დღიური-631-6 - უთარიღო
ბურჟუაზიის არითმეტიკა
ერთ გარდაცვალებულს კაპიტალისტის შესახებ ჰყვებიან შემდეგს:
ამ კაპიტალისტის მუშამოსამსახურეებმა მოითხოვეს ჯამაგირის მომატება.
ამ მოთხოვნილებას [პასუხად] მან უპასუხა მუშებისადმი გაგზავნილი ასეთი წერილით:
"წელიწადს აქვს... 365 დღე.
თქვენ კი მუშაობთ მხოლოდ 8 საათს.
ე. ი. წელიწადის მესამედს... 122 დღე.
გამოაკელით კვირა დღეები - 52 დღე.
დარჩა - 70 დღე.
შაბათობით, სადილობის შემდეგ, მუშაობა არაა, რაც შეადგენს - 26 დღეს.
დარჩა - 44 დღე.
საათიანი შაბაში საუზმისათვის შეადგენს - 13 დღეს.
დარჩა - 31 დღე.
ყოველ წელს კუთვილი 2 კვ. შვებ. - 14.
დარჩა - 17 დღე.
კანონით დამტკიც. უქმეები შეადგენს - 12 დღეს.
დარჩა 5 დღე.
მაგრამ, ბოლოს და ბოლოს 5 დღე წელიწადში თქვენ ან ავადა ხართ, ან სულ სამუშაოზე არ მიდიხართ, რაიმე სხვა მიზეზის გამო... 5 დღე.
დარჩა 0 დღე.
და ამავე დროს, ბატონებო, თქვენ გინდათ, მიიღოთ მომატებული ჯამაგირი? არა, ეს შეუძლებელია!“
[N. B.]
კაპიტალისტი მასხარა
მღერის ამნაირ არიებს,
არ საჭიროებს ეს ცხრილი -
ახსნას და კომენტარიებს.
გალაკტიონი
Таким укорачиванием он укорачивал свою жизнь.
*
I. [ერთი კარებს შემოამტვრევს, იმავე წამში ისევ ხურავს] ორი კაცი ხეს უტრიალებს. ის, ვინც ოთახშია, სდგას და რევოლვერს უმიზნებს. მოსული შეკრთება და თითქო ერთ ადგილას გაქვავდება. ვინტოვკა მას ხელში აქვს, მაგრამ ხელის დაძვრას ვერ ახერხებს, ან ვერ ბედავს. მეორეს, რომელსაც რევოლვერი აქვს, ხელი აუკანკალდება, იგი უმიზნებს შუბლში. ესვრის, მაგრამ ტყვია ასცდება. უსიტყვოდ ისინი სდგანან ერთი მეორის პირდაპირ. რევოლვერიანი ხელი უღონოდ ეშვება ძირს. რევოლვერი ძირს ეცემა. კაცი ვინტოვკით უმოძრაოდ სდგას.
I-ლი - მესროლე...
II - (უმოძრაოდ სდგას).
I - მესროლე-მეთქი.
II - ამხანაგო...
I - ააა!
II - ამხანაგო... ამხანაგო... არა, მე არ გესვრი! [(ხელს გაუწვდის მეორე მხურვალედ ართმევს)] ჩემი, [ნამდვ.] შენი და მთელი მსოფლიოს მტერი სხვაგანაა. შენ არა ხარ ჩემი მტერი (ხელს გაუწვდის, მეორე მხურვალედ ართმევს).
(გამოჩნდება ქალი ოთხი ბავშით, ის სროლის ხმით შეშინებული ეხვევა ქმარს).
II - რა საქმე გაქვს შენ ომთან, ან რა საქმე მაქვს მე. დახედე შენსა და ჩემს ხელებს. ორივესი მშრომელი ხელებია.
I - ამხანაგო.
II - (მიდის. იმალება ხეებში).
II. ქალი- გადარჩი! ეხლა წამოდი.
I - დაიცა, დაიცა.
ქალი- წამოდი-მეთქი. კიდევ მოდიან, თავი შევაფაროთ სახლს. ჩქარა, ჩქარა, ჩქარა.
*
ბრაუნინგი [ჰკლავს გერმანულ ელფას] ხომ არ დაკარგავს ელფერს
[კაპიტალისტის გულით - გოროზით] [გულის მაგიერ] ის გვაგონებს გულს, აღსავსეს ყინვით,
როცა მუშები ითხოვენ ხელფასს,
[მან] რომ უპასუხა [ასეთი - პროზით] ასეთ დაცინვით:
„წელიწადს აქვს... 365 დღე,
თქვენ კი მუშაობთ მხოლოდ [10] 8 საათს.
ე. ი. წელიწადის მესამედს... 122 დღეს.
გამოაკელით კვირა დღეები... 52 დღე.
დარჩა 70 დღე.
შაბათობითაც სადილობის შემდეგ
მუშაობა არაა, რაიც შეადგენს... 26 დღე.
კიდევ დარჩა... 44 დღე.
საათიანი კიდევ შაბაში
საუზმისათვის შეადგენს 13 დღეს.
დარჩა... 31 დღე.
ყოველ წელს კუთვნილი შვებულება... 14 დღე
დარჩა... 17 დღე.
კანონით დამტკ. უქმეები.
შეადგენს 12 დღეს.
დარჩა... 5 დღე.
მაგრამ, ბოლოს და ბოლოს -
5 დღე წელიწადში თქვენ
ან ავადა ხართ, ან სამუშაოზე
არ მოდიხართ რაიმე სხვა
მიზეზის გამო... 5 დღე.
დარჩა 0 დღე.
და ამავე დროს, ბატონებო...
თქვენ გინდათ მიიღოთ
მომატებული [ჯამაგირი] ხელფასი?
არა, ეს შეუძლებელია!“
ვიცით, ეს ცხრილი არ საჭიროებ
აქ არავითარ კომენტარიებს.
„დარჩა... 0 დღე“.
ვინ დაიჯერებს ასეთ არიებს?
[დიაღ, სულ დარჩა რამდენიმე დღე
არა, იგი დღე კიდეც მოვარდა:]
მაგრამ ახლოა, მართლაც, იგი დღე...