] პასუხით ნუგეშცემული პოეტი. [მან გადაშინჯა თავისი შედევრები.]  გზაზე შეხედა, რომ ქვეყანა შრომაშია გართული, მზადებაა საშემოდგომო თესვისათვის, ცელი, ნამგალი, კომბაინი ტრიალებს...
 

*
25 მ. - 2. 815. 000.000 მ.
1. იძლევა თუ არა რვა ჩერვონეცს? ნაკლებ მე არ შემიძლია. არავითარი რეზონი სხვანაირ მოქმედებას არ აქვს. მე გითხარით ეს თქვენ. არ შეგიძლიათ? თქვენი ნებაა.
2. მე აგიღებთ დარაბას ერთი თვის ვადით. გადაიხდით წარსული თვის ნახევარ ფასს... შემდეგში როგორც წავა საქმე, ვნახოთ.
3. ხელწერილი ჩვენ შორის? რა საჭიროა ჩვენ შორის ხელწერილი? მე გითავისუფლებთ. თქვენ დაიჭერთ. მე გეუბნებით: სამუდამოდ პასუხისმგებელი მე არ შემიძლია ვიყო ჩემი დარაბის. გაიგეთ?
4. აი ასე:


*
სიმინდის ყანებს იქით.

აი, სათაურები მისი ნაწარმოების:
მარიანა. უკანასკნელი თანამგზავრი. ოთხი დემონი. რკინისგზა და სასაფლაო. აღემატება ყოველგვარ ძალას. ერთი ოჯახის ისტორია. ზღვა. ბორბალი. შხამი. უხილავი ბორკილები. ცეცხლისფერ-წითელი ყვავილები. მარადი სიზმარი. ფერხული ზმანებათა. წითელი ოთახი. თამაში ცეცხლთან. ქალი სხვანაირ წარსულით. მაღაროს მთხრელები. კალია. ის, რაზედაც ჩუმად არიან. სეზონური სიყვარული. წერილები არანორმალური ადამიანისა. ფოთოლფენობა. შემწყდარი იდილია. სიბნელე. ორი პოლიუსი. ავსტრალიელი. სასახლე და ქოხი. დედოფალა. ქალაქის სიკვდილი. წარღვნა. მერყევი ბრბო. თავადი. [იხვი.] ოქროს სარკე. მეორედ გაახალგაზრდება. ორმოცი წლის კაცის რომანი. ერივან რეინერის ნიღაბები. არტისტი. გმირი კალამის. გრძნეული ოქრო. წყევლისგან განთავისუფლება. Фატა-მორგანა (მირაჟი). Фრანჩესკი-და-რამინი.. ასპაზია. მზის ამოსვლის წინ. სალონი. განახლებული დედამიწა. ფელეტონები. სიმართლე და პოეზია. ეძებენ ადამიანს. შავი კაბინეტი. ძირს იარაღი! სასიკვდილო სარეცელი. ერთი ოჯახის დაცემა. შავ-ყვითელი დროშა. ტრისტანისა და იზოლდას რომანი. უსპეტაკესი უბრალოება. შემოსავალი და გასავალი. უკანასკნელი ნიღაბები. მწვანე თუთიყუში. ჩონჩხი. სასახლეში. შემჭიდროებული რიგებით. მშვენიერი ამერიკელი ქალები. რაზედ მღეროდა სირენა? თორმეტი საათია! ქარიშხლიანი მოვარდნა ტალღების. „ცისფერი ორაგული“. მდიდარი მემკვიდრის საიდუმლო. მომავალი საუკუნე. მატიანე მაჩაბელის ქუჩისა. ბედნიერების მისაგებებლად. სიმინდის ყანებს იქით. ბიძაშვილი კალიორნიიდან. თოვლში. ჭინკების ფონი. უდაბნოში ნაპოვნი ბავში. პირველი სახლი საქართველოში. მიტოვებული ამხანაგი. პომპეის უკანასკნელი დღე. ანტიკვარი. მონასტერი. ისტორია ერთი ამერიკული ქალაქისა. მერი შერვაშიძე. მოცლილი ფიქრი მოცლილი კაცის.. ყველაზე უფრო საკვირველი მატიანე დედამიწაზე. ქალაქები საშინელი ღამისა. წითელით თეთრზე. დაბრუნება შერლოკ ხოლმსისა. სამი კორესპონდენტი. საბედისწერო მისტერია. მელათა მეფე. ახალი კატაკომბა. თეთრი რაზმები. თეთრი სიფითრე. ტროპიკი. ასული თოვლის. არსაიდან ხმა, არსით ძახილი. არსაიდან ამბავი არ მოდის. საიმსოფლო კვლევა-ძიება. ჭაობი. მომავალი რასა. კავშირის მდივანი. ცხოვრება მისსისიპისა. ჩალით გატენილი თავი. ბაზარი ყოფნის ამაოების. წიგნი სნობების. „სული ცისფერი ულვაშებისა“. წევრი პარლამენტისა. დემონი ქვეყნის. მასკარადი და ანარხია. მატიანე ჩემთა უბედურებათა. დღიური. სცენები გენერლების ცხოვრებიდან. მატიანე დიდებისა და დაცემის. როდესაც მე არ ვიქნები. ირაკლი მეოცე. ჩემი გადაშლილი გული. სურათები XII საუკ. ცხოვრებიდან. მტანჯველი ამოცანა. ორი ნაპირი. ქალი, რომელმაც გაბედა! ათას-ცხრაას-თოთხმეტი წელი! არტისტების ცოლები. მეფეები ლტოლვაში. ფანტასტიური დიალოგები თეატრალური ცხოვრებიდან. გრძნეული ხეობა. ქალების ომი. შავი ყაყაჩო. მწვანე ზმანება. მეცნიერების დედოფალი. მესამე სქესი. ტფილისი ამერიკაში. უკანასკნელი თავადიშვილი. მოგზაურობა ეშაფოტისაკენ. მფრინავი ექიმი [მოლიერისა].  ახალი ქალები. ნაპოლეონი. კუნძული ელბა. სიკვდილი შემოიჭრა. მელიზანდა. ქალები, თამაში, ღვინო. პირველი აფეთქება. შუაღამის ქორწილი. ბაღი ეპიკურისა. ტაისი. ლოტოსი. პაპირუსი. წითელი ზამბახი. ყორნების რეკვიემი. ეტლი ყველასთვის. სიცოცხლე არის სიზმარი. დაცემული ბებერი ცხენი. შორეული წარსული. გეტტო. ხმათა სამეფოში. სისხლიანი ხუმრობა. უკეთესია სიკვდილი! ეშმაკები ვარდისფერი მდინარეების. ოდესღაც... ჯერჯერობით. სიცივე. ზურმუხტი. დაკივლება ღამით. სამკუთხედი. ჩემი შენიშვნები. აუცილებლობის კარებთან. ფურცლები. თვალის გახელა. წაბლი. სამი ოთახი. მინდვრების მწუხარება. უბრალო გული. ორი სიცოცხლე. ორბელიანების შტოის მამული. ცხოვრების მძევლები. შორეული მორევი. ხრიზანტემები. თხელი მზე. ფრინველის ჩრდილი. შემოდგომის სიმღერა. ცაცხვები შრიალებდენ. ძველი სახლი - ქარიშხლის შემდეგ. ბოლი და ფერფლი. გამოვიდა წრიდან. სიქალწულე. ფარდის იქით. ტყეს ცეცხლი მოედო. სამი დროშა. ბარბაროსები. სამგლოვიარო მარში. ქალაქი ყვითელი ეშმაკის. სპლინის სამეფო. სისხლიანმა მდინარემ გადმოიარა. ღმერთი შურისძიებისა. ცხოვრება ზედმეტი კაცის. დემონი სურვილებისა. ყვავის ბახალა. ღამის საუბარი. კოჭლი ბატონი. მშიშარა დუმილი. სილუეტი. წითელი ნისლი. დაე, ყვაოდენ ვარდები. შორიდან. მეოთხედი ფურცელი ქაღალდისა. სონატა ლანდებისა. წვრილი წვიმა. შავი ფრინველი. როცა მაჭრდება. გაუვალი ტყე. რამდენჯერ შემიხედავს სიკვდილისთვის თვალებში. ვენერას დებჲუტი. დაჭიმული სიმები. აჯია-ქაჯი. ყვითელი სიკვდილი. უფესვებოდ. ერთზე ასი. შუქიანი ქარის საჩუქარი. ძაფზე ეკიდა!!!


*
დებარკადერი.
ყვითელი ეშმაკი.
თვალის გახელა.
ბახალა. გადაახალა. ახალი. მაღალი. მაყალა.
მკვეცელი. სარეცელი. კეცილი.
აჯია ქაჯი.
საბჭოთა სახლი. Грибоедовская 23.

გაზაფხულის ტყე
ქარმა [ცაცხვიდან] ბუდიდან ყვავის ბახალა -
ზაფხულის ტყეებს გადაახალა.
ისმოდა ხმები ახალ-ახალი.
ტყე ტაძარივით იყო მაღალი.
ველად ბალახი იყო კეცილი
და ირხეოდა ვით სარეცელი.
ტიროდა მწარედ ყვავის ბახალა,
ქარმა ტყეებს რომ გადაახალა.
 

*
რკალები წყალზე. დემონიური წყვილი. ნათელი დღეები. *) წერილები საზღვარგარეთიდან. უცხოეთში. გული ყოფნისა. [პოდოლის გუბერნია.]  ბოგემა. უზეცოდ. პაპანაქება. ტყის მცველი. ქუჩა. გათიშვა. ცოლები. *) დასასრული უცნობი ქუჩისა. დისსონანსი. დავიწყებული ადამიანების ისტორიიდან. წვეთები გადაღებული წვიმისა. *) მოშხამული სინდისი. *) უეცრად შემკრთალი ღამე. დაღუნული ძეწნები. მიმქრალი სიშორეები. ობობას ქსელი. აუ! *) ყვავილებიცა და ეშმაკებიც. *) დამსხვრეული არმია. *) სახელოვანი მიცვალებული. მღვრიე დღეები. ეხო.*) მხეცი უფსკრულებიდან. *) სხვადასხვა გზები. ორხიდეები ჩვენი მინდვრების. სისხლი. სიცილი. ბუნტი. ცოლი. საშინელება. ლანდები დილის. *) სისხლის ლაქა. რევოლჲუციონერი. მილიონები. ადამიანთა ტალღა. იდეა დემონის. *) შერვაშიძეთა შტოის ჩამომავალი. *) ბოროტი  სკრიპკა. სიკვდილი - დაძინება. *) უკანასკნელი დეპეშა. *) სამი აფიშა. *) ცისფერი ლიი. *) ინჟენერი. ოქროს ლეგენდები. *) ზოდიაკალური სინათლე. მკვდარი ყვავილები. ქარი ადგა. იდუმალი შემთხვევა. მშვენიერება და ძალა. *) პარნასის მისამართი. *) შეშლილების სახლი. *) როგორ კვდებოდენ ისინი, როცა სანთლები ქრებოდენ. *) კატორღა და ციმბირის მაწანწალები. ვინაა დამნაშავე? *) ფრეგატი. *) მწარე წელიწადი. *) სისხლიანი მეტეორი. *) საღამო ალუბლებში. *) ცხოვრება ასი წლის შემდეგ. *) მიქელაძე მიმინოებით. *) მიცვალებული - მკვლელი. *) ოქროს ქოხები. სახალინი (კატორღა). *) საზამთრო შენიშვნები ზაფხულის შთაბეჭდილებებზე. *) შენიშვნები არალეგალური ცხოვრებიდან. *) დედამიწა ყვავის. გამოუთქმელი ნათელი. *) რეკლამა. ინტრიგის ბადე. *) ასი მილიარდი თვეში. შავი ქარიშხლები. ხვალ. მას კი უხარია. მინდვრების საიდუმლო. მთების საიდუმლო. სამი გზა. დაიღუპა ადამიანი. *) მთელი საუკუნე სხვებისათვის. დაიღუპა სოფელი. როგორ მოხდა ეს? თვითმკვლელის დღიური. *) ოტტო ვეინინგერის სახელობის ქალი. ხმები სისხლისა. *) ტყვია-წამალის კვამლში. მაგრდება ქარი. ხომალდის ნაფოტებზე. ანგელოზების დაცემა. სადაც გედები არ იღრჩობიან. ფიჭვების იჭვები. უნაპიროდ. სახლი №14. *)  ადამიანები და ძაღლები. *) სულ რამდენიმე წლის წინად. ყვითელი ფოთლები. *) ერთადერთი გამოსავალი. ჩემი გვარი. სამისამართო მაგიდა. წეროს ბუდიდან. Police verso (Добей его!).  კავკასიონი. რაღაც სითბო ვიგრძენით. ახალგაზრდა პოეტი. მშვენიერი, მშვენიერი წარსული დრო! *) ბავშვების ჩრდილები. დავიწყებული კითხვა. *) ქრონიკა ერთი დღის. მიდის თავისი გზით. *) მოჩვენება ქალაქის წიგნთსაცავში. სიყვარულმა დაიხსნა: ქალის ლოღიკა. უკანასკნელი „მშვიდობით“. დავიწყებული სიტყვები. დღითა და ღამით. მომაკვდავი ლომი. მირაჟის მეფე. *) დედოფალი ძონძებში. წვიმა აპირებს მოსვლას! გვიანი სიყვარული. სადღეგრძელო. ნიჭი და თაყვანისცემა. *) ექვსი ოკტავა. სიტყვათა თამაში. *) ფეხით გასწია დიდებისაკენ! ჯერარსმენილი საქმე. გვიანაა. ის, რაც არ ყოფილა. მფრინავი  ლანდები. დაკარგული დიდება. ჭრელი წერილი. *) ყალბი ბოგემა. საიდუმლო სიმართლე. *) გაზეთის ფურცელი. *) ბუბნის ცხრიანი. საით წავიდეთ? მწუხარების სივრცე. მწუხარების საზღვარი. რა უნდა ამ ქალს? ტყეების იქით. შორეული აღმოსავლეთი. *) სათავად-აზნაურო ბუნაგი. თოვლჭყაპი, ქარით. სამი სიკვდილი. *) საწოლის დღიური. *) დღიური ზედმეტი ადამიანისა. წინაღამით. ორი პორტრეტი. სამი შეხვედრა. ზღვა წყნარი იყო. მიწერ-მოწერა. ემმა. პირველი სიყვარული. მოჩვენებები. კმარა. უბედური ის. საათი. სიზმრები. *) სიმღერა გამარჯვებული სიყვარულისა. გაუფრთხილებლობა. უფულობა. *) სხვისი და ჩემი მოგონებები. მთვარე სოფელში. *) საუბარი შარაგზაზე. *) საღამო ტობანიერში. ძაღლების ყეფა. გაზაფხულის მდინარეები. მონადირე. გაწყვეტილი კავშირი. საუბარი მეგობრებთან. აჰა, გამახსენდა. *) საზოგადოების მთქნარება. ფოშტა. ტუ! ქალი პატარა ძაღლით. *) გვიანი ყვავილები. ორი სკანდალი. რუსთაველის პროსპეკტი. *) დარაბა №1625.  მაწანწალა ბავში. *) ქუჩის ძაღლი. *) პოეტები ჩამოვიდენ! *) ინვალიდები. *) მარიამა ორმოდან. კოჭლი ქმარი. *) ამფეთქებლები. კომედია გალიაში. *) გაფუჭდა ქალი! მოგონებათა ყვავილები. ვნებათა ტყვეობაში. შავი სიკვდილი. დამპალი ჭაობიდან. *) სიმპატიური უსაქმო კაცი. *) ცხოვრება მისი ნათესავებისა და ნაცნობების. *) მდიდარი სახლის ღარიბი კუთხეები. ოთახიდან ოთახში. დამტვრიანებული შარები. ორი ოჯახი. *) მიუწვეველი (დაუპატიჟებელი) სტუმარი. გაშიშვლდენ! სხვადასხვა ნაპირიდან. *) ოქროით მოვარაყებული სირცხვილი. აღდგომა ღამე. *) ჭაობიდან ნამდვილი გზით. *) ბებერი მგელი. ბოროტი ბედი. *) ადამიანი რესტორანიდან. ამა ქვეყნის არარაობანი. *) შეუმჩნეველი ადამიანები. წერილები შორიდან. კულისების ახლო. *) წიგნის არეული გვერდები (წიგნის აწერა). *) ქალების ომი. აღტაცებები. იტა გეინე. შიმშილი ქალაქში. მამაო ჩვენო. პანორამა. მოდიან, მოდიან! ტფილისის ესკიზები. *) ნერვი პროგრესის. მომღერალი ქალი. *) ცხედართა გასტროლიორები. ქონდრის კაცები. სონეტები. *) ქაღალდის სამეფო. მისი თვალები. ზღვა. სულ ვართ ორი მილიონ ნახევარი.


*
ადამიანი რესტორანიდან,
ამოდის, თვალი [ხედავს ჭაობებს] მოაქვს ჭაობის,
ხმები მოესმის: იმ ქვეყანიდან
ამქვეყნიური არარაობის.
 
ბოროტი ბედი! აქანებს რაშებს
როგორც წიგნების არეულ გვერდებს.
 
І
სამასი ტომი.
Лермон. 29.
მთავარ-სარდალი.
სონეტი.
[სიმონ ჩიქოვანი.] ჟან ღოღობერიძე.
სახელოვანი.

სახელოვანი მიცვალებული
[იყო ვექილი და მოღვაწე ფრიად მართალი.
ისეთი ვინმე, სიცოცხლეში რომ არ ფასდება.
ლიტერატორი, აქტიორი...]
 
[იყო ვექილი ფრიად მართალი,
ისეთი, [ჩვენში] არსად რომ არ ფასდება.
უყვარდა სიტყვის გაფანტასტება
და სიტყვიერი სალტო-მორტალი.
 
ეცვა ბრჭყვიალა ფარჩა-ფართალი,
თუ საქმე ითხოვს, ერთი ასდება.
თუ ფული არის არ განაზდება,
თუ აღარ არის - წახდა სარდალი.]
 
ასეთი კარგი და ხელოვანი,
[ბალდახინზე წევს კაცი ყოფილი]
[წევს საზეიმოდ გამოწყობილი]
ცხვირი en face,  ფეხი - პროფილი,
წევს ბალდახინზე გამოწყობილი
მიცვალებული სახელოვანი.


*
გალაკტიონ ტაბიძე. მეფე პოეტების. ეфემერარა.


*
სიმპატიური უსაქმო [დენდი] კაცი,
ტანზე რომ იცის დენდური ჩაცმა.

რევოლიუციონერი ქალი.
დენდი. ფენდი. ფაშა-ეფენდი.
დენდიზმის დაფუძნება.
ბებერი მგელი.
სახელოვანი მიცვალებული.
ლიტერატორი.
მარი. მარიანა. გააქარიანა.
ოთხი დემონი. ლაკედემონი.
ერთი ქარი სწორია... ისტორია.
რკინისგზა და სასაფლაო. აზაბლაო.
ბორბალი. ნაჭორფალი.
მიიჩქარიან.. რაზედაც ჩუმად არიან.
კოხი. სასახლე და ქოხი.
სიზმარი.
ჭიდილია. შემწყდარი იდილია.
ძველი, დამპალი შენობა. ფოთოლფენობა.
დარჩა ბედიდან წერილები საზღვარგარეთის.
წარსული.
ქვით და კლდით დახორგილი. უხილავი ბორკილი.
შალვა ღვთისავრიშვილი.
ვიხრჩობი... მიაშველეთ. კახეთი.
ხვალ. სპეკულჲანტი.


*
დემონიური წყვილი: დღის ნათელი და ღამე,
პარნასის მისამართი თუ შეშლილების სახლი,
თქვენ შეიძლება იცით...
 

*
სიტყვაში: გ ა ლ ა კ ტ ი ო ნ  იმდენივე ანბანია,
რამდენიც სიტყვაში - რ უ ს თ ა ვ ე ლ ი.
[რაც მისი სისწორით პარნასზე აველი]
ამაზე ვფიქრობდი რამდენი ხანია.
[გზას] იქ ვერ [პოულობენ ნელი] მიწვდებიან შელლის ნიავები.
გზას ვერ პოულობენ მწკრივი წეროები.
........................................... ველოლიავები.
ოდნავ ირხევიან ჩალის ღეროები.


*
ზღვა წყნარი იყო.
ზღვა იყო წყნარი.
კარი. ლარი. დარი. მხარი. ქარი. ნარი.
ლოდა. ოდა. მოდა.
რონდო. მოისმოდა.
სოდა. შოდა. მოელოდა.
დროთა. რტოთა. შემოაბოდა. სცოდა. ლოდა.
ზღვა ქუხდა. სწუხდა. დუღდა. ააზურმუხტა. მიუხდა.
ფერი. მტერი. ღერი. სერი. მტვერი. ერი.
გრიგალი.
 
[უეცრად] [უცებ შემკრთალი ღამე]
ზღვა იყო წყნარი
[სექსტინა]
აგვისტო.. თბილი; სამხრეთის [ქარი] დარი,
შენს ლაჟვარდოვან მანდილში ქროდა,
ისმოდა შორით [დაბალი] რაშო და შოდა,
და [კრიალებდა] მძინარებდა მზიანი დარი,
როგორც ოცნება წარსულთა დროთა.
 
თითქო [ქალწულმა] პირველად სცოდა
და სინანულის [მოვიდა] დაგუბდა ღვარი...
            ზღვა იყო წყნარი..

თითქო ფენობა ზურმუხტის რტოთა,
ცის დასავლამდე უსიზმროდ მდგარი,
უსმენდა ჩანგებს [სულს გადაკროდა] და მძიმედ თრთოდა,
შორს, ძალიან შორს მოსჩანდა ქარი.
მე შენ გკოცნიდი და გული თრთოდა.
            ზღვა იყო წყნარი.

            ზღვა იყო წყნარი..
ახალ გრიგალებს არ მოელოდა..


*
დამე. ვაიმე. ვაჲმე.
გამე. უცებ შემკრთალი ღამე. რამე.
გალაკტიონ ტაბიძე. 1924. X. 21.
ქ. ჭიათურა. Дорошевич.
Звание нахал и комунторг.
[Елизавета Павлова.]
გამოცემა წიგნისა.




ქ. ტფილისის აღმასკომის პრეზიდიუმს
სრულიად საქართველოს მწერალთა კავშირის
საბჭოს წევრის გალაკტიონ ტაბიძის

გ ა ნ ც ხ ა დ ე ბ ა
თითქმის მთელი წელიწადია [გადის],  რაც მე უბინოდ ვიმყოფები. [არა ერთჯერ] მივმართე პირადათ..

*
მე და ღამე. ეфემერა.
ჩვენი ლექსების სათაურები.

*
ლიტერატურული ანალიზი. საკითხი იბადება. განსაკუთრებული თვისებები ჩვენამდე მყოფი ქართული პოეზიის. იდეა სათავადაზნაურო პერიოდისა (შუქი დასავლეთიდან). იდეა პიროვნებისა. რეალიზმი „თერგდალეულები“. თანამედროვე აზრი, როგორც პრობლემა თავისუფლებისა და აუცილებლობის [(ღირებულებათა გადაფასება (Переоценка  ценностей)]. პოეზია რუსთაველს შემდეგ: მიმბაძველი პოეზია, მასსიური პოეზია, Самобытная поэзия.  შეჯახება ორი მიმდინარეობისა. (რომანტიზმი). სინამდვილის პოეზია. პოეზია მე-XIX საუკ., მისი უმთავრესი მიმდინარეობისა. ლიტერატურული პორტრეტები. ახალი ქროლვანი. ახალგაზრდა საქართველო. ახალი ჯგუფები. ნეიტრალური პოეზია. პოლიტიკური ლირიკა. ლიტერატურული რევოლჲუცია. რევოლჲუციონური პოეზია (ნატურალიზმი). ბაირონი და მისი ჯგუფი. ივანე კერესელიძიდან დღემდე. ძირითადი თვისებები. პოეტი - მოქალაქე. ეპოხა აკაკი წერეთლისა. გმირული ხასიათი ქართული პოეზიის. პოეზია, მისი წარმოშობა, განვითარება, სახეობა, არსებითი თვისება - „წიგნები და ადამიანები“. ქართული ბელეტრისტიკა, ქართული რომანი. ახლო წარსულის ისტორია. ძველი ქვეყანა და ჩვენ. ეპოხა რუსების ყოფნის. დეკადენტობა და მარქსიზმი. სინტეტიური მოდერნიზმი. დაცემა რევოლჲუციონური ტალღისა. ქართული ეპოსი. ქართული დრამა. განახლება (რენესსანსი). Разочарование и реакция.  რომანტიზმი და წმინდა პოეზია. სოციალისტური რეალისტური ლიტერ. პოეზია. ნიცშეანობა და სიმბოლიზმი.. სოციალური საფუძველი თანამედროვე პოეზიის. პიროვნება ქართ. საზოგადოებაში. XIX საუკ. დასაწყისსა და დამლევს. მსოფლიო მწუხარება. სენტიმენტალური ქადაგებანი. ქარი და გრიგალი ოცნებათა. როდის დაიბადა ჩვენი სიტყვა კაზმული ლიტერატურა. ნატურალისტური მიმართ. (ტურგ., გონჩ., ოსტრ., გერც., ნეკრ.). რომანტიზმი და ზნეობა. ქრესტომატია, შედგენილი და განწესრიგებული ეპოქებით. ქართული ინტელიგენცია. იდეალისტი. საშუალო საუკუნეები და აღორძინების ეპოქა. გასული საუკუნე. კლასიციზმი. რომანტიზმი. ახალი რეალისტური მიმდინარეობა. განათლება და რეაქცია. პოეზია და მეცნიერება. ნამდვილი და ხელოვნური ყვავილები. ბატონყმობის დროინდელი პოეზია. ფეოდალიზმის გავლენა. ესტეტიზმი და ეროტიკა (გ. დანუნციო). პოეზია და ძირითადი დილემა ცხოვრებისა.. ავადმყოფი მწერლები და პატოლოგიური პოეზია. იდეალიზმი და ნიღილიზმი. მხატვარი, პსიხოლოგი და მოაზროვნე. სულიერი კრიზისი ინტელიგენციის. ინტელიგენცია. რევოლჲუცია. ეროვნება. ლიტერატურა. რელიგია. ეკლესია. ტრაგედია ქართ. პოეტის. რეალიზმი და მოდერნიზმი. წოდებრივი ხასიათი ისტორ. ინტელიგენციისა. ცოცხალი ცხოვრება. მოდერნისტული похмелье. პოეზია გრძნობისა და გულწრფელი წარმოდგენისა. აკ. წერეთელი ეროვნული პოეტი. რუსთაველი არავითარ გავლენას არ ახდენს თანამედროვე პოეზიაზე. რუსთაველი, როგორც შთამგონებელი პოეტებისა. მეოცნებეები და იდეალისტები თანამედროვე საქართველოსი. კონფლიკტი იდეალსა და სინამდვილეს შორის. ძალაუფლება ყოველდღიურობისა. პოეზია და გმირობა. შეცვლა მიმდინარეობათა. ახალი ფაზისი. ქართული სილუეტები. ხასიათი ქართველობისა. თემები თავისუფლებაზე: ლიტერატურა დემოკრატიის. რელექსები თანამედროვეობის. ანდერძი ძველი მწერლებისა. ფელეტონები. სიმპტომები ლიტერატურული ევოლჲუციის. პსიქოლოგიური პარალელი. პოეზია და სიმართლე მსოფლიო სიყვარულისა: ახალი კულტურული ძალა. ინდივიდუალიზმი და მეშჩანობა. საუბარი მსოფლმხედველობის გამომუშავების შესახებ. წრიდან გამოსულნი. „ბოროტების ყვავილები“ ბოდლერისა. ეპოხა რეფორმების. ერი და მისი ხასიათი. საზოგადოებრივი კლასები. მეცნიერება, ლიტერატურა, ბეჭდვითი საქმე. ბრძოლა რეაქციასა და პროგრესს შორის - იდეურსა და პოლიტიკურ სფეროში. კომიკურ პოეზიას. სატირა. იუმორი. ცენზურა. ანალიზი, სტილი და ქართული.  ენა №1. ლექსი. მხატვრობა. ჩვენ და ქართული მუსიკა. მხატვრ. მუშაობანი. ლერმ. სამოქალაქო მოტივები. ლიტერატურული გათიშვები. Modys vivendi. გამოურკვევლობის და მისტიციზმის ქვეყნებში. სინიდისი. მორალი. რას გვასწავლის ჩვენ დადაიზმი? ბრძოლა სიცოცხლისათვის. უგზოობა. გზაჯვარედინი. საზოგადოებრივი პირამიდა. წინასწარმეტყველი ქართული რევოლჲუციის. შეშლილია თუ წინასწარმეტყველი? გამოცანები დოსტოევსკისა. ავადმყოფი საქართველო. ზამთრის ცისარტყელები. მომავალი ქამი. გმირები და ბრბო. პატოლოგიური მაგია. უტოპიური პოეზია. მსხვერპლი. ლიტერატურული ბოგემა. სასტიკი ნიჭი. უდროობის გმირი. ნაციონალური ქართული გენია. ხუმარები. თანამედროვე არეულობა. მოგონება ერთ პატარა ადამიანზე. იდეალები და კერპები. ოპტიმისტური და პესსიმისტური ტონი. ქართული მორალი. კოდექსი. პოეტი, მისი შემოქმედება, პიროვნება და პოლიტიკური რწმენა. პოეტი 50-წლების. რელიგია და კოდექსანტები. მარქსიზმი და კოდექსანტები. დიალეკტიური მატერიალიზმი და კოდექსანტები. კოდექსანტები და გმირები ლიკვიდაციის. უდროობის სიმღერები. ორი მიმდინარეობა. ცხოვრებისა და პოეზიის ბინდში. ჩივილი უგზოობაზე. დაცემა პოეზიის. მიზეზები ავადმყოფურ განწყობილებათა. ცრემლები თავისუფლებაზე. მწუხარება იდეალებისთვის (ერთი პერიოდი). პერიოდი მწუხარე დაფიქრების. გულცივობის დრო. „პორნოგრაფიული ელემენტები“ ქართულ ლიტერატურაში (გრიშაშვილი, ელენე დარიანი, მარიჯანი და სხვ.). ახალი პარადოქსები. ოპტიმიზმი. მიხედვა წარსულისაკენ. პოლიტიკური მერყეობა, ეკონომიური მერყეობა, საბოლოო ჰარმონია. წარჩინება (წინსვლა). თვალები მომავალისაკენ. მხატვრული მეტოდი. ილია ჭავჭავაძე, როგორც აზრი და გონება. ქართული მესსიანიზმი. გმირი ავადმყოფური შემოქმედებისა. ომი და ქართველი საზოგადოება. რა გავლენა მოახდინა ომმა ლიტერატურასა და ხელოვნებაზე. სოციალისტური იდეების განვითარება საქართველოში და პოეზია. იდეიური სიცალიერე. შეუთანაბრებელი პრეტენზიები. დამდგარი წყალი. ქართველი დონკიხოტი. ქართველი მთარგმნელები. ყვავილები გულუბრყვილო იუმორისა. კომედია სამოქალაქო მწუხარების თაიგულთან. დამარცხება მოუმწიფებელი აზროვნებისა. რომანი Кисейной девушки.  გულმოსული უძლურება. დამსხვრევა ესტეტიკისა. გმირობა წინანდელი ავტორიტეტებისა. ვნახოთ! დაღუპულნი და დასაღუპავად გამზადებულნი. პოპულიარიზატორები უარყოფითი დოქტრინებისა. განათლებული ბრბო. ეროვნული სახეობა. სიკვდილით დასჯის წინააღმდეგ. პოეტები დავიწყებულ სიტყვათა. პოეტები გარდამავალი დროისა. დაუმთავრებელი საქმე. ბნელი ღამით. ერა არის წინანდელი. რევოლიუცია პირიქით. ადამიანი, მისი სიკვდილი და უკვდავება. აპოთეოზი ნებისა („ჰამლეტი“). ინკვიზიცია. გადატეხა ქართ. ინტელიგენციის. ინტელიგენცია და ისტორიული ტრადიციები. ჩვენ და ეროვნული საკითხი. ჩვენ და სოციალიზმი. ახალი დრო და ძველი ღმერთები. კონფლიკტი მხატვარსა და მოაზროვნეს შორის. დასაფლავება ულტრა-რეალიზმისა. უფლება და უფლებები. მოლიერის ძუნწი. პლიუშკინი გოგოლის. ძუნწი რაინდი პუშკინის. ერისთავის ძუნწი. სიხარული დედამიწისა. მექანიზმი. გაქცევა მიწისაგან. ახალგაზრდა შეგნებით. უკვდავი ტემები. სიტყვები და ცხოვრება. პინკერტონი. აპოთეოზი უნიადაგობის (მთელი მწერალთა კავშირი). საერთო კითხვები: 1. როგორია ჩვენი ესტეტიზმი და ეროტიკა. 2. ჩვენი შეხედულება მუსიკის შესახებ. 3. ჩვენ, ჩვენ წინად, ჩვენი შემადგენლობა და შემადგენელი ნაწილები. ჩვენი ხაზის უმაღლესი განვითარება. ჩვენი მომავალი. 4. ჩვენი ფანტაზია, საფუძველი ჩვენი ხელოვნებისა. შემოქმედებით მიბაძვა მშვენიერებისადმი. ლაოკოონი, სიმართლე და სიმართლის მსგავსება მხატვრულ ნაწარმოებში (გოეტჰე). მხატვრობა. მუსიკა. ბუნების სასწაულებანი. ძველი ხელოვნება. აღორძინება ანტიური ხელოვნებისა. მეცნიერული საფუძველი მშვენიერებისა. სიხარული სამარადისო. საფუძვლები შემოქმედებითი წარმოდგენისა. ხელოვნება. დასნეულებული ნერვები და აღზრდა. მიზანი ჩვენი შემოქმედებისა. ძველი ეპოხა. რომანტიკა ახალი პოეზიისა. ჩვენ და იმპრესსიონისტები. ჩვენ და სიმბოლისტები, დეკადენტები, ექსპრესსიონისტები, კუბისტები, გამარჯვება გრძნობიერების. უდიდებულესი და ტიტანიური. შეერთება სტილთა. არისტოკრატიული პოეზია. გამარჯვება ბურჟუაზიისა. ჩვენ - აღმოსავლეთისკენ. მხატვრობა, ქანდაკება, ორნამენტი. ქართული პოეზიის კანონები. ეტნოგრაფიული პოეზია. დირიჟორი ორკესტრისა. ბეთჰოვენის სიმონიები. მემუარები. რიტმი. ვაგნერი და საქართველო. ძველებური მუსიკა. ხელოვნების სასახლე, როგორც დაწესებულება ზნეობრივი. იმპროვიზაციის ხელოვნება. იმპროვიზატორი. კოლეკტიური იმპროვიზაცია.

*
Марш.
გაუმარჯოს ხელოვნების დროშის ქვეშ გაერთიანებულ ორ მილიონიან საქართველოს!
ძახილი თვითეული ორი ტაეპისა,
სულ ვართ ორი მილიონი.

*
1. ქრონიკიდან: ქურდები სასაფლაოზე თხრიდენ სამარეებს მკვდრების გასაძარცვ. ღამით.
2. ორი ძაღლის ისტორია: რომელიც მშიშრად მიდის, სცემენ. უშიშარს - ყურადღებას არ აქცევენ.
3. მეკუბოვე მატარებელში არ ატარებდა მიცვალებულს: მოითხოვდა კუბოს ფულს.
4. სასაფლოზე მან ღამით ნახა ტიტველი მიცვალებული: იგი დაეგდოთ და ძაღლები ღრღნიდენ.
5. მატარებელში: საბარგო მატარებელი მთელი კვირა იდგა კუბოებით.
6. „მე მინდა მახვილი განცდანი“ - ინებეთ! (სილა გაარტყეს).
7. ქუჩაში, სანაგვე ყუთებში, აშმორებულში, იწვენ ღამით საცოდავი ქუჩის ბავშები.
8. ქმარმა ცოლი წააგო ბანქოში (ანასტასიევის ქუჩა).
9. 15 წლის ბავშს სჭირს სიფილისი. მას ურჩევენ, რომ მივიდეს ქალთან. იგი შეგნებულად ღუპავს ამ ქალს.
10. დაჭრა. მკვლელობა. ქურდობა. ჯიბგირობა. მატარებელში ორი თითის ჩაყოფა.
11. ცეცხლს უკიდებენ.
12. ტოტია მგლის ისტორია მატარებელში (შიმშილი).
13. შეშლილები. ამდენი შეშლილები.
14. ვექილი შეშლილივით გარბის მრავალრიცხოვან ქუჩაზე (2).
15. ჩუ! გესმისთ? ა? (შიში).
16. გამომგონებელი.

*
რკალები წყალზე. დუელი მტკვარზე.
უზეცოდ.
კლდე. ტყე. მზეები. ვეება. ადღვება. კლდეები. შეები. სამოთხეები.
დანისლული [თვალებით].
ასი წლის შემდეგ.
დღეობა. ტყვეობა. მნეობა. მეობა. ხეობა. მზეობა. მწეობა. რჩეობა.
იძინებს. სისინებს. ციცინებს.
ხრიალებს. გრიალებს. იალებს. ფიალებს. ზრიალებს. რკიალებ.
გართული.
მიდის მღვრიე დღეები.
ნიკოლოზ II.
Барятински.

გრძნეული ხეობა
[შორს, მთიან ველებზე]
თეთრი და მზიანი გათავდა დღეობა.
ახალი გრიგალი მთებიდან ტრიალებს.
ფარული ლანდები ავსებენ ფიალებს,
რომ რღვევა ადიდონ და სულის ტყვეობა.
[ქრება და ქ.] იალებს, გაქრება. ქრება და იალებს.
[ასე რომ ჰკივიან] რა უნდათ ტიალებს?
სინათლე აშინებთ, თუ კაცის მზეობა?
მომაკვდავ დემონის ხრიალით ხრიალებს
გრძნეული ხეობა.

*
Итальянская елка в Триполи (პალმაზე ჩამოკიდებულია დაღრჩობილნი).
- Что я, машина для строчек, или живой Ремингтон? - Вы  механический счетчик поэта!
Новому году в угоду, лихо пришпорен Пегас... Н. г. уг. учн. усталый пегас!

- Вы не должны забыть, что я замужем.
- Но вы должны заб. об этом.
- Я счастлив, когда о моем существовании... забава отцы города... Маски есть... а смешнее, сударь, маски Пуришкевича - все ж - нет.
- Как ваше имя? (рис.).
ყველამ მუხლი მოიყარა. პატარა ფინიამაც კი.

- Караул, поймал.
- Тащи сюда.
- Да, не идет.
- Ну, сам ступай.
- Да, не пускает.

მთვრალი კარებთან.
ანტონ სიგინი... ვინ უნდა იყოს ნეტა... მამაჩემი? აა. ეს ხომ მეორე...
Счастье старой девы - о если б каждую ночь был пожар (მიყავს პოჟარნის).
- ეხლა იქნება გრძელი ტონელი (გვირაბი), თქვენ არ გეშინიათ?
- რა თქმა უნდა არა, მე ხომ მარტო არა ვარ.
ეს სამი გრაცია...

- აჰ, რა მშვენიერად მღერის. აბა, ამღერონ გრამაონიც... ერთად იმღერონ.
გაფრენილი ბედნიერება (ბავშები უცქერიან გაფრენილ წითელ ბუშტს).

- რომელ ქვეყანაში დაიბადე შენ?
- არ ვიცი.
- ვკითხავდი დედას?
- დედა მაშინ სახლში არ იყო.

- რატო არ უყვირე, როდესაც გაკოცა?
- მაგრამ ეს სრულიად არ მტკენია.

ლობიოში იპოვა თაგვი და იმით ერთობა.
დახვრეტილი, როგორც შვეიცარული ყველი.
დივანი, დივანი.

- Как вы желаете сняться, en face или в профиль?
- Нос en face, ноги в профиль.

- მ. ხ. როგორ არ გრცხვენიათ, შემაგინოთ სუსტი და დაუცველი ქალი? (დიდი ქალი. ახა. კ.).

პეიზაჟი
თოვლი აჭრელდა როგორც ჟირაფი.
მატარებელი მიჰქრის ბინდებად.
- ეხლა იქნება წიფის გვირაბი...
თქვენ ხომ არაფრის შეგეშინდებათ?
[-  აი, რა თქმა უნდა, არ მეშინია.]

І
თოვლი აჭრელდა
    როგორც ჟირაფი.
მატარებელი
    მიქრის ბინდებად,
ეხლა [იქნება] იწყება
    წიფის გვირაბი,
თქვენ ხომ არაფრის
    შეგეშინდებათ?

[ფანტასტიური შობის ხე]
იტალიანური შობის ხე ტრიპოლისში
მოდის ახალი წელი,
თოვლით მოსილი ღამე,
მიწას ედება ცელი,
ფანტასტიური რამე..
 
მე მეზმანება პალმა.
შობის ხეებში რგული,
ერთმა ბოროტმა რკალმა
მაზედ დაჰკიდა გული.
 
იგი ხე არის თალხის
მწარე მირონის ცხება,
[ჩამოხრჩობილი] ღამით დახვრეტილ ხალხის
მასზე ჰკიდია წყება.
 
გაწყდა მრავალი ტომი.
გული რკინის და თუჯის,
იყო მსოფლიოს ომი
და კანონადა ქუჩის.
 
[დგანან ბავშების წყება]
იყო წითელი კრემლი,
ცეცხლით, [მას] ტყვიით და რღვევით,
ბავშვს თვალზე ადგა ცრემლი
შობის ხეების რხევით.
 
მიწა მოიცო ალმა.
თოვლი აწითლდა თეთრით,
ფანტასტიური პალმა
სდგას შემკობილი ცხედრით.

გ. ტაბიძე
 
*
[ცხვირით en face.]
ცხვირი en face,
ფეხებით პროფილი.

თავის სახლის კარებთან გ. ჩხეიძე.
გ. ქუჩიშვილი - გიორგი.

*
[გამოდიოდა უამრავი გაზეთები
განცხადებებით...]
გაზეთი. იყო როგორც ვენახე,
განცხადებათა ესხა მტევნები.
ნეტა არასდროს არ დამენახა
ის ყალბი ბაღი და შადრევნები.
 
თეატრებია დიდი, პატარა,
ელვარე კბილებს ბრწყინავს კაბარე.
კინემატოგრაფს შემოატარა
სული გარყვნილი და მომთაბარე.

რა საოცნებოთ ბრწყინავს რეკლამა,
რა საოცნებოთ აწვალებს ნერვებს.
აგერ საეჭვო გამოჩნდა დამა,
შანსონეტკები ფერავენ თვალებს.
 
იქ ოპერეტკა, აქ კიდევ ფარსი -
საიდუმლო გზით სავსე პიესა.
ოჰ, ყველაფერი მოდუნდა ბასრი -
[სიცილის ნაცვლად სხვა მოვა კვნესა.]
სიცილში ჩუმი მოისმის კვნესა.
 
და იქ, სადაც აწ ათი ათასი
მუქთახორების ნებივრობს თვალი,
სად დარბაზები უდიადესი
განათებულან ფერადი ალით.
 
სადაც ლორნეტებს მომეტეორეს
მწარედ დაღალულ თვალს იფარებენ,
თავს აწონებენ ერთი მეორეს,
სხედან, დადიან ან ამთქნარებენ.

[მალე...]

*
საინიციატივო კომისიის მოწვევა: გალაკტიონ ტაბიძე.
სამგლოვიარო მარში. ფინია. ოლონი. en face ჰქონდა. იხარა.
 Это было <л... ме...>.
მოედანზე გაყვანილია მთელი...
[ორკესტროვკა - კ.]

გაფრენილი ბედნიერება
მიწა რომ გაითხარა -
მაგონდება, დამაცა!
ყველამ მუხლთ მოიყარა -
პაწა ფინიამაცა.

სახელოვანი მიცვალებული
განუზომელი სევდა
ფეთქს გლოვაში და ზარში,
განუკურნელად [ს]ცემდა
სამგლოვიარო მარში.
მღვდელი ბარძიმებს სწონდა,
ქუხდა ვითარცა მეხი,
ცხვირი ენ ფაცე ჰქონდა,
პროფილით კიდევ - ფეხი.

17-51.
მემორანდუმი
მესაათესთან
- ეს არის? საათი, რომელიც თქვენ მომყიდეთ: არაფრად არ ვარგა. არ მუშაობს. მე კი გთხოვეთ კარგი საათი. საათი რეპეტიციით. მე წინად მქონდა საუცხოვო საათი. ეს კი...
- არ ვარგა? არ მუშაობს? რაშია საქმე! მიირთვით სხვა! აი, ეს საუკეთესო საათია.
- ო! საუკეთესო! აგებთ პასუხს მის მნიშვნელობაში და სისწორეში?
- რა თქმა უნდა. თუნდ ჯერ ისე წაიღეთ. გასინჯეთ..
- აჰა! მაშ, მე წავიღებ მას გასასინჯათ. მაგრამ ამასთანავე: მე სახლში მაქვს საათი, რომელიც უნდა გაიწმინდოს. ორი თვეა, რაც არ მუშაობს. მგონია, დიდი მოსამართი მოეშალა. როდის გამოგიგზავნოთ? თქვენ ამბობთ: ორი კვირის შემდეგ. კარგი, კარგი, კარგი!

ექიმთან
ექიმმა გულდამშვიდებით გასინჯა სიცხე, პულსი.
- რაშია საქმე, რა გტკივათ? - არ ვიცი. მე ვგრძნობ მხოლოდ, რომ ძლიერ ავადა ვარ. მეტისმეტ სისუსტესა ვგრძნობ. თავი მიბრუალობს. ფეხებზე ძლივს-ძლივობითა ვდგევარ. ძილი არა მაქვს. [აპპეტიტიც] მადა სრულიად დამეკარგა. ეს სულ მესამე დღეა, რაც ასე ვგრძნობ თავს. გუშინწინ ვიგრძენი რაღაც ცხელებასავით. შემდეგ ოფლი მომცა. მას მერე სულ ასე ვარ.
- აჰა, - თქვა ექიმმა, - განაგრძეთ.
- და აი, თითქმის ორი დღეა, რაც არა მიჭამია-რა, ისეთი საშინელი თავის ტკივილი მაქვს. სადღაცა, იქ, თავის კუნჭულში ვგრძნობ საოცარ თავის ტკივილს. მერე რაც უფრო საშინელია: მთელს თიაქარს, მთელს ტკივილებსა განვიცდი გვერდებში, მკლავს, მჩხვლეტს. სულს ძლივს ვიკავებ, ექიმო.
- მიჩვენეთ ენა! - სთქვა ექიმმა, და იმწამშივე დაამატა.. - ოჰ-ჰო-ჰო. თქვენ ენა თეთრი გაქვთ. თქვენ უნდა იწამლოთ... მიჩვენეთ კიდევ თქვენი მაჯა... აჰააა. პულსი მეტისმეტად ძლიერადა სცემს. თქვენ ძლიერ ავადა ხართ.
- როგორ ფიქრობთ, საშიშარია ჩემი ავადმყოფობა?
- არა, საშიშარი არ არის.
- რა უნდა ვქნა, როგორ უნდა მოვიქცე ეხლა?
- მე თქვენ წამლებს გამოგიწერთ ეხლა. გაგზავნეთ ეხლავე აფთიაქში. ამ მიქსტურას თქვენ მიიღებთ ყოველ საათში ჩაის კოვზით. იყავით სითბილეში, თბილ ოთახში, წასვლისას ჩაიცვით თბილი ტანთსაცმელი, თბილი ქუდი დაიხურეთ, უქუდოდ არ შეიძლება, ფუტურისტიაო იტყვიან - უფრთხილდით. არ გაცივდეთ. ასე. რეცეპტი (აქ საჭიროა ნამდვილი რეცეპტი). (ამ დროს შავი ყაყაჩო საათს აცლის ექიმს).

*
ნაძალადევი, ჩერქეზიშვილის ქ. №136.  მარო დვალი.
პატარა ფინიამაც მუხლი მოიყარა.
შენ. ხმა. ძმა. ქარი. ხრ. შთე.
ზღაპარა. ქარი. ქრი.
ძველი გადავარდა.

*
1. კვაცხეთი. ანტონი. ოლღა. 2. (დედა კვაცხეთში).
მზარეული დვალეთში.
პეტრე დიდის კუ.
სპარსეთის კონსულთან.
12. 10 წელი.
რაჭველების გვარია.
მამამ წამოიყვანა კვაცხეთიდან, როდესაც პატარა იყო.
მამას ყავდა თავის წინ, როგორც კი...
დედა რაჭაში იყო.
ბიძა გიორგის.
ღვინის მომტანობა.

*
აბანოს ქ. №29. გიორგი საგანელიძე. 9-11. პარასკევს, 22/II.

ამაღლების დაღმართი №3.  ბინა 4 (მეორე სართული). ეკატერინე მაისურაძე.

ავშარა. ათასები.
ყრუ დზინდზინ. გუშინწინ.
მკითხველი. პირველია. რასაკვირველია.
თრთიან. მომაგონებენ. ცრემლებია.
სამი წლის თავზე.
Часа там три ходил, три ходил.
 
*
2 ჩერვონეცი - ლეონმა. 2 ჩერვონეცი - ბახტაძემ. 1 ჩერვონეცი - ტიციანმა. 1 ჩერვონეცი - მიხ. ბოჭორიშვილმა. 1 ჩერვონეცი - ოლიამ. 1 ჩერვონეცი - ლაკობამ. 88 ჩერვ.
 
რევოლჲუცია.
Кунсткамере, кунсткамере мой друг.
 
*
„ხომალდი“.
Кахетин. Вино.
გ. ქუჩიშვილი: ვიღრჩვები... მომეშველეთ.
„ც. ყ.“
ყანწელები სლოკინით: ეს ღმერთმა გაუმარჯოს... იყ... ჩვენს არჩილ მიქაძეს... იყ... და ბესარიონ ლომინაძესაც... იყ.

*
მოვიმხარი ჩვენი მხარე - საქართველოს მთადაბარი.
Значит так.
გრიშაშვილი. მისუნია.
Шенгелая.
რტიშჩევის ქ. №18.  წულუკიძე ივანე.
 
*
გობრონ აგარელი, ტ. გრანელი, ირაკლი ტოფაძე, შალვა ჯანბერიძე, ლ. ძიძიგური, ირაკლი ყანჩელი, ირაკლი ტატიშვილი, კ. კაპანელი, დ. კასრაძე, კ. გამსახურდია, არისტო ჭუმბაძე, საო მგელაძე, პლატონ კეშელავა, აბრამიშვილი მიხ., შანშიაშვილი, აბაშელი, თავაძე, ხარიტონ ვარდოშვილი, ვ. ტუქსიშვილი, ბაბილინა, გიორგი ქუჩიშვილი, პიერ კობახიძე, დ. კობიძე, ჰერცელ ბააზოვი.
 
ლიალიალიალია.
რევოლჲუცია.
მწერალთა კავშირი.
 
*
აი რამზის სიზმარია,
აი დროშა აშორდია,
აერების სიბერეა.
 
*
19 თებერვლის ქუჩა. ნიკოლოზის ეკლესიის ეზო. გ. ზაზიაშვილი. 8-10 საათ.
ბელინსკის ქუჩა №7.  მეორე სართული. ანდრონიკოვის ბინა.

დღიური მთვარე
მთვარე. გადაღებული წვიმის წვეთები.
მთვარე დღისით.
По 2 стр. Все с бою.
71 человек.

ივ. ყიფიანი, თ. კიკვაძე, ობოლი მუშა, დ. მეჩონგ., პ. ირეთელი, აკ. ბერეკაშვილი, კ. ჭიჭინაძე, ხომლელი, მ. უზნაძე, ან. წერეთელი, რ. გოგოხია, კატო მიქელაძე, ქნარი, გ. ჭუმბ., იასამანი, გრანელი, პ. გოთუა, აგარელი, ს. გლახაშვილი, ასათიანი ლ., გრ. საქარიქედელი, ნ. ნაკაშიძე, ვადიმ ნორაკიძე, ირ. ტოფაძე, ივ. ყიფიანი, მ. აბრამიშვილი, ი. ბუთლიაშვილი, აპ. კულაშ., სონღულ., ალ. საათაშვილი, ი. მჭედლ.

„მწუხარე გედის ორდენი“. „ტოფანი“. ფუტურისტები. ასოციაცია. პროლემაი. მნათობელები. დროშელები.

*
პროპელლერი, გადაფრენა: ტფილისი - ნიუ იორკი.
მოახლოვება ქარიშხალისა (სწრაფად მირეკავენ ცხვრებს). ღრუბელი დამძიმდა.. ტყე მწარედ აშრიალდა მზეზე. გ. პროსპ.
შავი ზღვა. კ. მაყაშვილი. დაკტილი.
პლ. კეშელავა. ი. გედევანიშვილი. სვეტები, წვეთები.
როდესაც მთვარე ანათებს დღისით. ფისით. ქისით. თვისით. მზისით.
Ольгинская 40.  Кв. 2. К. ист. Арх. Инстит...

*
ღია ფანჯარასთან.
მთვარე რქებით - ლაჟვ. ცაზე.
წითელი მარწყვი. ქათმები.
შებინდება. შემოღამება.
დაბადება მარსელჲეზის.

მწარე არის ცხოვრება,
მაგრამ მაინც ლამაზი.

В затруднительном положении (ბავშს დაესიენ ბატები).

В чаду мечты возносятся строенья,
К ним страсти льнут в безбрежьи красоты
И лепятся любовные томленья,
Но миг один Сознанья - Разрушенья,
Нет ни любви, ни страсти, ни мечты.
 
მარტოდ-მარტონი. მძინარე პიერო.
გამოცანები შორი სამოთხისა.
თოვლები წინად იყო, ეხლა რად არ არის?
მარადი მეგობარი სიკვდილი.
ვაკხანალია.
სიცხეა. პაპანაქება.
მშვენიერი ცხენის თავი. გვირილა.

Я желал бы чтоб зло, произвол и напасть
Не смыкали поэту уста,
Чтоб вечно он славил свободу и страсть
Я желал бы... но это мечта.
Чтоб в мире голод не царил,
А довольство, любовь, красота,
Чтоб правду весь мир говорил...

შემოდგომის წვიმები.
აივანი, რომანი.
ცეცხლის ბურთი ჩამავალ მზეზე ენთება.
აწითლდენ ხეები, მინდვრები, ველები.
 
Как гулко шаг мой повторяет
Панели дремлющей гранит.
Мои ли годы он считает,
Или морщины этих плит?

Тени танцуют менуэт.

მანეთი.
სპარსული ხალიჩა XV საუკ.; სპარსული მინიატურა.
მოჯადოებული გონება ჩუმობს.

И говорит, кого вы ищете,
Тот будет с вами навсегда.
Скажите всем: приходят новые,
Благословенные года.
 
კაპაბლანკა. ზღვის ნაპირად. ნოქტურნი.
და გულს არ ქონდა არსით პასუხი.
 
ის, მკრთალი, დღიური მთვარე, რომელშიდაც ღამე თავის სუნელოვან და ქარვისფერ საკმეველს ჩააფრქვევს მის დაბინდულ მინაში.
სამი ღრუბელი: ლაჟვარდ-ოქრო, ელვარედ წითელი და თეთრი, როგორც ქაფი.
იდუმალი თვალები, რომელთაც ყველაფერი იცოდენ ოდესმე, და აღარაფერი არ ახსოვთ ეხლა.
ეპატიოს ქვეყანას, ამბობს იგი.
[ოდეს ვიქნები მე მომაკვდავი.]
როცა მოვკვდები, ჩემი ანგელოსი ასწევს ფარდას ჩემი წარსულისას.
და დავინახავ ჩემი მომაკვდავი თვალებით მირიადებს, მე დავინახავ შვენიერ ქალს.
სული ძაღლისა.
ბავშვი - პოეტი.
მწუხარე ბაღი.
 
Полет с пассажиром (სიკვდილი ზის ჰაეროპლანში, და გა. ტაბიძე).

*
ქრონიკიდან: სასაფლაოზე ღამით დაიჭირეს ქურდები.
რა წკრიალა ხმა აქვს... Червонец.

ა. ბ. დ.
„პირამიდები“.
ირაკლი ყანჩელი. ჩიტაშვილი. პოლუმორდვინოვი.
Петровская 17. იოსავა.
[ვ. ტუქსიშვილი.]
УСПЕХ.

Здание театра Руставели. Контора.
Атлас Дизель (первая справа). Андрею Гавриловичу Чернявскому для Н. Чернявского.

Лабораторный пер. №7 или с ул. Петра Великого. გრიშა სვიმონიშვილი.
 
*
გიონ საგანელი დაღუპა მისმა არაადამიანურმა სიამაყემ.

იყო გიონ საგანელი,
[ვინც დაღუპა ჭიანურმა,]
ვინც დაღუპა სიამაყემ
არაადამიანურმა.


*
ჩრდილი 2.000. 000. 000.
Я и ночь.
Колау Чернявский. Пастернак.
Додик - додик. Додик - Додик.
Героиня. Героиня.
 
გალაკტიონ ტაბიძის საღამო - კვირას, 17 ივნისს, რუსთაველის თეატრი.
 
*
ბულვარი - გულვარდი. თეატრი - ცრიატი. ვოკზალი - ვაგზალი. პაპიროსი - პაპიროზი. პლუტი - პლურტი. დურაქი. Поэту - поеду.
„Желтая Кофта“. Мысли.

ტკივილები შეიძლება განიკურნოს, თუ მათი სათავე ვიპოვე.
ელიოვა.
მე გიცდით ბაღში „ტოლედო“.

მან გაიარა. 500. 5..5. 000 000 00.
ია. იენა. იენა. ენა.

Вознесенская 45. Кара.

*
მე დავესწარი სალიტერატურო საღამოს, გამართულს ხელოვნების სასახლეში ლენინის სახსოვარად. წარმოსთქვეს სიტყვები, წაიკითხეს ლექსები. მაგრამ მე ვიგრძენი საშინელი სიცხადით, თუ რა მსუბუქი და მჩატეა ყოველგვარი სიტყვა გრძნობათა გამოსახატავად. იოტისოდენადაც არ ხვდება გულს არავითარი რითმა, არავითარი აწეული პათოსი, არავითარი დაფასება.. ყოველივე ეს მხოლოდ სიტყვებია, რომლებიც ცვივიან უგულო კაკლებივით. არ ვიცი, რანაირი პოეზია მოახდენს ეხლა ჩემზე რაჲმე შთაბეჭდილებას საზოგადოთ. მიმდინარეობა უმრავლესობის ასეთია: იდეა, პროპაგანდა, ნათელი აზრი, ეკზალტაციამდე მისული ცარიელი რახა-რუხი... რა არის ცარიელი სიტყვა? სიტყვას აქვს შინაგანი კანონები, რომლის საშუალებითაც იგი ძლევამოსილი ხდება. ეს კანონები უმრავლესობისთვის „terra incognito“-ა.. ეს ის კანონებია, რომელიც გრიალის შთაბეჭდილებას აძლევს ლაфორგის ჰიმნს დედამიწის გარდაცვალების გამო, რომელიც საბედისწერო იდუმალებად ხდის ედგარ პოეს უკვდავ ყორანს, რომელიც სიმწარით აქვითინებს ვერლენის შემოდგომის ჭიანურებს. ეს ის კანონია, რომელმაც ნისლში გაატარა ალექსანდრ ბლოკის „უცნობი ქალი“.. აბსურდამდეა მოსული მთელი თანამედროვე პოეზია: არაფერი ამისი მსგავსი ეხლა არ იწერება. მაგრამ ჩუმად. სალიტერატურო საღამოზე უცებ პიანინოს მიუახლოვდა ახალგაზრდა კაცი. მან მისცა მუსიკა განცდებს და ყველაფერი ჩემთვის განათლდა. ვიგრძენი - ნამდვილი ხელოვნება.

*
„წავალ“ და ამ ფიქრით მან თითქო იდუმალი სამოთხის ახლო გაიარა.
იგი გამოვიდა ძალიან ადრე. გზა დაცვარული იყო და ბური მოდებოდა ტყეებს. უეცრად ამ ბურში მოეჩვენა რიმანელს თეთრებით შემოსილი ვერონიკა.
ყოველგან შემოდგომაა.
მხოლოდ ცის ლურჯი ტატნობია.
1. აქ, ყვითელი ხაზების [აკვანში] სინაზეში, ნელი ქარის სიგრილის ოცნებით ყვავოდა ჩემი მწუხარება, როგორც ცისფერი ვერონიკა.
2. ქალაქის მძიმე ქვაფენილზე მხურვალე შუადღეს ფეხშიშველა და შიშველი მკვლავებით, უქუდოთ მიდიოდა იგი. იგი თანდათან იღალებოდა ქვეყნიურ მტვერში. [ხელებს] თითებს იმტვრევდა და იყო, როგორც ჯვარზე გაკრული.
3. - მიწა, დედამიწა! მერამდენეჯერ უნდა გეამბორო. მერამდენედ უნდა გითხრა მადლობა ამ გამანადგურებელი სისასტიკისთვის. იმ მძიმე იარებისათვის, რომელიც ჩემს ფეხებს აჩნია, მიწა, დედამიწა, დედა! შვილური სიყვარულით მუხლს ვიყრი, და ვამბობ: გმადლობ, ყველაფრისათვის გმადლობ..
4. სადღაცა ტიროდა ვიოლონჩელი და ეძახოდა მას დაევიწყებია მიტოვებული დღეები, გაყოლოდა ოქროს ნავს ჩამავალი მზის ელვარებაში, შორს, წარსული დღეები, უნაყოფო მინდვრებია, არა?
ქროდა ქარი, ქარი მღეროდა თავისუფალი ხეტიალის...
5. სად უნდა წავიდე? რომელ ქვეყნებში უნდა წავიღო ეს მწუხარება? რომელი სინათლით უნდა გავანათო ღამის ბინდები? რომელი წყალით უნდა განვიბანო გამწარებული იარები? და შადრევნები იმეორებდენ მის ხმას: საით წავიდე, საით?
და მხურვალე შუბლს შეახო თავისი ცივი ხელის გული, როგორც მოწყალება.
6. ღმერთო, ფიქრობდა იგი, როგორმე სული თუ გადავარჩინე. როგორმე თუ მიმყვა სული იმ ედემისებურ ჩრდილამდე.
7. ჩემი სიყვარული, რომელიც არავისათვის საჭირო არ არის.
8. იყო რუხი დღე. დაცარული ცა. აღთქმის სიზმრებში გველივით მიექანებოდა გზა. დაცარული ცა ოდნავი მწუხარებით კუმშავდა გულს. აქა-იქ სუნთქავდენ ვარდები ღვთაებრივი მწუხარების თავდავიწყებაში. გზების ქვიშაზე ეყარა ფოთლები. რიმანელი და ვერონიკა ერთმანეთს შეხვდენ ბაღში.
9. - ვერონიკა, - ამბობდა რიმანელი, - შენი გული უდაბნოა, არა? მე მინდა გადავიქცე ფარად, რომ დაგიფარო უდაბნოის სამუმებისაგან. შენ მოგწყურდება და წვიმებით სავსე თასებს ავავსებთ ახალი სიხარულით. ხედავ ა იმ მწერვალს, მე შენთვის, შენგამო, ვერონიკა, ავიტან იქ ჩემს ჯვარს, და გავეკვრები ჯვარზე.
- აჰ, ლუჩიო. ჩემო ლუჩიო, ჩვენ სამუდამოდ ერთად ვიქნებით, თუ აუცილებელია, ერთად ავიტანთ [ყოველგვარ] იმ წამების ჯვარს მწერვალზე.
10. რიმანელმა მიუტოვა ქალაქი მოცლილებსა და გაიძვერებს. იგი ისვენებდა სოფელში.
11. ზამბახივით უღრუბლო ბავში.
12. იგი მოვიდა ნელა, ძლიერ ნელა და თმებზე აკოცა. ქალი დაეცა მის ხელებზე. მისი თვალები წამწამებმა დაფარეს იმ განცდებისათვის, რომელშიდაც მეფობს ეკსტაზი. წამწამები კანკალებდენ, როგორც ღამის ფრთები, მოფრენილნი გულთა სიმღერების მოსასმენად. და მთელი დედამიწა მიფარდა ნისლს და დაიკარგა არყოფნაში. და უცებ შეეშინდათ ორთავეს ასეთი დიდი ბედნიერების, ბედნიერების მხოლოდ ერთი წამის.
13. ნისლი ჯვარსაწერი ფატით მოსავდა მომაკვდავი განთიადის ტანს. დიდხანს, დიდხანს უყურებდენ ისინი ცხოვრების ზღვას, ბოლოს გაბედულად მოხსნა ნავი ნაპირს და გაბედულად მისცურავს; მკითხველო, ილოცეთ რიმანელისათვის, იგი ეხლა სრულიად მარტოდმარტოა ამ ზღვაზე.
 
*
ის გამოვიდა [ბაღიდან] ძალიან ადრე.
დაცვარულ გზაზე ეყარა ბური.
 
ქარი მღერის თავისუფალ ხეტიალს
მე გავიარე იდუმალი სამოთხის ახლო,
[შემოდგომაა და ლაჟვარდი ცის ტატნობია]
თავს დამცქეროდა ღამის ტატნობი.
გზა იყო ცვარით გადანადნობი -
სული უბინო და უმოსახლო.

[მე გამოვედი ძალიან ადრე,
ტყეებზე იდგა მზიანი ბური,
არ მო...]
ფიქრების გამო სხვისა და სხვისა
ქვეყნების ახალს ვუცქერი ტრიალს.
მიმოქრის ქარი მიწის და ზღვისა
და თავისუფალს მღერის ხეტიალს.
 
*
10 р. 3.650.  10 მანეთი. 200 р.  
4 გაზეთის X 9 = 36  ჩერვ.
 
*
საფუძველი უძველეს...
სანდრო ეული. იონა. საშა. ხომლ.
<Венц...ская> 17.  ლიუდმილა.
ბაქოს ნავთი.
ბრიტანელი. ლლოიდ-ჯორჯი. პუანკარი.
1. ხანჯალხანი.
2. ყიზილბაში - (პარსელი) персы.
3. თამარის დღე - 1 მაისი - იყო 60 ახალგაზრდა.
4. აბდა-უბდად არ გამოვა.
5. ჩელპანოვის სახელმძღვანელო. პსიხოლოგია.
6. რომანტიზმის სიკვდილი.
7. რომანტიკოსის ტიპი. ლენსკი, ონეგინიც მაინცა და მაინც არაფრით განირჩევა.
8. თამარი - ნამდვილი ქართული სახელია, არა?
9. რატომ დამსაჯეს ასე - არაქართული სახელი დამარქვეს?
10. მოსცხეს მუშაში...
11. „მაწონი! მაწონი!“ ვარლამიშვილი.
12. კი.. იშოვა დრო.
14. როგორ არა!
15. როდის მოვესწრებით იმ დროს, რომ საქართველოში ერთსულოვანება იყოს...
16. ნავთი!!! ნავთი!!! - სხვა, როგორა ხართ?
17. ვაიმე! Восклицательный знак!!!!
18. იმე! იმე! იმე!
19. „მომეცით ერთი სიზმრის ახსნა“.
20. თითქო მტკვარი ადიდებულიყო, მოჰქონდა ტივები, მოჰქონდა ხიდეები, მოაგორებდა უზარმაზარ ხეებს - უეცრად გამოჩნდა სვეტი-ცხოველი.
21. ელის, როგორც ცის მანანას.
„მემორანდუმი“.
ბრძანების კილო.. მუქარა. დამოკიდებულება.
22. 50 მილიონი გადაუდვა ქ. ისპალკომმა.
23. გაღმაშედავების პოლიტიკა.
თითქო უფლება არ ქონდეს.
24. 5 მილიონი ჯიბიდან ამოართვეს.
სისხლის მწოველი.
 
*
ლენინი ცოტაოდნად ჰგავს... ბალმონტს. განსხვავება პროზაიკსა და პოეტს შორის არის გარეგნულ გამომეტყველებაშიაც.
ლენინი ჰგავს ბრიუსოვსაც... მაგრამ ლენინი მაინც ყველაზე მაღლა სდგას.

*
დიმიტრი ებრალიძე... სამშაბათს.
პორტრეტი - ირაკლი ტოფაძისა (3, კვირას).
1. მოცხო. Как вы счастливы, что не слышите, что он говорит, а мы то...
ყაზბეგის ქუჩა №38.  თედო კიკვაძე.
3 აპრილი. 6 საათზე. განათლების მუშაკთა კავშ.
2. ჭინკა უშიშრობისა.
პოლიომ: ჩემი კაცის <...>.
3. ქართული სუფრა.
 
*
ავტობიოგრაფიები უნდა წარმოადგინონ.
ივ. ელიაშვილი. კარა დარვიში. სოსიკო ფანცხავა. პ. ირეთელი. პლატონ კეშელავა. ვასო ტუქსიშვილი.
„პურმარილს შეუძლია ყველაფერი“.
თამადაა რაღა. როიალის გვერდზე არღანს აკრევინებს.
ტიციანის ცემა. ტიციანის ყურება.
ჩაყვინთვა მისი.
ერთი სახლი.
მზადება ზაფხულისთვის, პოლიო.
ჩონგური.
ცა მოკუპრული, შავი და ღამის ზეცა შემწირველი.
ღმერთო, შენ არა ხარ!
 
პარასკევს „მინისტრი“.
25-22. მრეწველთა საზოგადოება.