20 თებერვალი

გალაკტიონი დედის მძიმე ავადმყოფობის გამო სოფელში გაემგზავრა.

25 თებერვალი

გარდაიცვალა გალაკტიონის დედა.  

1 - 29 აპრილი

გალაკტიონი მკურნალობდა ფიზიოთერაპიის ინსტიტუტში.

მაისი

გალაკტიონი ოლიასთან ერთად ისვენებს წყალტუბოში.

4 ივნისი

საქართველოს მწერალთა კავშირის გამგეობამ მიმართა საკავშირო მწერალთა კავშირის გამგეობის თავმჯდომარეს ალექსანდრ შჩერბაკოვს რევოლუციონერ მწერალთა საერთაშორისო კონგრესზე გალაკტიონ ტაბიძის მივლინებასთან დაკავშირებით.
მოისმინეს გალაკტიონის კონგრესზე წარმოსათქმელი სიტყვა.

4 ივნისი

გალაკტიონი გაემგზავრა პარიზში კულტურის დაცვის ანტიფაშისტურ მსოფლიო კონგრესზე, რომლის მუშაობაში მონაწილეობდნენ 35 ქვეყნის მეცნიერები, მწერლები, ხელოვნებისა და კულტურის გამოჩენილი მოღვაწეები.

25 ივნისი

პარიზში კულტურის დაცვის ანტიფაშისტურ მსოფლიო კონგრესის საღამოს სხდომაზე გალაკტიონმა სიტყვა წარმოსთქვა. მოგზაურობის შთაბეჭდილებები პოეტმა გადმოსცა დიდ ციკლში „რას იპოვი იქ, საზღვარგარეთ“ („შორი გზები მოვიარე“), რომელიც პირველად თხზულებათა III ტომში გამოაქვეყნა 1940 წელს.

6 ივნისი

თავი მოიკლა თბილისში მცხოვრებმა უკრაინელმა პოეტმა, გალაკტიონის ლექსებისა და „ვეფხისტყაოსნის“ მთარგმნელმა პანტელეიმონ პეტრენკომ.

4 აგვისტო

გალაკტიონი დაბრუნდა პარიზიდან.

10 სექტემბერი

გალაკტიონმა მწერალთა სასახლეში წაიკითხა საანგარიშო მოხსენება მსოფლიო კონგრესის მუშაობის შესახებ.

20 ოქტომბერი

ფრანგულ ჟურნალში “La literatur internationale" (#2, 1935 წელი, 20/XI) დაიბეჭდა  წერილი გალაკტიონზე.

2 ნოემბერი

გაიმართა გალაკტიონის საღამო საგარეჯოში.

ნოემბრის დასაწყისი

გამომცემლობამ “Закгиз“ გამოსცა გალაკტიონის ლექსები და პოემები რუსულად  (“Стихи и поэмы“).

ნოემბრის ბოლო

„სახელგამმა“ გამოსცა გალაკტიონის თხზულებების II ტომი.