ბავშობიდანვე ჩემი ყვავილებისადმი არაჩვეულებრივი სიყვარულის გრძნო­ბა სავ­სებით კმაყოფილდებოდა იმ უამრავი ყვავილებით, რომელიც ახალ­გაზრდა ქა­ლებს მოჰქონდათ ჩემთვის ჩემს საღამოებზე. მთელი თეატრი ხში­რად წარ­მო­ად­გენ­და ერთ უზარმაზარ თაიგულს, და ახალგაზრდობის გრძნო­­ბით გამთბარი თე­ატ­რი პირდაპირ თვრებოდა ამ სურნელებით. ყვავილე­ბით მორთული იყო ჩემი ბინა. და მე, ახალგაზრდას, ძლიერი გრძნობით მიყ­ვარ­და სიცოცხლე. შემდეგში სა­ში­ნელ­მა სიცოცხლის უფრო ღრმა ანალიზმაც ვერ მოსპო ეს სიყვარული ყვა­ვი­ლე­ბი­სადმი. 1918 გამოსულ წიგნს სახელად ჰქვია „Crains aux fleurs“ - თავის ქალა არ­ტისტიული ყვავილებით. წიგნს წინ უძ­ღვის ციტატები ყვავილების შესახებ შარლ ბოდ­ლერის, ვილБე-დე-ლილ ადა­ნის, ტეოფილ გოტიესი, ვერლენის, არტ. რემბოსი.
    თავის ქალა - სიმბოლო ჩვენი არსებობისა დ საშინელი წლების. [არტისტი­ული] ყვა­ვილები - სიმბოლო არტისტიული გრძნობებისა მშვენიერებისადმი. [აღ­­სა­ნიშ­ნა­ვია:] ეს ყვავილები მე მოვათავსე არა  პრიუდომის ვაზაში, არამედ თა­ვის ქალაში. ეს მოხდა შეგნებულად: წიგნის [იდეიის] შინაარსის მიხედვით. ცო­ტა შორი მანძილის და­ახლოვებით! თვით საშინელი სამოქალაქო ომის წლებ­ში, შესაძლებელია, მე მშიერი ვი­ყავი, მაგრამ უკანასკნელი გროში უსა­თუ­ოდ ყვავილებზე მიდიოდა. ჩემს ბინაში ყო­ველთვის იყო ყვავილები, და ეს მმა­ტებდა ენერგიას.. ერთხელ, როდესაც ჟან­დარ­მერია მოვიდა ჩემი ბინის გა­საჩხრეკად, მისი ყურადღება მიიქცია ყვავილების სიმ­რავლემ. ბინის ასეთ­ნა­ირმა ატმოსფერამ უთუოდ მოახდინა მათზე ესეთნაირი  გავ­ლენა, რომ მე არ დამაპატიმრეს, მიუხედავად იმისა, რომ ყუთში იპოვეს რამ­დე­ნი­მე ცალი [პროკ­­ლამაციების] საეჭვო წიგნებისა.