დღიური-636-3 - უთარიღო
საფრანგეთის გერმანელების დაკავების გამო ერთ წრეში საუბარი ჩამოვარდა იმის შესახებ, რომ პარიზში დიდი შიმშილობაა და მწერლები ყვავებს [იჭერენ] სჭამენ... „ახი არ არისო, - შენიშნა ერთმა მწერალთაგანმა, - პოლ ვალერი ყვავსა სჭამდეს და ჩვენში კი პოეტი ბუცხრიკიძე - საცივით სკდებოდესო“.
ჭორი იყო, თითქო ლიტერატურული საქართველოს თანამშრომლები სუფრაზე ღვინის სმის დროს სწყვეტდენ სხვა და სხვა საკითხებს... X-მა აიღო გაზეთი „ლიტერატურული საქართველო“. „ლიტრა“.
ერთი პოეტი ეპიგრაფს ეძებდა - მას ურჩიეს გიონ საგანელის სტრიქონი „ჩემო სახელო, სიმწრით იდიდე“.